Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم لاویان 11 Bible Online

لاویان 11 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

لاویان 11

¹و خداوند موسی و هارون را خطاب کرده، به ایشان گفت:

²«بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگویید: اینها حیواناتی هستند که می باید بخورید، از همه بهایمی که بر روی زمین اند.

³هر شکافته سم که شکاف تمام دارد و نشخوار کننده ای از بهایم، آن را بخورید.

⁴اما از نشخوار کنندگان و شکافتگان سم اینها را مخورید، یعنی شتر، زیرا نشخوار می کند لیکن شکافته سم نیست، آن برای شما نجس است.

⁵و ونک، زیرا نشخوار می کند اما شکافته سم نیست، این برای شما نجس است.

⁶و خرگوش، زیرا نشخوار می کند ولی شکافته سم نیست، این برای شما نجس است.

⁷و خوک، زیرا شکافته سم است و شکاف تمام دارد لیکن نشخوار نمی کند، این برای شما نجس است.

⁸از گوشت آنها مخورید و لاش آنها را لمس مکنید، اینها برای شما نجس اند.

⁹از همه آنچه در آب است اینها را بخورید، هر چه پر و فلس دارد در آب خواه در دریا خواه در نهرها، آنها را بخورید.

¹⁰و هر چه پر و فلس ندارد در دریا یا در نهرها، از همه حشرات آب و همه جانورانی که در آب می باشند، اینها نزد شما مکروه باشند.

¹¹البته نزد شما مکروه اند، از گوشت آنها مخورید و لاشهای آنها را مکروه دارید.

¹²هر چه در آبها پر و فلس ندارد نزد شما مکروه خواهد بود.

¹³و از مرغان اینها را مکروه دارید، خورده نشوند، زیرا مکروه اند، عقاب و استخوان خوار و نسربحر.

¹⁴و کرکس و لاشخوار به اجناس آن.

¹⁵و غراب به اجناس آن.

¹⁶و شترمرغ و جغد و مرغ دریایی و باز به اجناس آن.

¹⁷و بوم و غواص و بوتیمار.

¹⁸و قاز و مرغ سقا و رخم.

¹⁹و لقلق و کلنگ به اجناس آن و هدهد و شبپره.

²⁰و همه حشرات بالدار که بر چهارپا می روند برای شما مکروه اند.

²¹لیکن اینها را بخورید از همه حشرات بالدار که بر چهار پا می روند، هر کدام که بر پایهای خود ساقها برای جستن بر زمین دارند.

²²از آن قسم اینها را بخورید. ملخ به اجناس آن و دبا به اجناس آن و حرجوان به اجناس آن و حدب به اجناس آن.

²³و سایر حشرات بالدار که چهار پا دارند برای شما مکروه اند.

²⁴از آنها نجس می شوید، هرکه لاش آنها را لمس کند تا شام نجس باشد.

²⁵و هر که چیزی از لاش آنها را بردارد، رخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد.

²⁶و هر بهیمه ای که شکافته سم باشد لیکن شکاف تمام ندارد و نشخوار نکند اینها برای شما نجسند، و هر که آنها را لمس کند نجس است.

²⁷و هر چه بر کف پا رود از همه جانورانی که بر چهار پا می روند، اینها برای شما نجس اند، هر که لاش آنها را لمس کند تا شام نجس باشد.

²⁸و هر که لاش آنها را بردارد، رخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد. اینها برای شما نجس اند.

²⁹«و از حشراتی که بر زمین می خزند اینها برای شما نجس اند: موش کور و موش و سوسمار به اجناس آن،

³⁰و دله و ورل و چلپاسه و کرباسه و بوقلمون.

³¹از جمیع حشرات اینها برای شما نجس اند: هر که لاش آنها را لمس کند تا شام نجس باشد،

³²و بر هر چیزی که یکی از اینها بعد از موتش بیفتد نجس باشد، خواه هر ظرف چوبی ، خواه رخت، خواه چرم، خواه جوال؛ هر ظرفی که در آن کار کرده شود در آب گذاشته شود و تا شام نجس باشد، پس طاهر خواهد بود.

³³و هر ظرف سفالین که یکی از اینها در آن بیفتد آنچه در آن است نجس باشد و آن را بشکنید.

³⁴هر خوراک در آن که خورده شود، اگر آب بر آن ریخته شد نجس باشد، و هر مشروبی که آشامیده شود که در چنین ظرف است نجس باشد.

³⁵و بر هر چیزی که پاره ای از لاش آنها بیفتد نجس باشد، خواه تنور، خواه اجاق، شکسته شود؛ اینها نجس اند و نزد شما نجس خواهند بود.

³⁶و چشمه و حوض که مجمع آب باشد طاهر است لیکن هر که لاش آنها را لمس کند نجس خواهد بود.

³⁷و اگر پاره ای از لاش آنها بر تخم کاشتنی که باید کاشته شود بیفتد طاهر است.

³⁸لیکن اگر آب بر تخم ریخته شود و پاره ای از لاش آنها بر آن بیفتد، این برای شما نجس باشد.

³⁹و اگر یکی از بهایمی که برای شما خوردنی است بمیرد، هر که لاش آن را لمس کند تا شام نجس باشد.

⁴⁰و هر که لاش آن را بخورد رخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد. و هر که لاش آن را بردارد، رخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد.

⁴¹«و هر حشراتی که بر زمین می خزد مکروه است؛ خورده نشود.

⁴²و هر چه بر شکم راه رود و هر چه بر چهارپا راه رود و هر چه پایهای زیاده دارد، یعنی همه حشراتی که بر زمین می خزند، آنها را مخورید زیرا که مکروه اند.

⁴³خویشتن را به هر حشراتی که می خزد مکروه مسازید، و خود را به آنها نجس مسازید، مبادا از آنها ناپاک شوید.

⁴⁴زیرا من یهوه خدای شما هستم، پس خود را تقدیس نمایید و مقدس باشید، زیرا من قدوس هستم پس خویشتن را به همه حشراتی که بر زمین می خزند نجس مسازید.

⁴⁵زیرا من یهوه هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم، پس مقدس باشید زیرا من قدوس هستم.

⁴⁶این است قانون بهایم و مرغان و هر حیوانی که در آبها حرکت می کند و هر حیوانی که بر زمین می خزد.

⁴⁷تا در میان نجس و طاهر و در میان حیواناتی که خورده شوند و حیواناتی که خورده نشوند امتیاز بشود.»