Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم لاویان 23 Bible Online

لاویان 23 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

لاویان 23

²«بنی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: موسمهای خداوند که آنها را محفلهای مقدس خواهید خواند، اینها موسمهای من می باشند.

³«شش روز کار کرده شود و در روز هفتم سبت آرامی و محفل مقدس باشد. هیچ کار مکنید. آن در همه مسکنهای شما سبت برای خداوند است.

⁴«اینها موسمهای خداوند و محفلهای مقدس می باشد، که آنها را در وقتهای آنها اعلان باید کرد.

⁵در ماه اول، در روز چهاردهم ماه بین العصرین، فصح خداوند است.

⁶و در روز پانزدهم این ماه عید فطیر برای خداوند است، هفت روز فطیر بخورید.

⁷در روز اول محفل مقدس برای شما باشد، هیچ کار از شغل مکنید.

⁸هفت روز هدیه آتشین برای خداوند بگذرانید، و در روز هفتم، محفل مقدس باشد؛ هیچ کار از شغل مکنید.»

⁹و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

¹⁰«بنی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: چون به زمینی که من به شما می دهم داخل شوید، و محصول آن را درو کنید، آنگاه بافه نوبر خود را نزد کاهن بیاورید.

¹¹و بافه را به حضور خداوند بجنباند تا شما مقبول شوید، در فردای بعد از سبت کاهن آن را بجنباند.

¹²و در روزی که شما بافه را می جنبانید، بره یک ساله بی عیب برای قربانی سوختنی به حضور خداوند بگذرانید.

¹³و هدیه آردی آن دو عشر آرد نرم سرشته شده به روغن خواهد بود، تا هدیه آتشین و عطر خوشبو برای خداوند باشد، و هدیه ریختنی آن چهار یک هین شراب خواهد بود.

¹⁴و نان و خوشه های برشته شده و خوشه های تازه مخورید، تا همان روزی که قربانی خدای خود را بگذرانید. این برای پشتهای شما در همه مسکنهای شما فریضه ای ابدی خواهد بود.

¹⁵و از فردای آن سبت، از روزی که بافه جنبانیدنی را آورده باشید، برای خود بشمارید تا هفت هفته تمام بشود.

¹⁶تا فردای بعد از سبت هفتم، پنجاه روز بشمارید، و هدیه آردی تازه برای خداوند بگذرانید.

¹⁷از مسکنهای خود دو نان جنبانیدنی از دو عشر بیاورید از آرد نرم باشد، و با خمیر مایه پخته شود تا نوبر برای خداوند باشد.

¹⁸ و همراه نان، هفت بره یک ساله بی عیب و یک گوساله و دو قوچ، و آنها با هدیه آردی و هدیه ریختنی آنها قربانی سوختنی برای خداوند خواهد بود، و هدیه آتشین و عطر خوشبو برای خداوند.

¹⁹و یک بز نر برای قربانی گناه، و دو بره نر یک ساله برای ذبیحه سلامتی بگذرانید.

²⁰و کاهن آنها را با نان نوبر بجهت هدیه جنبانیدنی به حضور خداوند با آن دو بره بجنباند، تا برای خداوند بجهت کاهن مقدس باشد.

²¹و در همان روز منادی کنید که برای شما محفل مقدس باشد؛ و هیچ کار از شغل مکنید. در همه مسکنهای شما بر پشتهای شما فریضه ابدی باشد.

²²و چون محصول زمین خود را درو کنید، گوشه های مزرعه خود را تماما درو مکن، و حصاد خود را خوشه چینی منما، آنها را برای فقیر و غریب بگذار. من یهوه خدای شما هستم.»

²³و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

²⁴«بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: در ماه هفتم در روز اول ماه، آرامی سبت برای شما خواهد بود، یعنی یادگاری نواختن کرناها و محفل مقدس.

²⁵هیچ کار از شغل مکنید و هدیه آتشین برای خداوند بگذرانید.»

²⁶و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

²⁷«در دهم این ماه هفتم، روز کفاره است. این برای شما محفل مقدس باشد. جانهای خود را ذلیل سازید، و هدیه آتشین برای خداوند بگذرانید.

²⁸و در همان روز هیچ کار مکنید، زیرا که روز کفاره است تا برای شما به حضور یهوه خدای شما کفاره بشود.

²⁹و هر کسی که در همان روز خود را ذلیل نسازد، از قوم خود منقطع خواهد شد.

³⁰و هر کسی که در همان روز هرگونه کاری بکند، آن شخص را از میان قوم او منقطع خواهم ساخت.

³¹هیچ کار مکنید. برای پشتهای شما در همه مسکنهای شما فریضه ای ابدی است.

³²این برای شما سبت آرامی خواهد بود، پس جانهای خود را ذلیل سازید، در شام روز نهم، از شام تا شام، سبت خود را نگاه دارید.»

³³و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

³⁴«بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: در روز پانزدهم این ماه هفتم، عید خیمه ها، هفت روز برای خداوند خواهد بود.

³⁵در روز اول، محفل مقدس باشد؛ هیچ کار از شغل مکنید.

³⁶هفت روز هدیه آتشین برای خداوند بگذرانید، و در روز هشتم جشن مقدس برای شما باشد، و هدیه آتشین برای خداوند بگذرانید. این تکمیل عید است؛ هیچ کار از شغل مکنید.

³⁷این موسمهای خداوند است که در آنها محفلهای مقدس را اعلان بکنید تا هدیه آتشین برای خداوند بگذرانید، یعنی قربانی سوختنی و هدیه آردی و ذبیحه و هدایای ریختنی. مال هر روز را در روزش،

³⁸سوای سبتهای خداوند و سوای عطایای خود و سوای جمیع نذرهای خود و سوای همه نوافل خود که برای خداوند می دهید.

³⁹در روز پانزدهم ماه هفتم چون شما محصول زمین را جمع کرده باشید، عید خداوند را هفت روز نگاه دارید، در روز اول، آرامی سبت خواهد بود، و در روز هشتم آرامی سبت.

⁴⁰و در روز اول میوه درختان نیکو برای خود بگیرید، و شاخه های خرما و شاخه های درختان پربرگ، و بیدهای نهر، و به حضور یهوه خدای خود هفت روز شادی نمایید.

⁴¹و آن را هر سال هفت روز برای خداوند عید نگاه دارید، برای پشتهای شما فریضه ای ابدی است که در ماه هفتم آن را عید نگاه دارید.

⁴²هفت روز در خیمه ها ساکن باشید؛ همه متوطنان در اسرائیل در خیمه ها ساکن شوند.

⁴³تا طبقات شما بدانند که من بنی اسرائیل را وقتی که ایشان را از زمین مصر بیرون آوردم در خیمه ها ساکن گردانیدم. من یهوه خدای شما هستم.»

⁴⁴پس موسی بنی اسرائیل را از موسمهای خداوند خبر داد.