Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم لاویان 24 Bible Online

لاویان 24 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

لاویان 24

¹و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت

²که «بنی اسرائیل را امر بفرما تا روغن زیتون صاف کوبیده شده برای روشنایی بگیرند، تا چراغ را دائما روشن کنند.

³هارون آن را بیرون حجاب شهادت در خیمه اجتماع از شام تا صبح به حضور خداوند پیوسته بیاراید. در پشتهای شما فریضه ابدی است.

⁴چراغها را بر چراغدان طاهر، به حضور خداوند پیوسته بیاراید.

⁵و آرد نرم بگیر و از آن دوازده گرده بپز؛ برای هر گرده دو عشر باشد.

⁶و آنها را به دو صف، در هر صف شش، بر میز طاهر به حضور خداوند بگذار.

⁷و بر هر صف بخور صاف بنه ، تا بجهت یادگاری برای نان و هدیه آتشین باشد برای خداوند.

⁸در هر روز سبت آن را همیشه به حضور خداوند بیاراید. از جانب بنی اسرائیل عهد ابدی خواهد بود.

⁹و از آن هارون و پسرانش خواهد بود تا آن را در مکان مقدس بخورند، زیرا این از هدایای آتشین خداوند به فریضه ابدی برای وی قدس اقداس خواهد بود.»

¹⁰و پسر زن اسرائیلی که پدرش مرد مصری بود در میان بنی اسرائیل بیرون آمد، و پسر زن اسرائیلی با مرد اسرائیلی در لشکرگاه جنگ کردند.

¹¹و پسر زن اسرائیلی اسم را کفر گفت و لعنت کرد. پس او را نزد موسی آوردند و نام مادر او شلومیت دختر دبری از سبط دان بود.

¹²و او را در زندان انداختند تا از دهن خداوند اطلاع یابند.

¹³و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

¹⁴«آن کس را که لعنت کرده است، بیرون لشکرگاه ببر، و همه آنانی که شنیدند دستهای خود را بر سر وی بنهند، و تمامی جماعت او را سنگسار کنند.

¹⁵و بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: هر کسی که خدای خود را لعنت کند متحمل گناه خود خواهد بود.

¹⁶و هر که اسم یهوه را کفر گوید هرآینه کشته شود، تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند، خواه غریب خواه متوطن. چونکه اسم را کفر گفته است کشته شود.

¹⁷«و کسی که آدمی را بزند که بمیرد، البته کشته شود.

¹⁸و کسی که بهیمه ای را بزند که بمیرد عوض آن را بدهد، جان به عوض جان.

¹⁹و کسی که همسایه خود را عیب رسانیده باشد چنانکه او کرده باشد، به او کرده خواهد شد.

²⁰شکستگی عوض شکستگی ، چشم عوض چشم، دندان عوض دندان، چنانکه به آن شخص عیب رسانیده، همچنان به او رسانیده شود.

²¹و کسی که بهیمه ای را کشت، عوض آن را بدهد، اما کسی که انسان را کشت، کشته شود.

²²شما را یک حکم خواهد بود، خواه غریب خواه متوطن، زیرا که من یهوه خدای شما هستم.»

²³و موسی بنی اسرائیل را خبر داد، و آن را که لعنت کرده بود، بیرون لشکرگاه بردند، و او را به سنگ سنگسار کردند. پس بنی اسرائیل چنان که خداوند به موسی امر فرموده بود به عمل آوردند.