Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم ارمیا 22 Bible Online

ارمیا 22 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

ارمیا 22

¹خداوند چنین گفت: «به خانه پادشاه یهودا فرود آی و در آنجا به این کلام متکلم شو

²و بگو: ای پادشاه یهودا که بر کرسی داود نشسته ای، تو و بندگانت و قومت که به این دروازه ها داخل می شوید کلام خداوند را بشنوید:

³خداوند چنین می گوید: انصاف و عدالت را اجرا دارید و مغصوبان را از دست ظالمان برهانید و بر غربا و یتیمان و بیوه زنان ستم و جور منمایید و خون بی گناهان را در این مکان مریزید.

⁴زیرا اگر این کار را بجا آورید همانا پادشاهانی که بر کرسی داود بنشینند، از دروازه های این خانه داخل خواهند شد و هر یک با بندگان و قوم خود بر ارابه ها و اسبان سوار خواهند گردید.

⁵اما اگر این سخنان را نشنوید خداوند می گوید که به ذات خود قسم خوردم که این خانه خراب خواهد شد.

⁶زیرا خداوند درباره خاندان پادشاه یهودا چنین می گوید: اگر چه تو نزد من جلعاد و قله لبنان می باشی لیکن من تو را به بیابان و شهرهای غیرمسکون مبدل خواهم ساخت.

⁷و بر تو خراب کنندگان که هر یک با آلاتش باشد معین می کنم و ایشان بهترین سروهای آزاد تو را قطع نموده، به آتش خواهند افکند.

⁸و امتهای بسیار چون از این شهر عبور نمایند به یکدیگر خواهند گفت که خداوند به این شهر عظیم چرا چنین کرده است.

⁹و جواب خواهند داد از این سبب که عهد یهوه خدای خود را ترک کردند و خدایان غیر را سجده و عبادت نمودند.

¹⁰«برای مرده گریه منمایید و برای او ماتم مگیرید. زارزار بگریید برای او که می رود زیرا که دیگر مراجعت نخواهد کرد و زمین مولد خویش را نخواهد دید.

¹¹زیرا خداوند درباره شلوم بن یوشیا پادشاه یهودا که بجای پدر خود یوشیا پادشاه شده و از این مکان بیرون رفته است چنین می گوید که دیگر به اینجا برنخواهد گشت.

¹²بلکه در مکانی که او را به اسیری برده اند خواهد مرد و این زمین را باز نخواهد دید.

¹³«وای بر آن کسی که خانه خود را به بی انصافی و کوشکهای خویش را به ناحق بنا می کند که از همسایه خود مجانا خدمت می گیرد و مزدش را به او نمی دهد.

¹⁴که می گوید خانه وسیع و اطاقهای مروح برای خود بنا می کنم و پنجره ها برای خویشتن می شکافد و (سقف) آن را از سرو آزاد می پوشاند و با شنجرف رنگ می کند.

¹⁵آیا از این جهت که با سروهای آزاد مکارمت می نمایی ، سلطنت خواهی کرد؟ آیا پدرت اکل وشرب نمی نمود و انصاف و عدالت را بجا نمی آورد، آنگاه برایش سعادتمندی می بود؟

¹⁶فقیر و مسکین را دادرسی می نمود، آنگاه سعادتمندی می شد. مگر شناختن من این نیست؟ خداوند می گوید:

¹⁷اما چشمان و دل تو نیست جز برای حرص خودت و برای ریختن خون بی گناهان و برای ظلم و ستم تا آنها را بجا آوری.

¹⁸بنابراین خداوند درباره یهویاقیم بن یوشیا پادشاه یهودا چنین می گوید: که برایش ماتم نخواهند گرفت و نخواهند گفت: آه ای برادر من یا آه ای خواهر و نوحه نخواهند کرد و نخواهند گفت: آه ای آقا یا آه ای جلال وی.

¹⁹کشیده شده و بیرون از دروازه های اورشلیم بجای دور انداخته شده به دفن الاغ مدفون خواهد گردید.

²⁰«به فراز لبنان برآمده، فریاد برآور و آواز خود را در باشان بلندکن. و از عباریم فریاد کن زیرا که جمیع دوستانت تلف شده اند.

²¹در حین سعادتمندی تو به تو سخن گفتم، اما گفتی گوش نخواهم گرفت. همین از طفولیتت عادت تو بوده است که به آواز من گوش ندهی.

²²باد تمامی شبانانت را خواهد چرانید و دوستانت به اسیری خواهند رفت. پس در آن وقت به سبب تمامی شرارتت خجل و رسوا خواهی شد.

²³ای که در لبنان ساکن هستی و آشیانه خویش را در سروهای آزاد می سازی! هنگامی که المها و درد مثل زنی که می زاید تو را فرو گیرد چه قدر بر تو افسوس خواهند کرد؟

²⁴یهوه می گوید: به حیات من قسم که اگر چه کنیاهو ابن یهویاقیم پادشاه یهودا خاتم بر دست راست من می بود هر آینه تو را از آنجا می کندم.

²⁵و تو را به دست آنانی که قصد جان تو دارند و به دست آنانی که از ایشان ترسانی و به دست نبوکدرصر پادشاه بابل و به دست کلدانیان تسلیم خواهم نمود.

²⁶و تو و مادر تو را که تو را زایید، به زمین غریبی که در آن تولد نیافتید خواهم انداخت که در آنجا خواهید مرد.

²⁷اما به زمینی که ایشان بسیار آرزو دارند که به آن برگردند مراجعت نخواهند نمود.»

²⁸آیا این مرد کنیاهو ظرفی خوار شکسته می باشد و یا ظرفی ناپسندیده است؟ چرا او با اولادش به زمینی که آن را نمی شناسند انداخته و افکنده شده اند؟

²⁹ای زمین ای زمین ای زمین، کلام خداوند را بشنو!

³⁰خداوند چنین می فرماید: «این شخص را بی اولاد و کسی که در روزگار خود کامیاب نخواهد شد بنویس، زیرا که هیچکس از ذریت وی کامیاب نخواهد شد و بر کرسی داود نخواهد نشست، و بار دیگر در یهودا سلطنت نخواهد نمود.»