Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم ارمیا 46 Bible Online

ارمیا 46 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

ارمیا 46

¹کلام خداوند درباره امتها که به ارمیا نازل شد؛

²درباره مصر و لشکر فرعون نکو که نزد نهر فرات در کرکمیش بودند و نبوکدرصر پادشاه بابل ایشان را در سال چهارم یهویاقیم بن یوشیا پادشاه یهودا شکست داد:

³«مجن و سپر را حاضر کنید و برای جنگ نزدیک آیید.

⁴ای سواران اسبان را بیارایید و سوار شوید و با خودهای خود بایستید. نیزه ها را صیقل دهید و زره ها را بپوشید.

⁵خداوند می گوید: چرا ایشان را می بینم که هراسان شده، به عقب برمی گردند و شجاعان ایشان خرد شده، بالکل منهزم می شوند و به عقب نمی نگرند، زیرا که خوف از هر طرف می باشد.

⁶تیزروان فرار نکنند و زورآوران رهایی نیابند. بطرف شمال به کنار نهر فرات می لغزند و می افتند.

⁷این کیست که مانند رود نیل سیلان کرده است و آبهای او مثل نهرهایش متلاطم می گردد؟

⁸مصر مانند رود نیل سیلان کرده است و آبهایش مثل نهرها متلاطم گشته ، می گوید: من سیلان کرده، زمین را خواهم پوشانید و شهر و ساکنانش را هلاک خواهم ساخت.

⁹ای اسبان، برآیید و ای ارابه ها تند بروید و شجاعان بیرون بروند. ای اهل حبش و فوت که سپرداران هستید و ای لودیان که کمان را می گیرید و آن را می کشید.

¹⁰زیرا که آن روز روز انتقام خداوند یهوه صبایوت می باشد که از دشمنان خود انتقام بگیرد. پس شمشیر هلاک کرده، سیر می شود و از خون ایشان مست می گردد. زیرا خداوند یهوه صبایوت در زمین شمال نزد نهر فرات ذبحی دارد.

¹¹ای باکره دختر مصر به جلعاد برآی و بلسان بگیر. درمانهای زیاد را عبث به کار می بری. برای تو علاج نیست.

¹²امتها رسوایی تو را می شنوند و جهان از ناله تو پر شده است زیرا که شجاع بر شجاع می لغزد و هر دو ایشان با هم می افتند.»

¹³کلامی که خداوند درباره آمدن نبوکدرصر پادشاه بابل و مغلوب ساختن زمین مصر به ارمیا نبی گفت:

¹⁴«به مصر خبر دهید و به مجدل اعلام نمایید و به نوف و تحفنحیس اطلاع دهید. بگویید برپا شوید و خویشتن را آماده سازید زیرا که شمشیر مجاورانت را هلاک کرده است.

¹⁵زورآورانت چرا به زیر افکنده می شوند و نمی توانند ایستاد؟ زیرا خداوند ایشان را پراکنده ساخته است.

¹⁶بسیاری را لغزانیده است و ایشان بر یکدیگر می افتند، و می گویند: برخیزید و از شمشیر بران نزد قوم خود و به زمین مولد خویش برگردیم.

¹⁷در آنجا فرعون، پادشاه مصر را هالک می نامند و فرصت را از دست داده است.

¹⁸پادشاه که نام او یهوه صبایوت می باشد، می گوید به حیات خودم قسم که او مثل تابور، در میان کوهها و مانند کرمل، نزد دریا خواهد آمد.

¹⁹ای دختر مصر که در (امنیت) ساکن هستی ، اسباب جلای وطن را برای خود مهیا ساز زیرا که نوف ویران و سوخته و غیرمسکون گردیده است.

²⁰مصر گوساله بسیار نیکو منظر است اما هلاکت از طرف شمال می آید و می آید.

²¹سپاهیان به مزد گرفته او در میانش مثل گوساله های پرواری می باشند. زیرا که ایشان نیز روتافته ، با هم فرار می کنند و نمی ایستند. چونکه روز هلاکت ایشان و وقت عقوبت ایشان بر ایشان رسیده است.

²²آوازه آن مثل مار می رود زیرا که آنها با قوت می خرامند و با تبرها مثل چوب بران بر او می آیند.

²³خداوند می گوید که جنگل او را قطع خواهند نمود اگر چه لایحصی می باشد. زیرا که ایشان از ملخها زیاده و از حد شماره افزونند.

²⁴دختر مصر خجل شده، به دست قوم شمالی تسلیم گردیده است.

²⁵یهوه صبایوت خدای اسرائیل می گوید: اینک من بر آمون نو و فرعون و مصر و خدایانش و پادشاهانش یعنی بر فرعون و آنانی که بر وی توکل دارند، عقوبت خواهم رسانید.

²⁶و خداوند می گوید که ایشان را به دست آنانی که قصد جان ایشان دارند، یعنی به دست نبوکدرصر پادشاه بابل و به دست بندگانش تسلیم خواهم کرد و بعد از آن، مثل ایام سابق مسکون خواهد شد.

²⁷اما تو ای بنده من یعقوب مترس و ای اسرائیل هراسان مشو زیرا اینک من تو را از جای دور و ذریت تو را از زمین اسیری ایشان نجات خواهم داد و یعقوب برگشته ، در امنیت و استراحت خواهد بود و کسی او را نخواهد ترسانید.

²⁸ و خداوند می گوید: ای بنده من یعقوب مترس زیرا که من با تو هستم و اگرچه تمام امت ها را که تو را در میان آنها پراکنده ساخته ام بالکل هلاک سازم لیکن تو را بالکل هلاک نخواهم ساخت. بلکه تو را به انصاف تأدیب خواهم نمود و تو را هرگز بی سزا نخواهم گذاشت.