Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم ارمیا 48 Bible Online

ارمیا 48 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

ارمیا 48

¹درباره موآب، یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می گوید: «وای بر نبو زیرا که خراب شده است. قریه تایم خجل و گرفتار گردیده است. و مسجاب رسوا و منهدم گشته است.

²فخر موآب زایل شده، در حشبون برای وی تقدیرهای بد کردند. بیایید و او را منقطع سازیم تا دیگر قوم نباشد. تو نیز ای مدمین ساکت خواهی شد و شمشیر تو را تعاقب خواهد نمود.

³آواز ناله از حورونایم مسموع می شود. هلاکت و شکستگی عظیم.

⁴موآب بهم شکسته است و صغیرهای او فریاد برمی آورند.

⁵زیرا که به فراز لوحیت با گریه سخت برمی آیند و از سرازیری حورونایم صدای شکست یافتن از دشمنان شنیده می شود.

⁶بگریزید و جانهای خود را برهانید و مثل درخت عرعر در بیابان باشید.

⁷زیرا از این جهت که به اعمال و گنجهای خویش توکل نمودی تو نیز گرفتار خواهی شد. و کموش با کاهنان و سرورانش با هم به اسیری خواهند رفت.

⁸و غارت کننده به همه شهرها خواهد آمد و هیچ شهر خلاصی نخواهد یافت و برحسب فرمان خداوند اهل وادی تلف خواهند شد و اهل همواری هلاک خواهند گردید.

⁹بالها به موآب بدهید تا پرواز نموده، بگریزد و شهرهایش خراب و غیرمسکون خواهد شد.

¹⁰ملعون باد کسی که کار خداوند را با غفلت عمل نماید و ملعون باد کسی که شمشیر خود را از خون باز دارد.

¹¹موآب از طفولیت خود مستریح بوده و بر دردهای خود نشسته است و از ظرف به ظرف ریخته نشده و به اسیری نرفته است. از این سبب طعمش در او مانده است و خوشبویی او تغییر نیافته است.

¹²بنابراین اینک خداوند می گوید: روزها می آید که من ریزندگان می فرستم که او را بریزند و ظروف او را خالی کرده، مشکهایش را پاره خواهند نمود.

¹³و موآب از کموش شرمنده خواهد شد چنانکه خاندان اسرائیل از بیت ئیل که اعتماد ایشان بود، شرمنده شده اند.

¹⁴چگونه می گویید که ما شجاعان و مردان قوی برای جنگ می باشیم؟

¹⁵موآب خراب شده، دود شهرهایش متصاعد می شود و جوانان برگزیدهاش به قتل فرود می آیند. پادشاه که نام او یهوه صبایوت می باشد این را می گوید:

¹⁶رسیدن هلاکت موآب نزدیک است و بلای او بزودی هر چه تمامتر می آید.

¹⁷ای جمیع مجاورانش و همگانی که نام او را می دانید برای وی ماتم گیرید. بگویید عصای قوت و چوب دستی زیبایی چگونه شکسته شده است!

¹⁸ای دختر دیبون که (در امنیت) ساکن هستی از جلال خود فرود آی و در جای خشک بنشین زیرا که غارت کننده موآب بر تو هجوم می آورد و قلعه های تو را منهدم می سازد.

¹⁹ای تو که در عروعیر ساکن هستی به سر راه بایست و نگاه کن و از فراریان و ناجیان بپرس و بگو که چه شده است؟

²⁰موآب خجل شده، زیرا که شکست یافته است پس ولوله و فریاد برآورید. در ارنون اخبار نمایید که موآب هلاک گشته است.

²¹و داوری بر زمین همواری رسیده است. بر حولون و یهصه و میفاعت،

²²و بر دیبون و نبو و بیت دبلتایم،

²³و بر قریه تایم و بیت جامول و بیت معون،

²⁴و بر قریوت و بصره و بر تمامی شهرهای بعید و قریب زمین موآب.

²⁵« خداوند می گوید که شاخ موآب بریده و بازویش شکسته شده است.

²⁶او را مست سازید زیرا به ضد خداوند تکبر می نماید. و موآب در قی خود غوطه می خورد و او نیز مضحکه خواهد شد.

²⁷آیا اسرائیل برای تو مضحکه نبود؟ و آیا او در میان دزدان یافت شد به حدی که هر وقت که درباره او سخن می گفتی سر خود را می جنبانیدی؟

²⁸ای ساکنان موآب شهرها را ترک کرده، در صخره ساکن شوید و مثل فاخته ای باشید که آشیانه خود را در کنار دهنه مغاره می سازد.

²⁹غرور موآب و بسیاری تکبر او را و عظمت و خیلا و کبر و بلندی دل او را شنیدیم.

³⁰خداوند می گوید: خشم او را می دانم که هیچ است و فخرهای او را که از آنها هیچ برنمی آید.

³¹بنابراین برای موآب ولوله خواهم کرد و به جهت تمامی موآب فریاد برخواهم آورد. برای مردان قیرحارس ماتم گرفته خواهد شد.

³²برای تو ای مو سبمه به گریه یعزیر خواهم گریست. شاخه های تو از دریا گذشته بود و به دریاچه یعزیر رسیده، بر میوه ها و انگورهایت غارت کننده هجوم آورده است.

³³شادی و ابتهاج از بستانها و زمین موآب برداشته شد و شراب را از چرخشتها زایل ساختم و کسی آنها را به صدای شادمانی به پا نخواهد فشرد. صدای شادمانی صدای شادمانی نیست.

³⁴به فریاد حشبون آواز خود را تا العاله و یاهص بلند کردند و از صوغر تا حورونایم عجلت شلیشیا، زیرا که آبهای نمریم نیز خرابه شده است.

³⁵و خداوند می گوید من آنانی را که در مکانهای بلند قربانی می گذرانند و برای خدایان خود بخور می سوزانند از موآب نابود خواهم گردانید.

³⁶لهذا دل من به جهت موآب مثل نای صدا می کند و دل من به جهت مردان قیرحارس مثل نای صدا می کند، چونکه دولتی که تحصیل نمودند تلف شده است.

³⁷و هر سر بی مو گشته و هر ریش تراشیده شده است و همه دستها خراشیده و بر هر کمر پلاس است.

³⁸بر همه پشت بامهای موآب و در جمیع کوچه هایش ماتم است زیرا خداوند می گوید موآب را مثل ظرف ناپسند شکسته ام.

³⁹چگونه منهدم شده و ایشان چگونه ولوله می کنند؟ و موآب چگونه به رسوایی پشت داده است؟ پس موآب برای جمیع مجاوران خود مضحکه و باعث ترس شده است.

⁴⁰زیرا خداوند چنین می گوید: او مثل عقاب پرواز خواهد کرد و بالهای خویش را بر موآب پهن خواهد نمود.

⁴¹شهرهایش گرفتار و قلعه هایش تسخیرشده، و دل شجاعان موآب در آن روز مثل دل زنی که درد زه داشته باشد خواهد شد.

⁴²و موآب خراب شده، دیگر قوم نخواهد بود چونکه به ضد خداوند تکبر نموده است.

⁴³خداوند می گوید: ای ساکن موآب خوف و حفره و دام پیش روی تو است.

⁴⁴آنکه از ترس بگریزد در حفره خواهد افتاد و آنکه از حفره برآید گرفتار دام خواهد شد، زیرا خداوند فرموده است که سال عقوبت ایشان را بر ایشان یعنی بر موآب خواهم آورد.

⁴⁵فراریان بی تاب شده، در سایه حشبون ایستاده اند زیرا که آتش از حشبون و نار از میان سیحون بیرون آمده، حدود موآب و فرق سر فتنه انگیزان را خواهد سوزانید.

⁴⁶وای بر تو ای موآب! قوم کموش هلاک شده اند زیرا که پسرانت به اسیری و دخترانت به جلای وطن گرفتار گردیده اند.

⁴⁷لیکن خداوند می گوید که در ایام آخر، اسیران موآب را باز خواهم آورد. حکم درباره موآب تا اینجاست.»