Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم سوگنامه 4 Bible Online

سوگنامه 4 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

سوگنامه 4

¹چگونه طلا زنگ گرفته و زر خالص منقلب گردیده است؟ سنگهای قدس به سر هر کوچه ریخته شده است.

²چگونه پسران گرانبهای صهیون که به زر ناب برابر می بودند، مثل ظروف سفالین که عمل دست کوزه گر باشد شمرده شده اند؟

³شغالها تیز پستانهای خود را بیرون آورده، بچه های خویش را شیر می دهند. اما دختر قوم من مانند شتر مرغِ بری، بیرحم گردیده است.

⁴زبان اطفال شیرخواره از تشنگی به کام ایشان می چسبد، و کودکان نان می خواهند و کسی به ایشان نمی دهد.

⁵آنانی که خوراک لذیذ می خوردند، در کوچه ها بینوا گشته اند. آنانی که در لباس قرمز تربیت یافته اند مزبله ها را در آغوش می کشند.

⁶زیرا که عصیان دختر قوم من از گناه سدوم زیاده است، که در لحظه ای واژگون شد و کسی دست بر او ننهاد.

⁷نذیرگان او از برف، صافتر و از شیر، سفیدتر بودند. بدن ایشان از لعل سرختر و جلوه ایشان مثل یاقوت کبود بود.

⁸اما صورت ایشان از سیاهی سیاه تر شده است که در کوچه ها شناخته نمی شوند. پوست ایشان به استخوانهایشان چسبیده و خشک شده، مثل چوب گردیده است.

⁹کشتگان شمشیر از کشتگان گرسنگی بهترند. زیرا که اینان از عدم محصول زمین مجروح شده، کاهیده می گردند.

¹⁰زنان مهربان، اولاد خود را می پزند به دستهای خویش. و آنها در هلاکت دختر قوم من غذای ایشان هستند.

¹¹خداوند غضب خود را به اتمام رسانیده، حدت خشم خویش را ریخته است، و آتشی در صهیون افروخته که اساس آن را سوزانیده است.

¹²پادشاهان جهان و جمیع سکنه ربع مسکون باور نمی کردند که عدو و دشمن به دروازه های اورشلیم داخل شود.

¹³به سبب گناه انبیا و گناه کاهنانش، که خون عادلان را در اندرونش ریختند.

¹⁴مثل کوران در کوچه ها نوان می شوند و از خون نجس شده اند، که لباس ایشان را لمس نمی توانند کرد.

¹⁵و به ایشان ندا می کنند که دور شوید، نجس (هستید)! دور شوید، دور شوید، و لمس منمایید! چون فرار می کردند نوان می شدند و در میان امتها می گفتند که در اینجا دیگر توقّف نخواهند کرد.

¹⁶خشم خداوند ایشان را پراکنده ساخته و ایشان را دیگر منظور نخواهد داشت. به کاهنان ایشان اعتنا نمی کنند و بر مشایخ، رأفت ندارند.

¹⁷چشمان ما تا حال در انتظار اعانت باطل ما کاهیده می شود. بر دیده بانگاههای خود انتظار کشیدیم، برای امتی که نجات نمی توانند داد.

¹⁸قدمهای ما را تعاقب نمودند به حدی که در کوچه های خود راه نمی توانیم رفت. آخرت ما نزدیک است و روزهای ما تمام شده زیرا که اجل ما رسیده است.

¹⁹تعاقب کنندگان ما از عقابهای هوا تیزروتراند. ما را بر کوهها تعاقب می کنند و برای ما در صحرا کمین می گذارند.

²⁰مسیح خداوند که نفخه بینی ما می بود در حفره های ایشان گرفتار شد، که درباره او می گفتم زیر سایه او در میان امّتها، زیست خواهیم نمود.

²¹مسرور باش و شادی کن ای دختر ادوم که در زمین عوص ساکن هستی! بر تو نیز این جام خواهد رسید و مست شده، عریان خواهی شد.

²²ای دختر صهیون سزای گناه تو تمام شد و تو را دیگر جلای وطن نخواهد ساخت. ای دختر ادوم، عقوبت گناه تو را به تو خواهد رسانید و گناهان تو را کشف خواهد نمود.