Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم حزقیال 13 Bible Online

حزقیال 13 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

حزقیال 13

¹و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

²«ای پسر انسان به ضد انبیای اسرائیل که نبوت می نمایند، نبوت نما. و به آنانی که از افکار خود نبوت می کنند، بگو کلام خداوند را بشنوید!

³خداوند یهوه چنین می گوید: وای بر انبیاء احمق که تابع روح خویش می باشند و هیچ ندیده اند.

⁴«ای اسرائیل انبیای تو مانند روباهان در خرابه ها بوده اند.

⁵شما به رخنه ها برنیامدید و دیوار را برای خاندان اسرائیل تعمیر نکردید تا ایشان در روز خداوند به جنگ بتوانند ایستاد.

⁶رؤیای باطل و غیبگویی کاذب می بینند و می گویند: خداوند می فرماید، با آنکه خداوند ایشان را نفرستاده است و مردمان را امیدوار می سازند به اینکه کلام ثابت خواهد شد.

⁷آیا رؤیای باطل ندیدید و غیبگویی کاذب را ذکر نکردید چونکه گفتید خداوند می فرماید با آنکه من تکلم ننمودم؟»

⁸بنابراین خداوند یهوه چنین می فرماید: «چونکه سخن باطل گفتید و رؤیای کاذب دیدید، اینک خداوند یهوه می فرماید من به ضد شما خواهم بود.

⁹پس دست من بر انبیایی که رؤیای باطل دیدند و غیبگویی کاذب کردند، دراز خواهد شد و ایشان در مجلس قوم من داخل نخواهند شد و در دفتر خاندان اسرائیل ثبت نخواهند گردید و به زمین اسرائیل وارد نخواهند گشت و شما خواهید دانست که من خداوند یهوه می باشم.

¹⁰و از این جهت که قوم مرا گمراه کرده، گفتند که سلامتی است در حینی که سلامتی نبود و یکی از ایشان دیوار را بنا نمود و سایرین آن را به گل ملاط مالیدند.

¹¹پس به آنانی که گل ملاط را مالیدند بگو که آن خواهد افتاد. باران سیال خواهد بارید و شما ای تگرگهای سخت خواهید آمد و باد شدید آن را خواهد شکافت.

¹²و هان چون دیوار بیفتد، آیا شما را نخواهند گفت: کجا است آن اندودی که به آن اندود گردید؟»

¹³لهذا خداوند یهوه چنین می گوید: «من آن را به باد شدید در غضب خود خواهم شکافت و باران سیال در خشم من خواهد بارید و تگرگهای سخت برای فانی ساختن آن در غیظ من خواهد آمد.

¹⁴و آن دیوار را که شما به گل ملاط اندود کردید منهدم نموده، به زمین یکسان خواهم ساخت و پی آن منکشف خواهد شد. و چون آن بیفتد شما در میانش هلاک خواهید شد و خواهید دانست که من یهوه هستم.

¹⁵پس چون خشم خود را بر دیوار و بر آنانی که آن را به گل ملاط اندود کردند به اتمام رسانیده باشم، آنگاه به شما خواهم گفت: دیوار نیست شده و آنانی که آن را اندود کردند نابود گشته اند.

¹⁶یعنی انبیای اسرائیل که درباره اورشلیم نبوت می نمایند و برایش رؤیای سلامتی را می بینند با آنکه خداوند یهوه می گوید که سلامتی نیست.

¹⁷و تو ای پسر انسان نظر خود را بر دختران قوم خویش که از افکار خود نبوت می نمایند بدار و بر ایشان نبوت نما،

¹⁸و بگو خداوند یهوه چنین می فرماید: وای بر آنانی که بالشها برای مفصل هر بازویی می دوزند و مندیلها برای سر هر قامتی می سازند تا جانها را صید کنند! آیا جانهای قوم مرا صید خواهید کرد و جانهای خود را زنده نگاه خواهید داشت؟

¹⁹و مرا در میان قوم من برای مشت جویی و لقمه نانی بی حرمت می کنید چونکه به قوم من که به دروغ شما گوش می گیرند دروغ گفته ، جانهایی را که مستوجب موت نیستند می کشید و جانهایی را که مستحق حیات نمی باشند زنده نگاه می دارید.

²⁰لهذا خداوند یهوه چنین می گوید: اینک من به ضد بالشهای شما هستم که به واسطه آنها جانها را مثل مرغان صید می کنید. و آنها را از بازوهای شما خواهم درید و کسانی را که جانهای ایشان را مثل مرغان صید می کنید، رهایی خواهم داد.

²¹و مندیلهای شما را خواهم درید و قوم خود را از دست شما خواهم رهانید و دیگر در دست شما نخواهند بود تا ایشان را صید کنید پس خواهید دانست که من یهوه هستم.

²²چونکه شما به دروغ خود، دل مرد عادل را که من محزون نساختم، محزون ساخته اید و دستهای مرد شریر را تقویت داده اید تا از رفتار قبیح خود بازگشت ننماید و زنده نشود.

²³لهذا بار دیگر رؤیای باطل نخواهید دید و غیبگویی نخواهید نمود. و چون قوم خود را از دست شما رهایی دهم، آنگاه خواهید دانست که من یهوه می باشم.»