Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم حزقیال 21 Bible Online

حزقیال 21 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

حزقیال 21

¹و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

²«ای پسر انسان روی خود را بسوی اورشلیم بدار و به مکانهای بلند مقدس تکلم نما. و به زمین اسرائیل نبوت کن

³و به زمین اسرائیل بگو: خداوند چنین می فرماید: اینک من به ضد تو هستم و شمشیر خود را از غلافش کشیده، عادلان و شریران را از میان تو منقطع خواهم ساخت.

⁴و چونکه عادلان و شریران را از میان تو منقطع می سازم، بنابراین شمشیر من بر تمامی بشر از جنوب تا شمال از غلافش بیرون خواهد آمد.

⁵و تمامی بشر خواهند فهمید که من یهوه شمشیر خود را از غلافش بیرون کشیدم تا باز به آن برنگردد.

⁶پس تو ای پسر انسان آه بکش! با شکستگی کمر و مرارت سخت به نظر ایشان آه بکش.

⁷و اگر به تو گویند که چرا آه می کشی؟ بگو: به سبب آوازه ای که می آید. زیرا که همه دلها گداخته و تمامی دستها سست گردیده و همه جانها کاهیده و جمیع زانوها مثل آب بیت اب خواهد شد. خداوند یهوه می گوید: همانا آن می آید و به وقوع خواهد پیوست.»

⁸و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

⁹«ای پسر انسان نبوت کرده، بگو: خداوند چنین می فرماید: بگو که شمشیر، شمشیر تیز شده و نیز صیقلی گردیده است.

¹⁰تیز شده است تا کشتار نماید و صیقلی گردیده تا براق شود. پس آیا ما شادی نماییم؟ عصای پسر من همه درختان را خوار می شمارد.

¹¹و آن برای صیقلی شدن داده شد تا آن را به دست گیرند. و این شمشیر تیز شده و صیقلی گردیده است تا به دست قاتل داده شود.

¹²ای پسر انسان فریاد برآور و ولوله نما زیرا که این بر قوم من و بر جمیع سروران اسرائیل وارد می آید. ترسها به سبب شمشیر بر قوم من عارض شده است. لهذا بر ران خود دست بزن.

¹³زیرا که امتحان است. و چه خواهد بود اگر عصایی که (دیگران را) خوار می شمارد، دیگر نباشد. قول خداوند یهوه این است:

¹⁴و تو ای پسر انسان نبوت کن و دستهای خود را به هم بزن و شمشیر دفعه سوم تکرار بشود. شمشیر مقتولان است. شمشیر آن مقتول عظیم که ایشان را احاطه می کند.

¹⁵شمشیر برنده ای به ضد همه دروازه های ایشان قرار دادم تا دلها گداخته شود و هلاکتها زیاده شود. آه (شمشیر) براق گردیده و برای کشتار تیز شده است.

¹⁶جمع شده، به جانب راست برو و آراسته گردیده، به جانب چپ توجه نما. به هر طرف که رخسارهایت متوجه می باشد.

¹⁷و من نیز دستهای خود را به هم خواهم زد و حدت خشم خویش را ساکن خواهم گردانید. من یهوه هستم که تکلم نموده ام.»

¹⁸و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

¹⁹«و تو ای پسر انسان دو راه به جهت خود تعیین نما تا شمشیر پادشاه بابل از آنها بیاید. هر دو آنها از یک زمین بیرون می آید. و علامتی بر پا کن. آن را بر سر راه شهر بر پا نما.

²⁰راهی تعیین نما تا شمشیر به ربه بنی عمون و به یهودا در اورشلیم منیع بیاید.

²¹زیرا که پادشاه بابل بر شاهراه، به سر دو راه ایستاده است تا تفال زند و تیرها را به هم زده، از ترافیم سؤال می کند و به جگر می نگرد.

²²به دست راستش تفال اورشلیم است تا منجنیقها بر پا کند و دهان را برای کشتار بگشاید و آواز را به گلبانگ بلند نماید و منجنیقها بر دروازه ها بر پا کند و سنگرها بسازد و برجها بنا نماید.

²³لیکن در نظر ایشان که قسم برای آنها خورده اند، تفال باطل می نماید. و او گناه ایشان را به یاد می آورد تا گرفتار شوند.»

²⁴بنابراین خداوند یهوه چنین می گوید: «چونکه شما تقصیرهای خویش را منکشف ساخته و خطایای خود را در همه اعمال خویش ظاهر نموده، عصیان خود را یاد آورانیدید، پس چون به یاد آورده شدید دستگیر خواهید شد.

²⁵و تو ای رئیس شریر اسرائیل که به زخم مهلک مجروح شده ای و اجل تو در زمان عقوبت آخر رسیده است،

²⁶خداوند یهوه چنین می گوید: عمامه را دور کن و تاج را بردار. چنین نخواهد ماند. آنچه را که پست است بلند نما و آنچه را که بلند است پست کن.

²⁷و من آن را سرنگون، سرنگون، سرنگون خواهم ساخت. و این دیگر واقع نخواهد شد تا آنکس بیاید که حق او می باشد. و من آن را به وی عطا خواهم نمود.

²⁸«و تو ای پسر انسان نبوت کرده، بگو: خداوند یهوه درباره بنی عمون و سرزنش ایشان چنین می فرماید: بگو که شمشیر، شمشیر برای کشتار کشیده شده است و به غایت صیقلی گردیده تا براق بشود.

²⁹چونکه برای تو رؤیای باطل دیده اند و برای تو تفال دروغ زده اند تا تو را بر گردنهای مقتولان شریر بگذارند که اجل ایشان در زمان عقوبت آخر رسیده است.

³⁰لهذا آن را به غلافش برگردان و بر تو در مکانی که آفریده شده ای و در زمینی که تولد یافته ای داوری خواهم نمود.

³¹و خشم خود را بر تو خواهم ریخت و آتش غیظ خود را بر تو خواهم دمید. و تو را به دست مردان وحشی که برای هلاک نمودن چالاکند تسلیم خواهم نمود.

³²و تو برای آتش هیزم خواهی شد و خونت در آن زمین خواهد ماند. پس به یاد آورده نخواهی شد زیرا من که یهوه هستم تکلم نموده ام.»