Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم حزقیال 27 Bible Online

حزقیال 27 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

حزقیال 27

¹و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

²«اما تو ای پسر انسان برای صور مرثیه بخوان!

³و به صور بگو: ای که نزد مدخل دریا ساکنی و برای جزیره های بسیار تاجر طوایف می باشی! خداوند یهوه چنین می گوید: ای صور تو گفته ای که من کمال زیبایی هستم.

⁴حدود تو در وسط دریا است و بنایانت زیبایی تو را کامل ساخته اند.

⁵همه تخته هایت را از صنوبر سنیر ساختند و سرو آزاد لبنان را گرفتند تا دکلها برای تو بسازند.

⁶پاروهایت را از بلوطهای باشان ساختند و نشیمنهایت را از شمشاد جزایر کتیم که به عاج منبت شده بود ترتیب دادند.

⁷کتان مطرز مصری بادبان تو بود تا برای تو علمی بشود. و شراع تو از آسمانجونی و ارغوان از جزایر الیشه بود.

⁸اهل سیدون و ارواد پاروزن تو بودند و حکمای تو ای صور که در تو بودند ناخدایان تو بودند.

⁹مشایخ جبیل و حکمایش در تو بوده، قلافان تو بودند. تمامی کشتیهای دریا و ملاحان آنها در تو بودند تا برای تو تجارت نمایند.

¹⁰فارس و لود و فوط در افواجت مردان جنگی تو بودند. سپرها و خودها بر تو آویزان کرده، ایشان تو را زینت دادند.

¹¹بنی ارواد با سپاهیانت بر حصارهایت از هر طرف و جمادیان بر برجهایت بودند. و سپرهای خود را بر حصارهایت از هر طرف آویزان کرده، ایشان زیبایی تو را کامل ساختند.

¹²ترشیش به فراوانی هر قسم اموال سوداگران تو بودند. نقره و آهن و روی و سرب به عوض بضاعت تو می دادند.

¹³یاوان و توبال و ماشک سوداگران تو بودند. جانهای مردمان و آلات مس به عوض متاع تو می دادند.

¹⁴اهل خاندان توجرمه اسبان و سواران و قاطران به عوض بضاعت تو می دادند.

¹⁵بنی ددان سوداگران تو و جزایر بسیار بازارگانان دست تو بودند. شاخهای عاج و آبنوس را با تو معاوضت می کردند.

¹⁶ارام به فراوانی صنایع تو سوداگران تو بودند. بهرمان و ارغوان و پارچه های قلابدوزی و کتان نازک و مرجان و لعل به عوض بضاعت تو می دادند.

¹⁷یهودا و زمین اسرائیل سوداگران تو بودند، گندم منیت و حلوا و عسل و روغن و بلسان به عوض متاع تو می دادند.

¹⁸دمشق به فراوانی صنایع تو و کثرت هر قسم اموال با شراب حلبون و پشم سفید با تو سودا می کردند.

¹⁹ودان و یاوان ریسمان به عوض بضاعت تو می دادند. آهن مصنوع و سلیخه و قصب الذریره از متاعهای تو بود.

²⁰ددان با زین پوشهای نفیس به جهت سواری سوداگران تو بودند.

²¹عرب و همه سروران قیدار بازارگانان دست تو بودند. با بره ها و قوچها و بزها با تو داد و ستد می کردند.

²²تجار شبا و رعمه سوداگران تو بودند. بهترین همه ادویه جات و هرگونه سنگ گرانبها و طلا به عوض بضاعت تو می دادند.

²³حران و کنه و عدن و تجار شبا و آشور و کلمد سوداگران تو بودند.

²⁴اینان با نفایس و رداهای آسمانجونی و قلابدوزی و صندوقهای پر از رختهای فاخر ساخته شده از چوب سرو آزاد و بسته شده با ریسمانها در بازارهای تو سوداگران تو بودند.

²⁵کشتیهای ترشیش قافله های متاع تو بودند. پس در وسط دریا توانگر و بسیار معزز گردیدی.

²⁶پاروزنانت تو را به آبهای عظیم بردند و باد شرقی تو را در میان دریا شکست.

²⁷اموال و بضاعت و متاع و ملاحان و ناخدایان و قلافان و سوداگران و جمیع مردان جنگی که در تو بودند، با تمامی جمعیتی که در میان تو بودند در روز انهدام تو در وسط دریا افتادند.

²⁸«از آواز فریاد ناخدایانت ساحلها متزلزل گردید.

²⁹و جمیع پاروزنان و ملاحان و همه ناخدایان دریا از کشتیهای خود فرود آمده، در زمین می ایستند.

³⁰و برای تو آواز خود را بلند کرده، به تلخی ناله می کنند و خاک بر سر خود ریخته ، در خاکستر می غلطند.

³¹و برای تو موی خود را کنده، پلاس می پوشند و با مرارت جان و نوحه تلخ برای تو گریه می کنند.

³²و در نوحه خود برای تو مرثیه می خوانند. و بر تو نوحه گری نموده، می گویند: کیست مثل صور و کیست مثل آن شهری که در میان دریا خاموش شده است؟

³³هنگامی که بضاعت تو از دریا بیرون می آمد، قومهای بسیاری را سیر می گردانیدی و پادشاهان جهان را به فراوانی اموال و متاع خود توانگر می ساختی.

³⁴اما چون از دریا، در عمقهای آبها شکسته شدی، متاع و تمامی جمعیت تو در میانت تلف شد.

³⁵جمیع ساکنان جزایر به سبب تو متحیر گشته و پادشاهان ایشان به شدت دهشت زده و پریشان حال گردیده اند.

³⁶تجار قومها بر تو صفیر می زنند و تو محل دهشت گردیده، دیگر تا به ابد نخواهی بود.»