Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم حزقیال 28 Bible Online

حزقیال 28 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

حزقیال 28

¹و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

²«ای پسر انسان به رئیس صور بگو: خداوند یهوه چنین می فرماید: چونکه دلت مغرور شده است و می گویی که من خدا هستم و بر کرسی خدایان در وسط دریا نشسته ام، و هر چند انسان هستی و نه خدا، لیکن دل خود را مانند دل خدایان ساخته ای.

³اینک تو از دانیال حکیمتر هستی و هیچ سری از تو مخفی نیست؟

⁴و به حکمت و فطانت خویش توانگری برای خود اندوخته و طلا و نقره در خزاین خود جمع نموده ای.

⁵به فراوانی حکمت و تجارت خویش دولت خود را افزوده ای پس به سبب توانگری ات دلت مغرور گردیده است.»

⁶بنابراین خداوند یهوه چنین می فرماید: «چونکه تو دل خود را مثل دل خدایان گردانیده ای،

⁷پس اینک من غریبان و ستم کیشان امتها را بر تو خواهم آورد که شمشیرهای خود را به ضد زیبایی حکمت تو کشیده، جمال تو را ملوث سازند.

⁸و تو را به هاویه فرود آورند. پس به مرگ آنانی که در میان دریا کشته شوند خواهی مرد.

⁹آیا به حضور قاتلان خود خواهی گفت که من خدا هستم؟ نی بلکه در دست قاتلانت انسان خواهی بود و نه خدا.

¹⁰از دست غریبان به مرگ نامختونان کشته خواهی شد، زیرا خداوند یهوه می فرماید که من این را گفته ام.»

¹¹و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

¹²«ای پسر انسان، برای پادشاه صور مرثیه بخوان و وی را بگو خداوند یهوه چنین می فرماید: تو خاتم کمال و مملو حکمت و کامل جمال هستی.

¹³در عدن در باغ خدا بودی و هر گونه سنگ گرانبها از عقیق احمر و یاقوت اصفر و عقیق سفید و زبرجد و جزع و یشب و یاقوت کبود و بهرمان و زمرد پوشش تو بود. و صنعت دفها و نایهایت در تو از طلا بود که در روز خلقت تو آنها مهیا شده بود.

¹⁴تو کروبی مسح شده سایه گستر بودی. و تو را نصب نمودم تا بر کوه مقدس خدا بوده باشی. و در میان سنگهای آتشین می خرامیدی.

¹⁵از روزی که آفریده شدی تا وقتی که بی انصافی در تو یافت شد به رفتار خود کامل بودی.

¹⁶اما از کثرت سوداگری ات بطن تو را از ظلم پر ساختند. پس خطا ورزیدی و من تو را از کوه خدا بیرون انداختم. و تو را ای کروبی سایه گستر، از میان سنگهای آتشین تلف نمودم.

¹⁷دل تو از زیبایی ات مغرور گردید و به سبب جمالت حکمت خود را فاسد گردانیدی. لهذا تو را بر زمین می اندازم و تو را پیش روی پادشاهان می گذارم تا بر تو بنگرند.

¹⁸به کثرت گناهت و بی انصافی تجارتت، مقدسهای خویش را بی عصمت ساختی. پس آتشی از میانت بیرون می آورم که تو را بسوزاند و تو را به نظر جمیع بینندگانت بر روی زمین خاکستر خواهم ساخت.

¹⁹و همه آشنایانت از میان قومها بر تو متحیر خواهند شد. و تو محل دهشت شده، دیگر تا به ابد نخواهی بود.»

²⁰و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

²¹«ای پسر انسان نظر خود را بر صیدون بدار و به ضدش نبوت نما.

²²و بگو خداوند یهوه چنین می فرماید: اینک ای صیدون من به ضد تو هستم و خویشتن را در میان تو تمجید خواهم نمود. و حینی که بر او داوری کرده و خویشتن را در وی تقدیس نموده باشم، آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.

²³و وبا در او و خون در کوچه هایش خواهم فرستاد. و مجروحان به شمشیری که از هر طرف بر او می آید در میانش خواهند افتاد. پس خواهند دانست که من یهوه هستم.

²⁴و بار دیگر برای خاندان اسرائیل از جمیع مجاوران ایشان که ایشان را خوار می شمارند، خاری خلنده و شوک رنج آورنده نخواهد بود. پس خواهند دانست که من خداوند یهوه می باشم.»

²⁵خداوند یهوه چنین می گوید: «هنگامی که خاندان اسرائیل را از قومهایی که در میان ایشان پراکنده شده اند جمع نموده، خویشتن را از ایشان به نظر امتها تقدیس کرده باشم، آنگاه در زمین خودشان که به بنده خود یعقوب داده ام ساکن خواهند شد.

²⁶و در آن به امنیت ساکن شده، خانه ها بنا خواهند نمود و تاکستانها غرس خواهند ساخت. و چون بر جمیع مجاوران ایشان که ایشان را حقیر می شمارند داوری کرده باشم، آنگاه به امنیت ساکن شده، خواهند دانست که من یهوه خدای ایشان می باشم.»