Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اعداد 22 Bible Online

اعداد 22 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اعداد 22

¹و بنی اسرائیل کوچ کرده، در عربات موآب به آنطرف اردن، در مقابل اریحا اردو زدند.

²و چون بالاق بن صفور هر چه اسرائیل به اموریان کرده بودند دید،

³موآب از قوم بسیار ترسید، زیرا که کثیر بودند. و موآب از بنی اسرائیل مضطرب گردیدند.

⁴و موآب به مشایخ مدیان گفتند: «اﻵن این گروه هر چه به اطراف ما هست خواهند لیسید، به نوعی که گاو سبزه صحرا را می لیسد.» و در آن زمان بالاق بن صفور، ملک موآب بود.

⁵پس رسولان به فتور که برکنار وادی است، نزد بلعام بن بعور، به زمین پسران قوم او فرستاد تا او را طلبیده، بگویند: «اینک قومی از مصر بیرون آمده اند و هان روی زمین را مستور می سازند، و در مقابل من مقیم می باشند.

⁶پس اﻵن بیا و این قوم را برای من لعنت کن، زیرا که از من قویترند، شاید توانایی یابم تا بر ایشان غالب آییم، و ایشان را از زمین خود بیرون کنم، زیرا می دانم هر که را تو برکت دهی مبارک است و هر که را لعنت نمایی ، ملعون است.»

⁷پس مشایخ موآب و مشایخ مدیان، مزد فالگیری را به دست گرفته ، روانه شدند، و نزد بلعام رسیده، سخنان بالاق را به وی گفتند.

⁸او به ایشان گفت: «این شب را در اینجا بمانید، تا چنانکه خداوند به من گوید، به شما باز گویم.» و سروران موآب نزد بلعام ماندند.

⁹و خدا نزد بلعام آمده، گفت: «این کسانی که نزد تو هستند، کیستند؟»

¹⁰بلعام به خدا گفت: «بالاق بن صفور ملک موآب نزد من فرستاده است،

¹¹که اینک این قومی که از مصر بیرون آمده اند، روی زمین را پوشانیده اند. اﻵن آمده، ایشان را برای من لعنت کن شاید که توانایی یابم تا با ایشان جنگ نموده، ایشان را دور سازم.»

¹²خدا به بلعام گفت: «با ایشان مرو و قوم را لعنت مکن زیرا مبارک هستند.»

¹³پس بلعام بامدادان برخاسته ، به سروران بالاق گفت: «به زمین خود بروید، زیرا خداوند مرا اجازت نمی دهد که با شما بیایم.»

¹⁴و سروران موآب برخاسته ، نزد بالاق برگشته ، گفتند که «بلعام از آمدن با ما انکار نمود.»

¹⁵و بالاق بار دیگر سروران زیاده و بزرگتر از آنان فرستاد.

¹⁶و ایشان نزد بلعام آمده، وی را گفتند: «بالاق بن صفور چنین می گوید: تمنا اینکه از آمدن نزد من انکار نکنی.

¹⁷زیرا که البته تو را بسیار تکریم خواهم نمود، و هر آنچه به من بگویی بجا خواهم آورد، پس بیا و این قوم را برای من لعنت کن.»

¹⁸بلعام در جواب نوکران بالاق گفت: «اگر بالاق خانه خود را پر از نقره و طلا به من بخشد، نمی توانم از فرمان یهوه خدای خود تجاوز نموده، کم یا زیاد به عمل آورم.

¹⁹پس اﻵن شما نیز امشب در اینجا بمانید تا بدانم که خداوند به من دیگر چه خواهد گفت.»

²⁰و خدا در شب نزد بلعام آمده، وی را گفت: «اگر این مردمان برای طلبیدن تو بیایند برخاسته ، همراه ایشان برو، اما کلامی را که من به تو گویم به همان عمل نما.»

²¹پس بلعام بامدادان برخاسته ، الاغ خود را بیاراست و همراه سروران موآب روانه شد.

²²و غضب خدا به سبب رفتن او افروخته شده، فرشته خداوند در راه به مقاومت وی ایستاد، و او بر الاغ خود سوار بود، و دو نوکرش همراهش بودند.

²³و الاغ، فرشته خداوند را با شمشیر برهنه به دستش، بر سر راه ایستاده دید. پس الاغ از راه به یک سو شده، به مزرعه ای رفت و بلعام الاغ را زد تا او را به راه برگرداند.

²⁴پس فرشته خداوند در جای گود در میان تاکستان بایستاد، و به هر دو طرفش دیوار بود.

²⁵و الاغ فرشته خداوند را دیده، خود را به دیوار چسبانید، و پای بلعام را به دیوار فشرد. پس او را بار دیگر زد.

²⁶و فرشته خداوند پیش رفته ، در مکانی تنگ بایستاد، که جایی بجهت برگشتن به طرف راست یا چپ نبود.

²⁷و چون الاغ، فرشته خداوند را دید، در زیر بلعام خوابید. و خشم بلعام افروخته شده، الاغ را به عصای خود زد.

²⁸آنگاه خداوند دهان الاغ را باز کرد که بلعام را گفت: «به تو چه کرده ام که مرا این سه مرتبه زدی.

²⁹بلعام به الاغ گفت: «از این جهت که تو مرا استهزا نمودی! کاش که شمشیر در دست من می بود که اﻵن تو را می کشتم.»

³⁰الاغ به بلعام گفت: «آیا من الاغ تو نیستم که از وقتی که مال تو شده ام تا امروز بر من سوار شده ای؟ آیا هرگز عادت می داشتم که به اینطور با تو رفتار نمایم؟» او گفت: «نی »

³¹و خداوند چشمان بلعام را باز کرد تا فرشته خداوند را دید که با شمشیر برهنه در دستش، به سر راه ایستاده است. پس خم شده، به روی درافتاد.

³²و فرشته خداوند وی را گفت: «الاغ خود را این سه مرتبه چرا زدی؟ اینک من به مقاومت تو بیرون آمدم، زیرا که این سفر تو در نظر من از روی تمرد است.

³³و الاغ مرا دیده، این سه مرتبه از من کناره جست. و اگر از من کناره نمی جست، یقینا اﻵن تو را می کشتم و او را زنده نگاه می داشتم.»

³⁴بلعام به فرشته خداوند گفت: «گناه کردم زیرا ندانستم که تو به مقابل من در راه ایستاده ای. پس اﻵن اگر در نظر تو ناپسند است برمی گردم.»

³⁵فرشته خداوند به بلعام گفت: «همراه این اشخاص برو لیکن سخنی را که من به تو گویم، همان را فقط بگو». پس بلعام همراه سروران بالاق رفت.

³⁶و چون بالاق شنید که بلعام آمده است، به استقبال وی تا شهر موآب که برحد ارنون و بر اقصای حدود وی بود، بیرون آمد.

³⁷و بالاق به بلعام گفت: «آیا برای طلبیدن تو نزد تو نفرستادم؟ پس چرا نزد من نیامدی، آیا حقیقتا قادر نیستم که تو را به عزت رسانم؟»

³⁸بلعام به بالاق گفت: «اینک نزد تو آمده ام. آیا اﻵن هیچ قدرتی دارم که چیزی بگویم؟ آنچه خدا به دهانم می گذارد، همان را خواهم گفت.»

³⁹پس بلعام همرا بالاق رفته، به قریت حصوت رسیدند.

⁴⁰و بالاق گاوان و گوسفندان ذبح کرده، نزد بلعام و سرورانی که با وی بودند، فرستاد.

⁴¹و بامدادان بالاق بلعام را برداشته ، او را به بلندیهای بعل آورد، تا از آنجا اقصای قوم خود را ملاحظه کند.