Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اعداد 31 Bible Online

اعداد 31 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اعداد 31

²«انتقام بنی اسرائیل را از مدیانیان بگیر، و بعد از آن به قوم خود ملحق خواهی شد.»

³پس موسی قوم را مخاطب ساخته ، گفت: «از میان خود مردان برای جنگ مهیا سازید تا به مقابله مدیان برآیند، و انتقام خداوند را از مدیان بکشند.

⁴هزار نفر از هر سبط از جمیع اسباط اسرائیل برای جنگ بفرستید.»

⁵پس از هزاره های اسرائیل، از هر سبط یک هزار، یعنی دوازده هزار نفر مهیا شده برای جنگ منتخب شدند.

⁶و موسی ایشان را هزار نفر از هر سبط به جنگ فرستاد، ایشان را با فینحاس بن العازار کاهن و اسباب قدس و کرناها برای نواختن در دستش به جنگ فرستاد.

⁷و با مدیان به طوری که خداوند موسی را امر فرموده بود، جنگ کرده، همه ذکوران را کشتند.

⁸و در میان کشتگان ملوک مدیان یعنی اوی و راقم و صور و حور و رابع، پنج پادشاه مدیان را کشتند، و بلعام بن بعور را به شمشیر کشتند.

⁹و بنی اسرائیل زنان مدیان و اطفال ایشان را به اسیری بردند، و جمیع بهایم و جمیع مواشی ایشان و همه املاک ایشان را غارت کردند.

¹⁰و تمامی شهرها و مساکن و قلعه های ایشان را به آتش سوزانیدند.

¹¹و تمامی غنیمت و جمیع غارت را از انسان و بهایم گرفتند.

¹²و اسیران و غارت و غنیمت را نزد موسی و العازار کاهن و جماعت بنی اسرائیل در لشکرگاه در عربات موآب، که نزد اردن در مقابل اریحاست، آوردند.

¹³و موسی و العازار کاهن و تمامی سروران جماعت بیرون از لشکرگاه به استقبال ایشان آمدند.

¹⁴و موسی بر رؤسای لشکر یعنی سرداران هزاره ها و سرداران صدها که از خدمت جنگ باز آمده بودند، غضبناک شد.

¹⁵و موسی به ایشان گفت: «آیا همه زنان را زنده نگاه داشتید؟

¹⁶اینک اینانند که برحسب مشورت بلعام، بنی اسرائیل را واداشتند تا در امر فغور به خداوند خیانت ورزیدند و در جماعت خداوند وبا عارض شد.

¹⁷پس اﻵن هر ذکوری از اطفال را بکشید، و هر زنی را که مرد را شناخته ، با او همبستر شده باشد، بکشید.

¹⁸و از زنان هر دختری را که مرد را نشناخته ، و با او همبستر نشده برای خود زنده نگاه دارید.

¹⁹و شما هفت روز بیرون از لشکرگاه خیمه زنید، و هر که شخصی را کشته و هر که کشته ای را لمس نموده باشد از شما و اسیران شما در روز سوم و در روز هفتم، خود را تطهیر نماید.

²⁰و هر جامه و هر ظرف چرمی و هر چه از پشم بز ساخته شده باشد و هر ظرف چوبین را تطهیر نمایید.»

²¹و العازار کاهن به مردان جنگی که به مقاتله رفته بودند، گفت: «این است قانون شریعتی که خداوند به موسی امر فرموده است:

²²طلا و نقره و برنج و آهن و روی و سرب،

²³یعنی هر چه متحمل آتش بشود، آن را از آتش بگذرانید و طاهر خواهد شد، و به آب تنزیه نیز آن را طاهر سازند و هر چه متحمل آتش نشود، آن را از آب بگذرانید.

²⁴و در روز هفتم رخت خود را بشویید تا طاهر شوید، و بعد از آن به لشکرگاه داخل شوید.»

²⁵و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

²⁶«تو و العازار کاهن و سروران خاندان آبای جماعت، حساب غنایمی که گرفته شده است، چه از انسان و چه از بهایم بگیرید.

²⁷و غنیمت را در میان مردان جنگی که به مقاتله بیرون رفته اند، و تمامی جماعت نصف نما.

²⁸و از مردان جنگی که به مقاتله بیرون رفته اند زکات برای خداوند بگیر، یعنی یک نفر از پانصد چه از انسان و چه از گاو و چه از الاغ و چه از گوسفند.

²⁹از قسمت ایشان بگیر و به العازار کاهن بده تا هدیه افراشتنی برای خداوند باشد.

³⁰و از قسمت بنی اسرائیل یکی که از هر پنجاه نفر گرفته شده باشد چه از انسان و چه از گاو و چه از الاغ و چه از گوسفند و چه از جمیع بهایم بگیر، و آنها را به لاویانی که ودیعت مسکن خداوند را نگاه می دارند، بده.»

³¹پس موسی و العازار کاهن برحسب آنچه خداوند به موسی امر فرموده بود، عمل کردند.

³²و غنیمت سوای آن غنیمتی که مردان جنگی گرفته بودند، از گوسفند ششصد و هفتاد و پنج هزار رأس بود.

³³و از گاو هفتاد و دو هزار رأس.

³⁴و از الاغ شصت و یک هزار رأس.

³⁵و از انسان از زنانی که مرد را نشناخته بودند، سی و دو هزار نفر بودند.

³⁶و نصفهای که قسمت کسانی بود که به جنگ رفته بودند، سیصد و سی و هفت هزار و پانصد گوسفند بود.

³⁷و زکات خداوند از گوسفند ششصد و هفتاد و پنج رأس بود.

³⁸و گاوان سی و شش هزار بود و از آنها زکات خداوند هفتاد و دو رأس بود.

³⁹و الاغها سی هزار و پانصد و از آنها زکات خداوند شصت و یک رأس بود.

⁴⁰و مردمان شانزده هزار و از ایشان زکات خداوند سی و دو نفر بودند.

⁴¹و موسی زکات را که هدیه افراشتی خداوند بود به العازار کاهن داد، چنانکه خداوند به موسی امر فرموده بود.

⁴²و از قسمت بنی اسرائیل که موسی آن را از مردان جنگی جدا کرده بود،

⁴³و قسمت جماعت از گوسفندان، سیصد و سی و هفت هزار و پانصد راس بود.

⁴⁴و از گاوان سی و شش هزار راس.

⁴⁵و از الاغها، سی هزار و پانصد راس.

⁴⁶و از انسان، شانزده هزار نفر.

⁴⁷و موسی از قسمت بنی اسرائیل یکی را که از هر پنجاه گرفته شده بود، چه از انسان و چه از بهایم گرفت، و آنها را به لاویانی که ودیعت مسکن خداوند را نگاه می داشتند، داد، چنانکه خداوند به موسی امر فرموده بود.

⁴⁸و رؤسایی که بر هزاره های لشکر بودند، سرداران هزاره ها با سرداران صدها نزد موسی آمدند.

⁴⁹و به موسی گفتند: «بندگانت حساب مردان جنگی را که زیردست ما می باشند گرفتیم، و از ما یک نفر مفقود نشده است.

⁵⁰پس ما از آنچه هر کس یافته است، هدیه ای برای خداوند آورده ایم، از زیورهای طلا و خلخالها و دستبندها و انگشترها و گوشواره ها و گردنبندها تا برای جانهای ما به حضور خداوند کفاره شود.»

⁵¹و موسی و العازار کاهن، طلا و همه زیورهای مصنوعه را از ایشان گرفتند.

⁵²و تمامی طلای هدیه ای که از سرداران هزاره ها و سرداران صدها برای خداوند گذرانیدند، شانزده هزار و هفتصد و پنجاه مثقال بود.

⁵³زیرا که هر یکی از مردان جنگی غنیمتی برای خود برده بودند.

⁵⁴و موسی و العازار کاهن، طلا را از سرداران هزاره ها و صدها گرفته ، به خیمه اجتماع آوردند تا بجهت بنی اسرائیل، به حضور خداوند یادگار باشد.