Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اعداد 5 Bible Online

اعداد 5 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اعداد 5

¹و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

²«بنی اسرائیل را امر فرما که مبروص را و هرکه جریان دارد و هرکه از میته نجس شود، از اردو اخراج کنند.

³خواه مرد و خواه زن، ایشان را اخراج نمایید؛ بیرون از اردو ایشان را اخراج نمایید، تا اردوی خود را جایی که من در میان ایشان ساکن هستم، نجس نسازند.»

⁴و بنی اسرائیل چنین کردند، و آن کسان را بیرون از اردو اخراج کردند. چنانکه خداوند به موسی گفته بود، بنی اسرائیل به آن طور عمل نمودند.

⁵و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

⁶«بنی اسرائیل را بگو: هرگاه مردی یا زنی به هرکدام از جمیع گناهان انسان مرتکب شده، به خداوند خیانت ورزد، و آن شخص مجرم شود،

⁷آنگاه گناهی را که کرده است اعتراف بنماید، و اصل جرم خود را رد نماید، و خمس آن را برآن مزید کرده، به کسی که بر او جرم نموده است، بدهد.

⁸و اگر آن کس را ولی ای نباشد که دیه جرم به او داده شود، آنگاه دیه جرمی که برای خداوند داده می شود، از آن کاهن خواهد بود، علاوه بر قوچ کفاره که به آن درباره وی کفاره می شود.

⁹و هر هدیه افراشتنی از همه موقوفات بنی اسرائیل که نزد کاهن می آورند، از آن او باشد.

¹⁰و موقوفات هر کس از آن او خواهد بود، و هرچه که کسی به کاهن بدهد، از آن او باشد.»

¹¹و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

¹²«بنی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: هرگاه زن کسی از او برگشته ، به وی خیانت ورزد،

¹³و مردی دیگر با او همبستر شود، و این از چشمان شوهرش پوشیده و مستور باشد، آن زن نجس می باشد. و اگر بر او شاهدی نباشد و در عین فعل گرفتار نشود،

¹⁴و روح غیرت بر او بیاید و به زن خود غیور شود، و آن زن نجس شده باشد، یا روح غیرت بر او بیاید و به زن خود غیور شود، و آن زن نجس نشده باشد،

¹⁵پس آن مرد زن خود را نزد کاهن بیاورد، و بجهت او برای هدیه ، یک عشر ایفه آرد جوین بیاورد، و روغن بر آن نریزد، و کندر بر آن ننهد، زیرا که هدیه غیرت است و هدیه یادگار، که گناه را بیاد می آورد.

¹⁶«و کاهن او را نزدیک آورده، به حضور خداوند برپا دارد.

¹⁷و کاهن آب مقدس در ظرف سفالین بگیرد، و کاهن قدری از غباری که بر زمین مسکن باشد گرفته ، بر آب بپاشد.

¹⁸و کاهن زن را به حضور خداوند برپا داشته ، موی سر او را باز کند و هدیه یادگار را که هدیه غیرت باشد بر دست آن زن بگذارد، و آب تلخ لعنت بر دست کاهن باشد.

¹⁹و کاهن به زن قسم داده، به وی بگوید: اگر کسی با تو همبستر نشده، و اگر بسوی نجاست به کسی غیر از شوهر خود برنگشته ای، پس از این آب تلخ لعنت مبرا شوی.

²⁰و لیکن اگر به غیر از شوهر خود برگشته ، نجس شده ای، و کسی غیر از شوهرت با تو همبستر شده است،

²¹آنگاه کاهن زن را قسم لعنت بدهد و کاهن به زن بگوید: خداوند تو را در میان قومت مورد لعنت و قسم بسازد به اینکه خداوند ران تو را ساقط و شکم تو را منتفخ گرداند.

²²و این آب لعنت در احشای تو داخل شده، شکم تو را منتفخ و ران تو را ساقط بسازد. و آن زن بگوید: آمین آمین.

²³«و کاهن این لعنتها را در طوماری بنویسد، و آنها را در آب تلخ محو کند.

²⁴و آن آب لعنت تلخ را به زن بنوشاند، و آن آب لعنت در او داخل شده، تلخ خواهد شد.

²⁵و کاهن هدیه غیرت را از دست زن گرفته ، آن هدیه را به حضور خداوند بجنباند، و آن را نزد مذبح بیاورد.

²⁶و کاهن مشتی از هدیه برای یادگاری آن گرفته، آن را بر مذبح بسوزاند و بعد از آن، آن آب را به زن بنوشاند.

²⁷و چون آب را به او نوشانید، اگر نجس شده و به شوهر خود خیانت ورزیده باشد، آن آب لعنت داخل او شده، تلخ خواهد شد، و شکم او منتفخ و ران او ساقط خواهد گردید، و آن زن در میان قوم خود مورد لعنت خواهد بود.

²⁸و اگر آن زن نجس نشده، طاهر باشد، آنگاه مبرا شده، اولاد خواهد زایید.

²⁹«این است قانون غیرت، هنگامی که زن از شوهر خود برگشته ، نجس شده باشد.

³⁰یا هنگامی که روح غیرت بر مرد بیاید، و بر زنش غیور شود، آنگاه زن را به حضور خداوند برپا بدارد، و کاهن تمامی این قانون را درباره او اجرا دارد.

³¹پس آن مرد از گناه مبرا شود، و زن گناه خود را متحمل خواهد بود.»