Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم متّی 12 Bible Online

متّی 12 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

متّی 12

¹در آن زمان، عیسی در روز سبت از میان کشتزارها می گذشت و شاگردانش چون گرسنه بودند، به چیدن و خوردن خوشه ها آغاز کردند.

²اما فریسیان چون این را دیدند، بدو گفتند: «اینک شاگردان تو عملی می کنند که کردن آن در سبت جایز نیست.»

³ایشان را گفت: «مگر نخوانده اید آنچه داود و رفیقانش کردند، وقتی که گرسنه بودند؟

⁴چه طور به خانه خدا در آمده، نانهای تقدمه را خورد که خوردن آن بر او و رفیقانش حلال نبود بلکه بر کاهنان فقط.

⁵یا در تورات نخوانده اید که در روزهای سبت، کهنه در هیکل سبت را حرمت نمی دارند و بی گناه هستند؟

⁶لیکن به شما می گویم که در اینجا شخصی بزرگتر از هیکل است!

⁷و اگر این معنی را درک می کردید که «رحمت می خواهم نه قربانی ،» بی گناهان را مذمت نمی نمودید.

⁸زیرا که پسر انسان مالک روز سبت نیز است.»

⁹و از آنجا رفته ، به کنیسه ایشان درآمد،

¹⁰که ناگاه شخص دست خشکی حاضر بود. پس از وی پرسیده، گفتند: «آیا در روز سبت شفا دادن جایز است یا نه ؟» تا ادعایی بر او وارد آورند.

¹¹وی به ایشان گفت: «کیست از شما که یک گوسفند داشته باشد و هرگاه آن در روز سبت به حفره ای افتد، او را نخواهد گرفت و بیرون آورد؟

¹²پس چقدر انسان از گوسفند افضل است. بنابراین در سبتها نیکویی کردن روا است.»

¹³آنگاه آن مرد را گفت: «دست خود را دراز کن!» پس دراز کرده، مانند دیگری صحیح گردید.

¹⁴اما فریسیان بیرون رفته ، بر او شورا نمودند که چطور او را هلاک کنند.

¹⁵عیسی این را درک نموده، از آنجا روانه شد و گروهی بسیار از عقب او آمدند. پس جمیع ایشان را شفا بخشید،

¹⁶و ایشان را قدغن فرمود که او را شهرت ندهند.

¹⁷تا تمام گردد کلامی که به زبان اشعیای نبی گفته شده بود:

¹⁸«اینک بنده من که او را برگزیدم و حبیب من که خاطرم از وی خرسند است. روح خود را بر وی خواهم نهاد تا انصاف را بر امتها اشتهار نماید.

¹⁹نزاع و فغان نخواهد کرد و کسی آواز او را در کوچه ها نخواهد شنید.

²⁰نی خرد شده را نخواهد شکست و فتیله نیمسوخته را خاموش نخواهد کرد تا آنکه انصاف را به نصرت برآورد.

²¹و به نام او امتها امید خواهند داشت.»

²²آنگاه دیوانه ای کور و گنگ را نزد او آوردند و او را شفا داد چنانکه آن کور و گنگ، گویا و بینا شد.

²³و تمام آن گروه در حیرت افتاده، گفتند: «آیا این شخص پسر داود نیست؟»

²⁴لیکن فریسیان شنیده، گفتند: «این شخص دیوها را بیرون نمی کند مگر به یاری بعلزبول، رئیس دیوها!»

²⁵عیسی خیالات ایشان را درک نموده، بدیشان گفت: «هر مملکتی که بر خود منقسم گردد، ویران شود و هر شهری یا خانه ای که بر خود منقسم گردد، برقرار نماند.

²⁶لهذا اگر شیطان، شیطان را بیرون کند، هرآینه بخلاف خود منقسم گردد. پس چگونه سلطنتش پایدار ماند؟

²⁷و اگر من به وساطت بعلزبول دیوها را بیرون می کنم، پسران شما آنها را به یاری که بیرون می کنند؟ از این جهت ایشان بر شما داوری خواهند کرد.

²⁸لیکن هرگاه من به روح خدا دیوها را اخراج می کنم، هرآینه ملکوت خدا بر شما رسیده است.

²⁹و چگونه کسی بتواند در خانه شخصی زورآور درآید و اسباب او را غارت کند، مگر آنکه اول آن زورآور را ببندد و پس خانه او را تاراج کند؟

³⁰هر که با من نیست، برخلاف من است و هر که با من جمع نکند، پراکنده سازد.

³¹از این رو، شما را می گویم هر نوع گناه و کفر از انسان آمرزیده می شود، لیکن کفر به روح القدس از انسان عفو نخواهد شد.

³²و هرکه برخلاف پسر انسان سخنی گوید، آمرزیده شود اما کسی که برخلاف روح القدس گوید، در این عالم و در عالم آینده، هرگز آمرزیده نخواهد شد.

³³یا درخت را نیکو گردانید و میوه اش را نیکو، یا درخت را فاسد سازید و میوه اش را فاسد، زیرا که درخت از میوه اش شناخته می شود.

³⁴ای افعی زادگان، چگونه می توانید سخن نیکو گفت و حال آنکه بد هستید زیرا که زبان از زیادتی دل سخن می گوید.

³⁵مرد نیکو از خزانه نیکوی دل خود، چیزهای خوب برمی آورد و مرد بد از خزانه بد، چیزهای بد بیرون می آورد.

³⁶لیکن به شما می گویم که هر سخن باطل که مردم گویند، حساب آن را در روز داوری خواهند داد.

³⁷زیرا که از سخنان خود عادل شمرده خواهی شد و از سخنهای تو بر تو حکم خواهد شد.»

³⁸آنگاه بعضی از کاتبان و فریسیان در جواب او گفتند: «ای استاد می خواهیم از تو آیتی بینیم.»

³⁹او در جواب ایشان گفت: «فرقه شریر و زناکار آیتی می طلبند و بدیشان جز آیت یونس نبی داده نخواهد شد.

⁴⁰زیرا همچنانکه یونس سه شبانه روز در شکم ماهی ماند، پسر انسان نیز سه شبانه روز در شکم زمین خواهد بود.

⁴¹مردمان نینوا در روز داوری با این طایفه برخاسته ، بر ایشان حکم خواهند کرد زیرا که به موعظه یونس توبه کردند و اینک بزرگتری از یونس در اینجا است.

⁴²ملکه جنوب در روز داوری با این فرقه برخاسته ، بر ایشان حکم خواهد کرد زیرا که از اقصای زمین آمد تا حکمت سلیمان را بشنود، و اینک شخصی بزرگتر از سلیمان در اینجا است.

⁴³و وقتی که روح پلید از آدمی بیرون آید، در طلب راحت به جایهای بی آب گردش می کند و نمی یابد.

⁴⁴پس می گوید به خانه خود که از آن بیرون آمدم برمی گردم، و چون آید، آن را خالی و جاروب شده و آراسته می بیند.

⁴⁵آنگاه می رود و هفت روح دیگر بدتر از خود را برداشته ، می آورد و داخل گشته ، ساکن آنجا می شوند و انجام آن شخص بدتر از آغازش می شود. همچنین به این فرقه شریر خواهد شد.»

⁴⁶او با آن جماعت هنوز سخن می گفت که ناگاه مادر و برادرانش در طلب گفتگوی وی بیرون ایستاده بودند.

⁴⁷و شخصی وی را گفت: «اینک مادر تو و برادرانت بیرون ایستاده، می خواهند با تو سخن گویند.»

⁴⁸در جواب قایل گفت: «کیست مادر من و برادرانم کیانند؟»

⁴⁹و دست خود را به سوی شاگردان خود دراز کرده، گفت: «اینانند مادر من و برادرانم.

⁵⁰زیرا هر که اراده پدر مرا که در آسمان است بجا آورد، همان برادر و خواهر و مادر من است.»