Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم متّی 14 Bible Online

متّی 14 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

متّی 14

¹در آن هنگام هیرودیس تیترارخ چون شهرت عیسی را شنید،

²به خادمان خود گفت: «این است یحیی تعمید دهنده که از مردگان برخاسته است، و از این جهت معجزات از او صادر می گردد.»

³زیرا که هیرودیس یحیی را بخاطر هیرودیا، زن برادر خود فیلپس گرفته ، در بند نهاده و در زندان انداخته بود؛

⁴چون که یحیی بدو همی گفت: «نگاه داشتن وی بر تو حلال نیست.»

⁵و وقتی که قصد قتل او کرد، از مردم ترسید زیرا که او را نبی می دانستند.

⁶اما چون بزم میلاد هیرودیس را می آراستند، دختر هیرودیا در مجلس رقص کرده، هیرودیس را شاد نمود.

⁷از این رو قسم خورده، وعده داد که آنچه خواهد بدو بدهد.

⁸و او از ترغیب مادر خود گفت که «سریحیی تعمیددهنده را اﻵن در طبقی به من عنایت فرما.»

⁹آنگاه پادشاه برنجید، لیکن بجهت پاس قسم و خاطر همنشینان خود، فرمود که بدهند.

¹⁰و فرستاده، سر یحیی را در زندان از تن جدا کرد،

¹¹و سر او را در طشتی گذارده، به دختر تسلیم نمودند و او آن را نزد مادر خود برد.

¹²پس شاگردانش آمده، جسد او را برداشته ، به خاک سپردند و رفته ، عیسی را اطلاع دادند.

¹³و چون عیسی این را شنید، به کشتی سوار شده، از آنجا به ویرانه ای به خلوت رفت. و چون مردم شنیدند، از شهرها به راه خشکی از عقب وی روانه شدند.

¹⁴پس عیسی بیرون آمده، گروهی بسیار دیده، بر ایشان رحم فرمود و بیماران ایشان را شفا داد.

¹⁵و در وقت عصر، شاگردانش نزد وی آمده، گفتند: «این موضع ویرانه است و وقت اﻵن گذشته. پس این گروه را مرخص فرما تا به دهات رفته بجهت خود غذا بخرند.»

¹⁶عیسی ایشان را گفت: «احتیاج به رفتن ندارند. شما ایشان را غذا دهید.»

¹⁷بدو گفتند: «در اینجا جز پنج نان و دو ماهی نداریم!»

¹⁸گفت: «آنها را اینجا به نزد من بیاورید!»

¹⁹و بدان جماعت فرمود تا بر سبزه نشستند و پنج نان و دو ماهی را گرفته ، به سوی آسمان نگریسته ، برکت داد و نان را پاره کرده، به شاگردان سپرد و شاگردان بدان جماعت.

²⁰و همه خورده، سیر شدند و از پاره های باقی مانده دوازده سبد پر کرده، برداشتند.

²¹و خورندگان سوای زنان و اطفال قریب به پنج هزار مرد بودند.

²²بی درنگ عیسی شاگردان خود را اصرار نمود تا به کشتی سوار شده، پیش از وی به کناره دیگر روانه شوند تا آن گروه را رخصت دهد.

²³و چون مردم را روانه نمود، به خلوت برای عبادت بر فراز کوهی برآمد. و وقت شام در آنجا تنها بود.

²⁴اما کشتی در آن وقت در میان دریا به سبب باد مخالف که می وزید، به امواج گرفتار بود.

²⁵و در پاس چهارم از شب، عیسی بر دریا خرامیده، به سوی ایشان روانه گردید.

²⁶اما چون شاگردان، او را بر دریا خرامان دیدند، مضطرب شده، گفتند که خیالی است؛ و از خوف فریاد برآوردند.

²⁷اما عیسی ایشان را بی تامل خطاب کرده، گفت: «خاطر جمع دارید! منم ترسان مباشید!»

²⁸پطرس در جواب او گفت: «خداوندا، اگر تویی مرا بفرما تا بر روی آب، نزد تو آیم.»

²⁹گفت: «بیا!» در ساعت پطرس از کشتی فرود شده، بر روی آب روانه شد تا نزد عیسی آید.

³⁰لیکن چون باد را شدید دید، ترسان گشت و مشرف به غرق شده، فریاد برآورده، گفت: «خداوندا مرا دریاب.»

³¹عیسی بی درنگ دست آورده، او را بگرفت و گفت: «ای کم ایمان، چرا شک آوردی؟»

³²و چون به کشتی سوار شدند، باد ساکن گردید.

³³پس اهل کشتی آمده، او را پرستش کرده، گفتند: «فی الحقیقه تو پسر خدا هستی !»

³⁴آنگاه عبور کرده، به زمین جنیسره آمدند،

³⁵و اهل آن موضع او را شناخته ، به همگی آن نواحی فرستاده، همه بیماران را نزد او آوردند،

³⁶و از او اجازت خواستند که محض دامن ردایش را لمس کنند و هر که لمس کرد، صحت کامل یافت.