Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم متّی 20 Bible Online

متّی 20 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

متّی 20

¹«زیرا ملکوت آسمان صاحب خانه ای را ماند که بامدادان بیرون رفت تا عمله بجهت تاکستان خود به مزد بگیرد.

²پس با عمله ، روزی یک دینار قرار داده، ایشان را به تاکستان خود فرستاد.

³و قریب به ساعت سوم بیرون رفته ، بعضی دیگر را در بازار بیکار ایستاده دید.

⁴ایشان را نیز گفت: شما هم به تاکستان بروید و آنچه حق شما است به شما می دهم. پس رفتند.

⁵باز قریب به ساعت ششم و نهم رفته ، همچنین کرد.

⁶و قریب به ساعت یازدهم رفته ، چند نفر دیگر بیکار ایستاده یافت. ایشان را گفت: از بهر چه تمامی روز در اینجا بیکار ایستاده اید؟

⁷گفتندش: هیچ کس ما را به مزد نگرفت. بدیشان گفت: شما نیز به تاکستان بروید و حق خویش را خواهید یافت.

⁸و چون وقت شام رسید، صاحب تاکستان به ناظر خود گفت: مزدوران را طلبیده، از آخرین گرفته تا اولین مزد ایشان را ادا کن.

⁹پس یازده ساعتیان آمده، هر نفری دیناری یافتند.

¹⁰و اولین آمده، گمان بردند که بیشتر خواهند یافت. ولی ایشان نیز هر نفری دیناری یافتند.

¹¹اما چون گرفتند، به صاحب خانه شکایت نموده،

¹²گفتند که این آخرین، یک ساعت کار کردند و ایشان را با ما که متحمل سختی و حرارت روز گردیده ایم مساوی ساخته ای؟

¹³او در جواب یکی از ایشان گفت: ای رفیق بر تو ظلمی نکردم. مگر به دیناری با من قرار ندادی؟

¹⁴حق خود را گرفته برو. می خواهم بدین آخری مثل تو دهم.

¹⁵آیا مرا جایز نیست که از مال خود آنچه خواهم بکنم؟ مگر چشم تو بد است از آن رو که من نیکو هستم؟

¹⁶بنابراین اولین آخرین و آخرین اولین خواهند شد، زیرا خوانده شدگان بسیارند و برگزیدگان کم.»

¹⁷و چون عیسی به اورشلیم می رفت، دوازده شاگرد خود را در اثنای راه به خلوت طلبیده بدیشان گفت:

¹⁸«اینک به سوی اورشلیم می رویم و پسر انسان به رؤسای کهنه و کاتبان تسلیم کرده خواهد شد و حکم قتل او را خواهند داد،

¹⁹و او را به امتها خواهند سپرد تا او را استهزا کنند و تازیانه زنند و مصلوب نمایند و در روز سوم خواهد برخاست.»

²⁰آنگاه مادر دو پسر زبدی با پسران خود نزد وی آمده و پرستش نموده، از او چیزی درخواست کرد.

²¹بدو گفت: «چه خواهش داری؟» گفت: «بفرما تا این دو پسر من در ملکوت تو، یکی بر دست راست و دیگری بر دست چپ تو بنشینند.»

²²عیسی در جواب گفت: «نمی دانید چه می خواهید. آیا می توانید از آن کاسه ای که من می نوشم، بنوشید و تعمیدی را که من می یابم، بیابید؟» بدو گفتند: «می توانیم.»

²³ایشان را گفت: «البته از کاسه من خواهید نوشید و تعمیدی را که من می یابم، خواهید یافت. لیکن نشستن به دست راست و چپ من، از آن من نیست که بدهم، مگر به کسانی که از جانب پدرم برای ایشان مهیا شده است.»

²⁴اما چون آن ده شاگرد شنیدند، بر آن دو برادر به دل رنجیدند.

²⁵عیسی ایشان را پیش طلبیده، گفت: «آگاه هستید که حکام امتها بر ایشان سروری می کنند و رؤسا بر ایشان مسلطند.

²⁶لیکن در میان شما چنین نخواهد بود، بلکه هر که در میان شما می خواهد بزرگ گردد، خادم شما باشد.

²⁷و هر که می خواهد در میان شما مقدم بود، غلام شما باشد.

²⁸چنانکه پسر انسان نیامد تا مخدوم شود بلکه تا خدمت کند و جان خود را در راه بسیاری فدا سازد.»

²⁹و هنگامی که از اریحا بیرون می رفتند، گروهی بسیار از عقب او می آمدند.

³⁰که ناگاه دو مرد کور کنار راه نشسته ، چون شنیدند که عیسی در گذر است، فریاد کرده، گفتند: «خداوندا، پسر داودا، بر ما ترحم کن!»

³¹و هر چند خلق ایشان را نهیب می دادند که خاموش شوند، بیشتر فریادکنان می گفتند: «خداوندا، پسر داودا، بر ما ترحم فرما!»

³²پس عیسی ایستاده، به آواز بلند گفت: «چه می خواهید برای شما کنم؟»

³³به وی گفتند: «خداوندا، اینکه چشمان ما باز گردد!»

³⁴پس عیسی ترحم نموده، چشمان ایشان را لمس نمود که در ساعت بینا گشته ، از عقب او روانه شدند.