Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم متّی 27 Bible Online

متّی 27 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

متّی 27

¹و چون صبح شد، همه رؤسای کهنه و مشایخ قوم بر عیسی شورا کردند که او را هلاک سازند.

²پس او را بند نهاده، بردند و به پنطیوس پیلاطس والی تسلیم نمودند.

³در آن هنگام، چون یهودا تسلیم کننده او دید که بر او فتوا دادند، پشیمان شده، سی پاره نقره را به رؤسای کهنه و مشایخ رد کرده،

⁴گفت: «گناه کردم که خون بی گناهی را تسلیم نمودم.» گفتند: «ما را چه ، خود دانی !»

⁵پس آن نقره را در هیکل انداخته ، روانه شد و رفته خود را خفه نمود.

⁶اما روسای کهنه نقره را برداشته ، گفتند: «انداختن این در بیت المال جایز نیست زیرا خونبها است.»

⁷پس شورا نموده، به آن مبلغ، مزرعه کوزه گر را بجهت مقبره غرباء خریدند.

⁸از آن جهت، آن مزرعه تا امروز بحقلالدم مشهور است.

⁹آنگاه سخنی که به زبان ارمیای نبی گفته شده بود تمام گشت که «سی پاره نقره را برداشتند، بهای آن قیمت کرده شده ای که بعضی از بنی اسرائیل بر او قیمت گذاردند.

¹⁰و آنها را بجهت مزرعه کوزه گر دادند، چنانکه خداوند به من گفت.»

¹¹اما عیسی در حضور والی ایستاده بود. پس والی از او پرسیده، گفت: «آیا تو پادشاه یهود هستی ؟» عیسی بدو گفت: «تو می گویی !»

¹²و چون رؤسای کهنه و مشایخ از او شکایت می کردند، هیچ جواب نمی داد.

¹³پس پیلاطس وی را گفت: «نمی شنوی چقدر بر تو شهادت می دهند؟»

¹⁴اما در جواب وی، یک سخن هم نگفت، بقسمی که والی بسیار متعجب شد.

¹⁵و در هر عیدی، رسم والی این بود که یک زندانی ، هر که را می خواستند، برای جماعت آزاد می کرد.

¹⁶و در آن وقت، زندانی مشهور، برابا نام داشت.

¹⁷پس چون مردم جمع شدند، پیلاطس ایشان را گفت: «که را می خواهید برای شما آزاد کنم؟ برابا یا عیسی مشهور به مسیح را؟»

¹⁸زیرا که دانست او را از حسد تسلیم کرده بودند.

¹⁹چون بر مسند نشسته بود، زنش نزد او فرستاده، گفت: «با این مرد عادل تو را کاری نباشد، زیرا که امروز در خواب درباره او زحمت بسیار بردم.»

²⁰اما رؤسای کهنه و مشایخ، قوم را بر این ترغیب نمودند که برابا را بخواهند و عیسی را هلاک سازند.

²¹پس والی بدیشان متوجه شده، گفت: «کدام یک از این دو نفر را می خواهید بجهت شما رها کنم؟» گفتند: «برابا را.»

²²پیلاطس بدیشان گفت: «پس با عیسی مشهور به مسیح چه کنم؟» جمیعا گفتند: «مصلوب شود!»

²³والی گفت: «چرا؟ چه بدی کرده است؟» ایشان بیشتر فریاد زده، گفتند: «مصلوب شود!»

²⁴چون پیلاطس دید که ثمری ندارد بلکه آشوب زیاده می گردد، آب طلبیده، پیش مردم دست خود را شسته گفت: «من بری هستم از خون این شخص عادل. شما ببینید.»

²⁵تمام قوم در جواب گفتند: «خون او بر ما و فرزندان ما باد!»

²⁶آنگاه برابا را برای ایشان آزاد کرد و عیسی را تازیانه زده، سپرد تا او را مصلوب کنند.

²⁷آنگاه سپاهیان والی ، عیسی را به دیوانخانه برده، تمامی فوج را گرد وی فراهم آوردند.

²⁸و او را عریان ساخته ، لباس قرمزی بدو پوشانیدند،

²⁹و تاجی از خار بافته ، بر سرش گذاردند و نی بدست راست او دادند و پیش وی زانو زده، استهزاکنان او را می گفتند: «سلام ای پادشاه یهود!»

³⁰و آب دهان بر وی افکنده، نی را گرفته بر سرش می زدند.

³¹و بعد از آنکه او را استهزا کرده بودند، آن لباس را از وی کنده، جامه خودش را پوشانیدند و او را بجهت مصلوب نمودن بیرون بردند.

³²و چون بیرون می رفتند، شخصی قیروانی شمعون نام را یافته ، او را بجهت بردن صلیب مجبور کردند.

³³و چون به موضعی که به جلجتا یعنی کاسه سر مسمی ' بود رسیدند،

³⁴سرکه ممزوج به مر بجهت نوشیدن بدو دادند. اما چون چشید، نخواست که بنوشد.

³⁵پس او را مصلوب نموده، رخت او را تقسیم نمودند و بر آنها قرعه انداختند تا آنچه به زبان نبی گفته شده بود تمام شود که «رخت مرا در میان خود تقسیم کردند و بر لباس من قرعه انداختند.»

³⁶و در آنجا به نگاهبانی او نشستند.

³⁷و تقصیر نامه او را نوشته ، بالای سرش آویختند که «این است عیسی ، پادشاه یهود!»

³⁸آنگاه دو دزد یکی بر دست راست و دیگری بر چپش با وی مصلوب شدند.

³⁹و راهگذران سرهای خود را جنبانیده، کفر گویان

⁴⁰می گفتند: «ای کسی که هیکل را خراب می کنی و در سه روز آن را می سازی، خود را نجات ده. اگر پسر خدا هستی ، از صلیب فرود بیا!»

⁴¹همچنین نیز رؤسای کهنه با کاتبان و مشایخ استهزاکنان می گفتند:

⁴²«دیگران را نجات داد، اما نمی تواند خود را برهاند. اگر پادشاه اسرائیل است، اکنون از صلیب فرود آید تا بدو ایمان آوریم!

⁴³بر خدا توکل نمود، اکنون او را نجات دهد، اگر بدو رغبت دارد زیرا گفت پسر خدا هستم!»

⁴⁴و همچنین آن دو دزد نیز که با وی مصلوب بودند، او را دشنام می دادند.

⁴⁵و از ساعت ششم تا ساعت نهم، تاریکی تمام زمین را فرو گرفت.

⁴⁶و نزدیک به ساعت نهم، عیسی به آواز بلند صدا زده گفت: «ایلی ایلی لما سبقتنی .» یعنی الهی الهی مرا چرا ترک کردی.

⁴⁷اما بعضی از حاضرین چون این را شنیدند، گفتند که او الیاس را می خواند.

⁴⁸در ساعت یکی از آن میان دویده، اسفنجی را گرفت و آن را پر از سرکه کرده، بر سر نی گذارد و نزد او داشت تا بنوشد.

⁴⁹و دیگران گفتند: «بگذار تا ببینیم که آیا الیاس می آید او را برهاند.»

⁵⁰عیسی باز به آواز بلند صیحه زده، روح را تسلیم نمود.

⁵¹که ناگاه پرده هیکل از سر تا پا دو پاره شد و زمین متزلزل و سنگها شکافته گردید،

⁵²و قبرها گشاده شد و بسیاری از بدنهای مقدسین که آرامیده بودند برخاستند،

⁵³و بعد از برخاستن وی، از قبور برآمده، به شهر مقدس رفتند و بر بسیاری ظاهر شدند.

⁵⁴اما یوزباشی و رفقایش که عیسی را نگاهبانی می کردند، چون زلزله و این وقایع را دیدند، بی نهایت ترسان شده، گفتند: «فی الواقع این شخص پسر خدا بود.»

⁵⁵و در آنجا زنان بسیاری که از جلیل در عقب عیسی آمده بودند تا او را خدمت کنند، از دور نظاره می کردند،

⁵⁶که از آن جمله ، مریم مجدلیه بود و مریم مادر یعقوب و یوشاء و مادر پسران زبدی.

⁵⁷اما چون وقت عصر رسید، شخصی دولتمند از اهل رامه ، یوسف نام که او نیز از شاگردان عیسی بود آمد،

⁵⁸و نزد پیلاطس رفته ، جسد عیسی را خواست. آنگاه پیلاطس فرمان داد که داده شود.

⁵⁹پس یوسف جسد را برداشته ، آن را در کتان پاک پیچیده،

⁶⁰او را در قبری نو که برای خود از سنگ تراشیده بود، گذارد و سنگی بزرگ بر سر آن غلطانیده، برفت.

⁶¹و مریم مجدلیه و مریم دیگر در آنجا، در مقابل قبر نشسته بودند.

⁶²و در فردای آن روز که بعد از روز تهیه بود، رؤسای کهنه و فریسیان نزد پیلاطس جمع شده،

⁶³گفتند: «ای آقا ما را یاد است که آن گمراه کننده وقتی که زنده بود گفت: بعد از سه روز برمی خیزم.

⁶⁴پس بفرما قبر را تا سه روز نگاهبانی کنند مبادا شاگردانش در شب آمده، او را بدزدند و به مردم گویند که از مردگان برخاسته است و گمراهی آخر، از اول بدتر شود.»

⁶⁵پیلاطس بدیشان فرمود: «شما کشیکچیان دارید. بروید چنانکه دانید، محافظت کنید.»

⁶⁶پس رفتند و سنگ را مختوم ساخته ، قبر را با کشیکچیان محافظت نمودند.