Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم متّی 4 Bible Online

متّی 4 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

متّی 4

¹آنگاه عیسی به دست روح به بیابان برده شد تا ابلیس او را تجربه نماید.

²و چون چهل شبانه روز روزه داشت، آخر گرسنه گردید.

³پس تجربه کننده نزد او آمده، گفت: «اگر پسر خدا هستی ، بگو تا این سنگها نان شود.»

⁴در جواب گفت: «مکتوب است انسان نه محض نان زیست می کند، بلکه به هر کلمه ای که از دهان خدا صادر گردد.»

⁵آنگاه ابلیس او را به شهر مقدس برد و بر کنگره هیکل برپا داشته ،

⁶به وی گفت: «اگر پسر خدا هستی ، خود را به زیر انداز، زیرا مکتوب است که فرشتگان خود را درباره تو فرمان دهد تا تو را به دستهای خود برگیرند، مبادا پایت به سنگی خورد.»

⁷عیسی وی را گفت: «و نیز مکتوب است خداوند خدای خود را تجربه مکن.»

⁸پس ابلیس او را به کوهی بسیار بلند برد و همه ممالک جهان و جلال آنها را بدو نشان داده،

⁹به وی گفت: «اگر افتاده مرا سجده کنی ، همانا این همه را به تو بخشم.»

¹⁰آنگاه عیسی وی را گفت: «دور شو ای شیطان، زیرا مکتوب است که خداوند خدای خود را سجده کن و او را فقط عبادت نما.»

¹¹در ساعت ابلیس او را رها کرد و اینک فرشتگان آمده، او را پرستاری می نمودند.

¹²و چون عیسی شنید که یحیی گرفتار شده است، به جلیل روانه شد،

¹³و ناصره را ترک کرده، آمد و به کفرناحوم، به کناره دریا در حدود زبولون و نفتالیم ساکن شد.

¹⁴تا تمام گردد آنچه به زبان اشعیای نبی گفته شده بود

¹⁵که «زمین زبولون و زمین نفتالیم، راه دریا آن طرف اردن، جلیل امتها؛

¹⁶قومی که در ظلمت ساکن بودند، نوری عظیم دیدند و برنشینندگان دیار موت و سایه آن نوری تابید.»

¹⁷از آن هنگام عیسی به موعظه شروع کرد و گفت: «توبه کنید زیرا ملکوت آسمان نزدیک است.»

¹⁸و چون عیسی به کناره دریای جلیل می خرامید، دو برادر یعنی شمعون مسمی ' به پطرس و برادرش اندریاس را دید که دامی در دریا می اندازند، زیرا صیاد بودند.

¹⁹بدیشان گفت: «از عقب من آیید تا شما را صیاد مردم گردانم.»

²⁰در ساعت دامها را گذارده، از عقب او روانه شدند.

²¹و چون از آنجا گذشت دو برادر دیگر یعنی یعقوب، پسر زبدی و برادرش یوحنا را دید که در کشتی با پدر خویش زبدی، دامهای خود را اصلاح می کنند؛ ایشان را نیز دعوت نمود.

²²در حال، کشتی و پدر خود را ترک کرده، از عقب او روانه شدند.

²³و عیسی در تمام جلیل می گشت و در کنایس ایشان تعلیم داده، به بشارت ملکوت موعظه همی نمود و هر مرض و هر درد قوم را شفا می داد.

²⁴و اسم او در تمام سوریه شهرت یافت، و جمیع مریضانی که به انواع امراض و دردها مبتلا بودند و دیوانگان و مصروعان و مفلوجان را نزد او آوردند، و ایشان را شفا بخشید.

²⁵و گروهی بسیار از جلیل و دیکاپولس و اورشلیم و یهودیه و آن طرف اردن در عقب او روانه شدند.