Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم متّی 6 Bible Online

متّی 6 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

متّی 6

¹«زنهار عدالت خود را پیش مردم بجا میاورید تا شما را ببینند و الا نزد پدر خود که در آسمان است، اجری ندارید.

²پس چون صدقه دهی، پیش خود کرنا منواز چنانکه ریاکاران در کنایس و بازارها می کنند، تا نزد مردم اکرام یابند. هرآینه به شما می گویم اجر خود را یافته اند.

³بلکه تو چون صدقه دهی ، دست چپ تو از آنچه دست راستت می کند مطلع نشود،

⁴تا صدقه تو در نهان باشد و پدر نهان بین تو، تو را آشکارا اجر خواهد داد.

⁵«و چون عبادت کنی ، مانند ریاکاران مباش زیرا خوش دارند که در کنایس و گوشه های کوچه ها ایستاده، نماز گذارند تا مردم ایشان را ببینند. هرآینه به شما می گویم اجر خود را تحصیل نموده اند.

⁶لیکن تو چون عبادت کنی ، به حجره خود داخل شو و در را بسته ، پدر خود را که در نهان است عبادت نما؛ و پدر نهان بین تو، تو را آشکارا جزا خواهد داد.

⁷و چون عبادت کنید، مانند امتها تکرار باطل مکنید زیرا ایشان گمان می برند که به سبب زیاد گفتن مستجاب می شوند.

⁸پس مثل ایشان مباشید زیرا که پدر شما حاجات شما را می داند پیش از آنکه از او سؤال کنید.

⁹«پس شما به اینطور دعا کنید: ای پدر ما که در آسمانی ، نام تو مقدس باد.

¹⁰ملکوت تو بیاید. اراده تو چنانکه در آسمان است، بر زمین نیز کرده شود.

¹¹نان کفاف ما را امروز به ما بده.

¹²و قرضهای ما را ببخش چنانکه ما نیز قرضداران خود را می بخشیم.

¹³و ما را در آزمایش میاور، بلکه از شریر ما را رهایی ده. زیرا ملکوت و قوت و جلال تا ابداﻵباد از آن تو است، آمین.

¹⁴«زیرا هرگاه تقصیرات مردم را بدیشان بیامرزید، پدر آسمانی شما، شما را نیز خواهد آمرزید.

¹⁵اما اگر تقصیرهای مردم را نیامرزید، پدر شما هم تقصیرهای شما را نخواهد آمرزید.

¹⁶«اما چون روزه دارید، مانند ریاکاران ترشرو مباشید زیرا که صورت خویش را تغییر می دهند تا در نظر مردم روزهدار نمایند. هرآینه به شما می گویم اجر خود را یافته اند.

¹⁷لیکن تو چون روزه داری، سر خود را تدهین کن و روی خود را بشوی

¹⁸تا در نظر مردم روزهدار ننمایی ، بلکه در حضور پدرت که در نهان است؛ و پدر نهان بین تو، تو را آشکارا جزا خواهد داد.

¹⁹«گنجها برای خود بر زمین نیندوزید، جایی که بید و زنگ زیان می رساند و جایی که دزدان نقب می زنند و دزدی می نمایند.

²⁰بلکه گنجها بجهت خود در آسمان بیندوزید، جایی که بید و زنگ زیان نمی رساند و جایی که دزدان نقب نمی زنند و دزدی نمی کنند.

²¹زیرا هرجا گنج تو است دل تو نیز در آنجا خواهد بود.

²²«چراغ بدن چشم است؛ پس هرگاه چشمت بسیط باشد تمام بدنت روشن بود؛

²³اما اگر چشم تو فاسد است، تمام جسدت تاریک می باشد. پس اگر نوری که در تو است ظلمت باشد، چه ظلمت عظیمی است!

²⁴«هیچ کس دو آقا را خدمت نمی تواند کرد، زیرا یا از یکی نفرت دارد و با دیگری محبت، و یا به یکی می چسبد و دیگر را حقیر می شمارد. محال است که خدا و ممونا را خدمت کنید.

²⁵«بنابراین به شما می گویم، از بهر جان خود اندیشه مکنید که چه خورید یا چه آشامید و نه برای بدن خود که چه بپوشید. آیا جان، از خوراک و بدن از پوشاک بهتر نیست؟

²⁶مرغان هوا را نظر کنید که نه می کارند و نه می دروند و نه در انبارها ذخیره می کنند و پدر آسمانی شما آنها را می پروراند. آیا شما از آنها بمراتب بهتر نیستید؟

²⁷و کیست از شما که به تفکر بتواند ذراعی بر قامت خود افزاید؟

²⁸و برای لباس چرا می اندیشید؟ در سوسنهای چمن تامل کنید، چگونه نمو می کنند! نه محنت می کشند و نه می ریسند!

²⁹لیکن به شما می گویم سلیمان هم با همه جلال خود چون یکی از آنها آراسته نشد.

³⁰پس اگر خدا علف صحرا را که امروز هست و فردا در تنور افکنده می شود چنین بپوشاند، ای کم ایمانان آیا نه شما را از طریق اولی '؟

³¹پس اندیشه مکنید و مگویید چه بخوریم یا چه بنوشیم یا چه بپوشیم.

³²زیرا که در طلب جمیع این چیزها امتها می باشند. اما پدر آسمانی شما می داند که بدین همه چیز احتیاج دارید.

³³لیکن اول ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که این همه برای شما مزید خواهد شد.

³⁴پس در اندیشه فردا مباشید زیرا فردا اندیشه خود را خواهد کرد. بدی امروز برای امروز کافی است.