Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم متّی 9 Bible Online

متّی 9 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

متّی 9

¹پس به کشتی سوار شده، عبور کرد و به شهر خویش آمد.

²ناگاه مفلوجی را بر بستر خوابانیده، نزد وی آوردند. چون عیسی ایمان ایشان را دید، مفلوج را گفت: «ای فرزند، خاطر جمع دار که گناهانت آمرزیده شد.»

³آنگاه بعضی از کاتبان با خود گفتند: «این شخص کفر می گوید.»

⁴عیسی خیالات ایشان را درک نموده، گفت: «از بهر چه خیالات فاسد به خاطر خود راه می دهید؟

⁵زیرا کدام سهلتر است، گفتن اینکه گناهان تو آمرزیده شد یا گفتن آنکه برخاسته بخرام؟

⁶لیکن تا بدانید که پسر انسان را قدرت آمرزیدن گناهان بر روی زمین هست ...» آنگاه مفلوج را گفت: «برخیز و بستر خود را برداشته، به خانه خود روانه شو!»

⁷در حال برخاسته ، به خانه خود رفت!

⁸و آن گروه چون این عمل را دیدند، متعجب شده، خدایی را که این نوع قدرت به مردم عطا فرموده بود، تمجید نمودند.

⁹چون عیسی از آنجا می گذشت، مردی را مسمی ' به متی به باجگاه نشسته دید. بدو گفت: «مرا متابعت کن.» در حال برخاسته ، از عقب وی روانه شد.

¹⁰و واقع شد چون او در خانه به غذا نشسته بود که جمعی از باجگیران و گناهکاران آمده، با عیسی و شاگردانش بنشستند.

¹¹«و فریسیان چون دیدند، به شاگردان او گفتند: «چرا استاد شما با باجگیران و گناهکاران غذا می خورد؟»

¹²عیسی چون شنید، گفت: «نه تندرستان بلکه مریضان احتیاج به طبیب دارند.

¹³لکن رفته ، این را دریافت کنید که رحمت می خواهم نه قربانی ، زیرا نیآمده ام تا عادلان را بلکه گناهکاران را به توبه دعوت نمایم.»

¹⁴آنگاه شاگردان یحیی نزد وی آمده، گفتند: «چون است که ما و فریسیان روزه بسیار می داریم، لکن شاگردان تو روزه نمی دارند؟»

¹⁵عیسی بدیشان گفت: «آیا پسران خانه عروسی ، مادامی که داماد با ایشان است، می توانند ماتم کنند؟ و لکن ایامی می آید که داماد از ایشان گرفته شود؛ در آن هنگام روزه خواهند داشت.

¹⁶و هیچکس بر جامه کهنه پاره ای از پارچه نو وصله نمی کند زیرا که آن وصله از جامه جدا می گردد و دریدگی بدتر می شود.

¹⁷و شراب نو را در مشکهای کهنه نمی ریزند والا مشکها دریده شده، شراب ریخته و مشکها تباه گردد. بلکه شراب نو را در مشکهای نو می ریزند تا هر دو محفوظ باشد.»

¹⁸او هنوز این سخنان را بدیشان می گفت که ناگاه رئیسی آمد و او را پرستش نموده، گفت: «اکنون دختر من مرده است. لکن بیا و دست خود را بر وی گذار که زیست خواهد کرد.»

¹⁹پس عیسی به اتفاق شاگردان خود برخاسته، از عقب او روانه شد.

²⁰و اینک زنی که مدت دوازده سال به مرض استحاضه مبتلا می بود، از عقب او آمده، دامن ردای او را لمس نمود،

²¹زیرا با خود گفته بود: «اگر محض ردایش را لمس کنم، هرآینه شفا یابم.»

²²عیسی برگشته ، نظر بر وی انداخته ، گفت: «ای دختر، خاطر جمع باش زیرا که ایمانت تو را شفا داده است!» در ساعت آن زن رستگار گردید.

²³و چون عیسی به خانه رئیس در آمد، نوحه گران و گروهی از شور شکنندگان را دیده،

²⁴بدیشان گفت: «راه دهید، زیرا دختر نمرده بلکه در خواب است.» ایشان بر وی سخریه کردند.

²⁵اما چون آن گروه بیرون شدند، داخل شده، دست آن دختر را گرفت که در ساعت برخاست.

²⁶و این کار در تمام آن مرز و بوم شهرت یافت.

²⁷و چون عیسی از آن مکان می رفت، دو کور فریاد کنان در عقب او افتاده، گفتند: «پسر داودا، بر ما ترحم کن!»

²⁸و چون به خانه در آمد، آن دو کور نزد او آمدند. عیسی بدیشان گفت: «آیا ایمان دارید که این کار را می توانم کرد؟» گفتندش: «بلی خداوندا.»

²⁹در ساعت چشمان ایشان را لمس کرده، گفت: «بر وفق ایمانتان به شما بشود.»

³⁰در حال چشمانشان باز شد و عیسی ایشان را به تاکید فرمود که «زنهار کسی اطلاع نیابد.»

³¹اما ایشان بیرون رفته ، او را در تمام آن نواحی شهرت دادند.

³²و هنگامی که ایشان بیرون می رفتند، ناگاه دیوانه ای گنگ را نزد او آوردند.

³³و چون دیو بیرون شد، گنگ، گویا گردید و همه در تعجب شده، گفتند: «در اسرائیل چنین امر هرگز دیده نشده بود.»

³⁴لیکن فریسیان گفتند: «به واسطه رئیس دیوها، دیوها را بیرون می کند.»

³⁵و عیسی در همه شهرها و دهات گشته ، در کنایس ایشان تعلیم داده، به بشارت ملکوت موعظه می نمود و هر مرض و رنج مردم را شفا می داد.

³⁶و چون جمعی کثیر دید، دلش بر ایشان بسوخت زیرا که مانند گوسفندان بی شبان، پریشان حال و پراکنده بودند.

³⁷آنگاه به شاگردان خود گفت: «حصاد فراوان است لیکن عمله کم. پس از صاحب حصاد استدعا نمایید تا عمله در حصاد خود بفرستد.»