Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مرقس 14 Bible Online

مرقس 14 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مرقس 14

¹و بعد از دو روز، عید فصح و فطیر بود که رؤسای کهنه و کاتبان مترصد بودند که به چه حیله او را دستگیر کرده، به قتل رسانند.

²لیکن می گفتند: «نه در عید مبادا در قوم اغتشاشی پدید آید.»

³و هنگامی که او در بیت عنیا در خانه شمعون ابرص به غذا نشسته بود، زنی با شیشه ای از عطر گرانبها از سنبل خالص آمده، شیشه را شکسته ، بر سر وی ریخت.

⁴و بعضی در خود خشم نموده، گفتند: «چرا این عطر تلف شد؟

⁵زیرا ممکن بود این عطر زیادتر از سیصد دینار فروخته ، به فقرا داده شود.» و آن زن را سرزنش نمودند.

⁶اما عیسی گفت: «او را واگذارید! از برای چه او را زحمت می دهید؟ زیرا که با من کاری نیکو کرده است،

⁷زیرا که فقرا را همیشه با خود دارید و هرگاه بخواهید می توانید با ایشان احسان کنید، لیکن مرا با خود دائما ندارید.

⁸آنچه در قوه او بود کرد، زیرا که جسد مرا بجهت دفن، پیش تدهین کرد.

⁹هرآینه به شما می گویم در هر جایی از تمام عالم که به این انجیل موعظه شود، آنچه این زن کرد نیز بجهت یادگاری وی مذکور خواهد شد»

¹⁰پس یهودای اسخریوطی که یکی از آن دوازده بود، به نزد رؤسای کهنه رفت تا او را بدیشان تسلیم کند.

¹¹ایشان سخن او را شنیده، شاد شدند و بدو وعده دادند که نقدی بدو بدهند. و او در صدد فرصت موافق برای گرفتاری وی برآمد.

¹²و روز اول از عید فطیر که در آن فصح را ذبح می کردند، شاگردانش به وی گفتند: «کجا می خواهی برویم تدارک بینیم تا فصح را بخوری؟»

¹³پس دو نفر از شاگردان خود را فرستاده، بدیشان گفت: «به شهر بروید و شخصی با سبوی آب به شما خواهد برخورد. از عقب وی بروید،

¹⁴و به هرجایی که درآید صاحب خانه را گویید: استاد می گوید مهمانخانه کجا است تا فصح را با شاگردان خود آنجا صرف کنم؟

¹⁵و او بالاخانه بزرگ مفروش و آماده به شما نشان می دهد. آنجا از بهر ما تدارک بینید.»

¹⁶شاگردانش روانه شدند و به شهر رفته ، چنانکه او فرموده بود، یافتند و فصح را آماده ساختند.

¹⁷شامگاهان با آن دوازده آمد.

¹⁸و چون نشسته غذا می خوردند، عیسی گفت: «هرآینه به شما می گویم که ، یکی از شما که با من غذا می خورد، مرا تسلیم خواهد کرد.»

¹⁹ایشان غمگین گشته ، یکیک گفتن گرفتند که «آیا من آنم» و دیگری که «آیا من هستم.»

²⁰او در جواب ایشان گفت: «یکی از دوازده که با من دست در قاب فرو برد!

²¹به درستی که پسر انسان بطوری که درباره او مکتوب است، رحلت می کند. لیکن وای بر آن کسی که پسر انسان به واسطه او تسلیم شود. او را بهتر می بود که تولد نیافتی .»

²²و چون غذا می خوردند، عیسی نان را گرفته ، برکت داد و پاره کرده، بدیشان داد و گفت: «بگیرید و بخورید که این جسد من است.»

²³و پیاله ای گرفته ، شکر نمود و به ایشان داد و همه از آن آشامیدند

²⁴و بدیشان گفت: «این است خون من از عهد جدید که در راه بسیاری ریخته می شود.

²⁵هرآینه به شما می گویم بعد از این از عصیر انگور نخورم تا آن روزی که در ملکوت خدا آن را تازه بنوشم.»

²⁶و بعد از خواندن تسبیح، به سوی کوه زیتون بیرون رفتند.

²⁷عیسی ایشان را گفت: «همانا همه شما امشب در من لغزش خورید، زیرا مکتوب است شبان را می زنم و گوسفندان پراکنده خواهند شد.

²⁸اما بعد از برخاستنم، پیش از شما به جلیل خواهم رفت.»

²⁹پطرس به وی گفت: «هرگاه همه لغزش خورند، من هرگز نخورم.»

³⁰عیسی وی را گفت: «هرآینه به تو می گویم که امروز در همین شب، قبل از آنکه خروس دو مرتبه بانگ زند، تو سه مرتبه مرا انکار خواهی نمود.»

³¹لیکن او به تاکید زیادتر می گفت: «هرگاه مردنم با تو لازم افتد، تو را هرگز انکار نکنم.» و دیگران نیز همچنان گفتند.

³²و چون به موضعی که جتسیمانی نام داشت رسیدند، به شاگردان خود گفت: «در اینجا بنشینید تا دعا کنم.»

³³و پطرس و یعقوب و یوحنا را همراه برداشته ، مضطرب و دلتنگ گردید

³⁴و بدیشان گفت: «نفس من از حزن، مشرف بر موت شد. اینجا بمانید و بیدار باشید.»

³⁵و قدری پیشتر رفته، به روی بر زمین افتاد و دعا کرد تا اگر ممکن باشد آن ساعت از او بگذرد.

³⁶پس گفت: «یا ابا پدر، همه چیز نزد تو ممکن است. این پیاله را از من بگذران، لیکن نه به خواهش من بلکه به اراده تو.»

³⁷پس چون آمد، ایشان را در خواب دیده، پطرس را گفت: «ای شمعون، در خواب هستی؟ آیا نمی توانستی یک ساعت بیدار باشی؟

³⁸بیدار باشید و دعا کنید تا در آزمایش نیفتید. روح البته راغب است لیکن جسم ناتوان.»

³⁹و باز رفته ، به همان کلام دعا نمود.

⁴⁰و نیز برگشته ، ایشان را در خواب یافت زیرا که چشمان ایشان سنگین شده بود و ندانستند او را چه جواب دهند.

⁴¹و مرتبه سوم آمده، بدیشان گفت: «مابقی را بخوابید و استراحت کنید. کافی است! ساعت رسیده است. اینک پسر انسان به دستهای گناهکاران تسلیم می شود.

⁴²برخیزید برویم که اکنون تسلیم کننده من نزدیک شد.»

⁴³در ساعت وقتی که او هنوز سخن می گفت، یهودا که یکی از آن دوازده بود، با گروهی بسیار با شمشیرها و چوبها از جانب رؤسای کهنه و کاتبان و مشایخ آمدند.

⁴⁴و تسلیم کننده او بدیشان نشانی داده، گفته بود: «هر که را ببوسم، همان است. او را بگیرید و با حفظ تمام ببرید.»

⁴⁵و در ساعت نزد وی شده، گفت: «یا سیدی، یا سیدی.» و وی را بوسید.

⁴⁶ناگاه دستهای خود را بر وی انداخته ، گرفتندش.

⁴⁷و یکی از حاضرین شمشیر خود را کشیده، بر یکی از غلامان رئیس کهنه زده، گوشش را ببرید.

⁴⁸عیسی روی بدیشان کرده، گفت: «گویا بر دزد با شمشیرها و چوبها بجهت گرفتن من بیرون آمدید!

⁴⁹هر روز در نزد شما در هیکل تعلیم می دادم و مرا نگرفتید. لیکن لازم است که کتب تمام گردد.»

⁵⁰آنگاه همه او را واگذارده بگریختند.

⁵¹و یک جوانی با چادری بر بدن برهنه خود پیچیده، از عقب او روانه شد. چون جوانان او را گرفتند،

⁵²چادر را گذارده، برهنه از دست ایشان گریخت.

⁵³و عیسی را نزد رئیس کهنه بردند و جمیع رؤسای کاهنان و مشایخ و کاتبان بر او جمع گردیدند.

⁵⁴و پطرس از دور در عقب او می آمد تا به خانه رئیس کهنه درآمده، با ملازمان بنشست و نزدیک آتش خود را گرم می نمود.

⁵⁵و رؤسای کهنه و جمیع اهل شورا در جستجوی شهادت بر عیسی بودند تا او را بکشند و هیچ نیافتند،

⁵⁶زیرا که هرچند بسیاری بر وی شهادت دروغ می دادند، اما شهادتهای ایشان موافق نشد.

⁵⁷و بعضی برخاسته شهادت دروغ داده، گفتند:

⁵⁸«ما شنیدیم که او می گفت: من این هیکل ساخته شده به دست را خراب می کنم و در سه روز، دیگری را ناساخته شده به دست، بنا می کنم.»

⁵⁹و در این هم باز شهادتهای ایشان موافق نشد.

⁶⁰پس رئیس کهنه از آن میان برخاسته ، از عیسی پرسیده، گفت: «هیچ جواب نمی دهی؟ چه چیز است که اینها در حق تو شهادت می دهند؟»

⁶¹اما او ساکت مانده، هیچ جواب نداد. باز رئیس کهنه از او سؤال نموده، گفت: «آیا تو مسیح پسر خدای متبارک هستی ؟»

⁶²عیسی گفت: «من هستم؛ و پسر انسان را خواهید دید که برطرف راست قوت نشسته ، در ابرهای آسمان می آید.»

⁶³آنگاه رئیس کهنه جامه خود را چاک زده، گفت: «دیگر چه حاجت به شاهدان داریم؟

⁶⁴کفر او را شنیدید! چه مصلحت می دانید؟» پس همه بر او حکم کردند که مستوجب قتل است.

⁶⁵و بعضی شروع نمودند به آب دهان بر وی انداختن و روی او را پوشانیده، او را می زدند و می گفتند: «نبوت کن.» و ملازمان او را می زدند.

⁶⁶و در وقتی که پطرس در ایوان پایین بود، یکی از کنیزان رئیس کهنه آمد

⁶⁷و پطرس را چون دید که خود را گرم می کند، بر او نگریسته ، گفت: «تو نیز با عیسی ناصری می بودی؟»

⁶⁸او انکار نموده، گفت: «نمی دانم و نمی فهمم که تو چه می گویی !» و چون بیرون به دهلیز خانه رفت، ناگاه خروس بانگ زد.

⁶⁹و بار دیگر آن کنیزک او را دیده، به حاضرین گفتن گرفت که «این شخص از آنها است!»

⁷⁰او باز انکار کرد. و بعد از زمانی حاضرین بار دیگر به پطرس گفتند: «در حقیقت تو از آنها می باشی زیرا که جلیلی نیز هستی و لهجه تو چنان است.»

⁷¹پس به لعن کردن و قسم خوردن شروع نمود که «آن شخص را که می گویید نمی شناسم.»

⁷²ناگاه خروس مرتبه دیگر بانگ زد. پس پطرس را به خاطر آمد آنچه عیسی بدو گفته بود که «قبل از آنکه خروس دو مرتبه بانگ زند، سه مرتبه مرا انکار خواهی نمود.» و چون این را به خاطر آورد، بگریست.