Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مرقس 7 Bible Online

مرقس 7 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مرقس 7

¹و فریسیان و بعضی کاتبان از اورشلیم آمده، نزد او جمع شدند.

²چون بعضی از شاگردان او را دیدند که با دستهای ناپاک یعنی ناشسته نان می خورند، ملامت نمودند،

³زیرا که فریسیان و همه یهود تمسک به تقلید مشایخ نموده، تا دستها را بدقت نشویند غذا نمی خورند،

⁴و چون از بازارها آیند تا نشویند چیزی نمی خورند و بسیار رسوم دیگر هست که نگاه می دارند چون شستن پیاله ها و آفتابه ها و ظروف مس و کرسیها.

⁵پس فریسیان و کاتبان از او پرسیدند: «چون است که شاگردان تو به تقلید مشایخ سلوک نمی نمایند بلکه به دستهای ناپاک نان می خورند؟»

⁶در جواب ایشان گفت: «نیکو اخبار نمود اشعیا درباره شما ای ریاکاران، چنانکه مکتوب است: این قوم به لبهای خود مرا حرمت می دارند لیکن دلشان از من دور است.

⁷پس مرا عبث عبادت می نمایند زیرا که رسوم انسانی را به جای فرایض تعلیم می دهند،

⁸زیرا حکم خدا را ترک کرده، تقلید انسان را نگاه می دارند، چون شستن آفتابه ها و پیاله ها و چنین رسوم دیگر بسیار بعمل می آورید.»

⁹پس بدیشان گفت که «حکم خدا را نیکو باطل ساخته اید تا تقلید خود را محکم بدارید.

¹⁰از اینجهت که موسی گفت پدر و مادر خود را حرمت دار و هر که پدر یا مادر را دشنام دهد، البته هلاک گردد.

¹¹لیکن شما می گویید که هرگاه شخصی به پدر یا مادر خود گوید: آنچه از من نفع یابی قربان یعنی هدیه برای خداست

¹²و بعد از این او را اجازت نمی دهید که پدر یا مادر خود را هیچ خدمت کند.

¹³پس کلام خدا را به تقلیدی که خود جاری ساخته اید، باطل می سازید و کارهای مثل این بسیار بجا می آورید.»

¹⁴پس آن جماعت را پیش خوانده، بدیشان گفت: «همه شما به من گوش دهید و فهم کنید.

¹⁵هیچ چیز نیست که از بیرون آدم داخل او گشته ، بتواند او را نجس سازد بلکه آنچه از درونش صادر شود آن است که آدم را ناپاک می سازد.

¹⁶هر که گوش شنوا دارد بشنود.»

¹⁷و چون از نزد جماعت به خانه در آمد، شاگردانش معنی مثل را از او پرسیدند.

¹⁸بدیشان گفت: «مگر شما نیز همچنین بی فهم هستید و نمی دانید که آنچه از بیرون داخل آدم می شود، نمی تواند او را ناپاک سازد،

¹⁹زیرا که داخل دلش نمی شود بلکه به شکم می رود و خارج می شود به مزبلهای که این همه خوراک را پاک می کند.»

²⁰و گفت: «آنچه از آدم بیرون آید، آن است که انسان را ناپاک می سازد،

²¹زیرا که از درون دل انسان صادر می شود، خیالات بد و زنا و فسق و قتل و دزدی

²²و طمع و خباثت و مکر و شهوت پرستی و چشم بد و کفر و غرور و جهالت.

²³تمامی این چیزهای بد از درون صادر می گردد و آدم را ناپاک می گرداند.»

²⁴پس از آنجا برخاسته به حوالی صور و صیدون رفته ، به خانه درآمد و خواست که هیچکس مطلع نشود، لیکن نتوانست مخفی بماند،

²⁵از آنرو که زنی که دخترک وی روح پلید داشت، چون خبر او را بشنید، فورا آمده بر پایهای او افتاد.

²⁶و او زن یونانی از اهل فینیقیه صوریه بود. پس از وی استدعا نمود که دیو را از دخترش بیرون کند.

²⁷عیسی وی را گفت: «بگذار اول فرزندان سیر شوند زیرا نان فرزندان را گرفتن و پیش سگان انداختن نیکو نیست.»

²⁸آن زن در جواب وی گفت: «بلی خداوندا، زیرا سگان نیز پس خرده های فرزندان را از زیر سفره می خورند.»

²⁹وی را گفت؛ «بجهت این سخن برو که دیو از دخترت بیرون شد.»

³⁰پس چون به خانه خود رفت، دیو را بیرون شده و دختر را بر بستر خوابیده یافت.

³¹و باز از نواحی صور روانه شده، از راه صیدون در میان حدود دیکاپولس به دریای جلیل آمد.

³²آنگاه کری را که لکنت زبان داشت نزد وی آورده، التماس کردند که دست بر او گذارد.

³³پس او را از میان جماعت به خلوت برده، انگشتان خود را در گوشهای او گذاشت و آب دهان انداخته ، زبانش را لمس نمود؛

³⁴و به سوی آسمان نگریسته ، آهی کشید و بدو گفت: «افتح!» یعنی باز شو

³⁵در ساعت گوشهای او گشاده و عقده زبانش حل شده، به درستی تکلم نمود.

³⁶پس ایشان را قدغن فرمود که هیچکس را خبر ندهند؛ لیکن چندان که بیشتر ایشان را قدغن نمود، زیادتر او را شهرت دادند.

³⁷و بی نهایت متحیر گشته می گفتند: «همه کارها را نیکو کرده است؛ کران را شنوا و گنگان را گویا می گرداند!»