Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مرقس 8 Bible Online

مرقس 8 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مرقس 8

¹و در آن ایام باز جمعیت، بسیار شده و خوراکی نداشتند. عیسی شاگردان خود را پیش طلبیده، به ایشان گفت:

²«بر این گروه دلم بسوخت زیرا اﻵن سه روز است که با من می باشند و هیچ خوراک ندارند.

³و هرگاه ایشان را گرسنه به خانه های خود برگردانم، هرآینه در راه ضعف کنند، زیرا که بعضی از ایشان از راه دور آمده اند.»

⁴شاگردانش وی را جواب دادند: «از کجا کسی می تواند اینها را در این صحرا از نان سیر گرداند؟»

⁵از ایشان پرسید: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت.»

⁶پس جماعت را فرمود تا بر زمین بنشینند؛ و آن هفت نان را گرفته ، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد تا پیش مردم گذارند. پس نزد آن گروه نهادند.

⁷و چند ماهی کوچک نیز داشتند. آنها را نیز برکت داده، فرمود تا پیش ایشان نهند.

⁸پس خورده، سیر شدند و هفت زنبیل پر از پاره های باقی مانده برداشتند.

⁹و عدد خورندگان قریب به چهار هزار بود. پس ایشان را مرخص فرمود.

¹⁰و بی درنگ با شاگردان به کشتی سوار شده، به نواحی دلمانوته آمد.

¹¹و فریسیان بیرون آمده، با وی به مباحثه شروع کردند. و از راه امتحان آیتی آسمانی از او خواستند.

¹²او از دل آهی کشیده، گفت: «از برای چه این فرقه آیتی می خواهند؟ هرآینه به شما می گویم آیتی بدین فرقه عطا نخواهد شد.»

¹³پس ایشان را گذارد و باز به کشتی سوار شده، به کناره دیگر عبور نمود.

¹⁴و فراموش کردند که نان بردارند و با خود در کشتی جز یک نان نداشتند.

¹⁵آنگاه ایشان را قدغن فرمود که «با خبر باشید و از خمیرمایه فریسیان و خمیرمایه هیرودیس احتیاط کنید!»

¹⁶ایشان با خود اندیشیده، گفتند: «از آن است که نان نداریم.»

¹⁷عیسی فهم کرده، بدیشان گفت: «چرا فکر می کنید از آنجهت که نان ندارید؟ آیا هنوز نفهمیده و درک نکرده اید و تا حال دل شما سخت است؟

¹⁸آیا چشم داشته نمی بینید و گوش داشته نمی شنوید و به یاد ندارید؟

¹⁹وقتی که پنج نان را برای پنج هزار نفر پاره کردم، چند سبد پر از پاره ها برداشتید؟» بدو گفتند: «دوازده.»

²⁰«و وقتی که هفت نان را بجهت چهار هزار کس؛ پس چند زنبیل پر از ریزه ها برداشتید؟» گفتندش: «هفت.»

²¹پس بدیشان گفت: «چرا نمی فهمید؟»

²²چون به بیت صیدا آمد، شخصی کور را نزد او آوردند و التماس نمودند که او را لمس نماید.

²³پس دست آن کور را گرفته ، او را از قریه بیرون برد و آب دهان بر چشمان او افکنده، و دست بر او گذارده از او پرسید که «چیزی می بینی ؟»

²⁴او بالا نگریسته ، گفت: «مردمان را خرامان، چون درختها می بینم.»

²⁵پس بار دیگر دستهای خود را بر چشمان او گذارده، او را فرمود تا بالا نگریست و صحیح گشته ، همه چیز را به خوبی دید.

²⁶پس او را به خانه اش فرستاده، گفت: «داخل ده مشو و هیچ کس را در آن جا خبر مده.»

²⁷و عیسی با شاگردان خود به دهات قیصریه فیلپس رفت. و در راه از شاگردانش پرسیده، گفت که «مردم مرا که می دانند؟»

²⁸ایشان جواب دادند که «یحیی تعمید دهنده و بعضی الیاس و بعضی یکی از انبیا.»

²⁹او از ایشان پرسید: «شما مرا که می دانید؟» پطرس در جواب او گفت: «تو مسیح هستی .»

³⁰پس ایشان را فرمود که «هیچکس را از او خبر ندهند.»

³¹آنگاه ایشان را تعلیم دادن آغاز کرد که «لازم است پسر انسان بسیار زحمت کشد و از مشایخ و رؤسای کهنه و کاتبان رد شود و کشته شده، بعد از سه روز برخیزد.»

³²و چون این کلام را علانیه فرمود، پطرس او را گرفته ، به منع کردن شروع نمود.

³³اما او برگشته ، به شاگردان خود نگریسته ، پطرس را نهیب داد و گفت: «ای شیطان از من دور شو، زیرا امور الهی را اندیشه نمی کنی بلکه چیزهای انسانی را.»

³⁴پس مردم را با شاگردان خود خوانده، گفت: «هر که خواهد از عقب من آید، خویشتن را انکار کند و صلیب خود را برداشته ، مرا متابعت نماید.

³⁵زیرا هر که خواهد جان خود را نجات دهد، آن را هلاک سازد؛ و هر که جان خود را بجهت من و انجیل بر باد دهد آن را برهاند.

³⁶زیرا که شخص را چه سود دارد هر گاه تمام دنیا را ببرد و نفس خود را ببازد؟

³⁷یا آنکه آدمی چه چیز را به عوض جان خود بدهد؟

³⁸زیرا هر که در این فرقه زناکار و خطاکار از من و سخنان من شرمنده شود، پسر انسان نیز وقتی که با فرشتگان مقدس در جلال پدر خویش آید، از او شرمنده خواهد گردید.»