Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم لوقا 13 Bible Online

لوقا 13 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

لوقا 13

¹در آن وقت بعضی آمده، او را از جلیلیانی خبر دادند که پیلاطس خون ایشان را با قربانی های ایشان آمیخته بود.

²عیسی در جواب ایشان گفت: «آیا گمان می برید که این جلیلیان گناهکارتر بودند از سایر سکنه جلیل از این رو که چنین زحمات دیدند؟

³نی ، بلکه به شما می گویم اگر توبه نکنید، همگی شما همچنین هلاک خواهید شد.

⁴یا آن هجده نفری که برج در سلوام بر ایشان افتاده، ایشان را هلاک کرد، گمان می برید که از جمیع مردمان ساکن اورشلیم خطاکارتر بودند؟

⁵حاشا، بلکه شما را می گویم که اگر توبه نکنید، همگی شما همچنین هلاک خواهید شد.»

⁶پس این مثل را آورد که «شخصی درخت انجیری در تاکستان خود غرس نمود و چون آمد تا میوه از آن بجوید، چیزی نیافت.

⁷پس به باغبان گفت، اینک سه سال است می آیم که از این درخت انجیر میوه بطلبم و نمی یابم، آن را ببر. چرا زمین را نیز باطل سازد؟

⁸در جواب وی گفت، ای آقا امسال هم آن را مهلت ده تا گردش را کنده کود بریزم،

⁹پس اگر ثمر آورد والا بعد از آن، آن را ببر.»

¹⁰و روز سبت در یکی از کنایس تعلیم می داد.

¹¹و اینک زنی که مدت هجده سال روح ضعف می داشت و منحنی شده، ابدا نمی توانست راست بایستد، در آنجا بود.

¹²چون عیسی او را دید وی را خوانده، گفت: «ای زن از ضعف خود خلاص شو!»

¹³و دستهای خود را بر وی گذارد که در ساعت راست شده، خدا را تمجید نمود.

¹⁴آنگاه رئیس کنیسه غضب نمود، از آنرو که عیسی او را در سبت شفا داد. پس به مردم توجه نموده، گفت: «شش روز است که باید کار بکنید. در آنها آمده شفا یابید، نه در روز سبت.»

¹⁵خداوند در جواب او گفت: «ای ریاکار، آیا هر یکی از شما در روز سبت گاو یا الاغ خود را از آخور باز کرده، بیرون نمی برد تا سیرآبش کند؟

¹⁶و این زنی که دختر ابراهیم است و شیطان او را مدت هجده سال تا به حال بسته بود، نمی بایست او را در روز سبت از این بند رها نمود؟»

¹⁷و چون این را بگفت همه مخالفان او خجل گردیدند و جمیع آن گروه شاد شدند، بسبب همه کارهای بزرگ که از وی صادر می گشت.

¹⁸پس گفت: «ملکوت خدا چه چیز را می ماند و آن را به کدام شی تشبیه نمایم؟

¹⁹دانه خردلی را ماند که شخصی گرفته در باغ خود کاشت، پس رویید و درخت بزرگ گردید، بحدی که مرغان هوا آمده، در شاخه هایش آشیانه گرفتند.»

²⁰باز گفت: «برای ملکوت خدا چه مثل آورم؟

²¹خمیرمایه ای را می ماند که زنی گرفته ، در سه پیمانه آرد پنهان ساخت تا همه مخمر شد.»

²²و در شهرها و دهات گشته ، تعلیم می داد و به سوی اورشلیم سفر می کرد،

²³که شخصی به وی گفت: «ای خداوند آیا کم هستند که نجات یابند؟» او به ایشان گفت:

²⁴«جد و جهد کنید تا از در تنگ داخل شوید. زیرا که به شما می گویم بسیاری طلب دخول خواهند کرد و نخواهند توانست.

²⁵بعد از آنکه صاحب خانه برخیزد و در را ببندد و شما بیرون ایستاده، در را کوبیدن آغاز کنید و گویید، خداوندا خداوندا برای ما باز کن. آنگاه وی در جواب خواهد گفت شما را نمی شناسم که از کجا هستید.

²⁶در آن وقت خواهید گفت که در حضور تو خوردیم و آشامیدیم و در کوچه های ما تعلیم دادی.

²⁷باز خواهد گفت، به شما می گویم که شما را نمی شناسم از کجا هستید. ای همه بدکاران از من دور شوید.

²⁸در آنجا گریه و فشار دندان خواهد بود، چون ابراهیم واسحاق و یعقوب و جمیع انبیا را در ملکوت خدا بینید و خود را بیرون افکنده یابید

²⁹و از مشرق و مغرب و شمال و جنوب آمده، در ملکوت خدا خواهند نشست.

³⁰و اینک آخرین هستند که اولین خواهند بود و اولین که آخرین خواهند بود.»

³¹در همان روز چند نفر از فریسیان آمده، به وی گفتند: «دور شو و از اینجا برو زیرا که هیرودیس می خواهد تو را به قتل رساند.»

³²ایشان را گفت: «بروید و به آن روباه گویید، اینک امروز و فردا دیوها را بیرون می کنم و مریضان را صحت می بخشم و در روز سوم کامل خواهم شد.

³³لیکن می باید امروز و فردا و پس فردا راه روم، زیرا که محال است نبی بیرون از اورشلیم کشته شود.

³⁴ای اورشلیم، ای اورشلیم که قاتل انبیا و سنگسار کننده مرسلین خود هستی ، چند کرت خواستم اطفال تو را جمع کنم، چنانکه مرغ جوجه های خویش را زیر بالهای خود می گیرد و نخواستید.

³⁵اینک خانه شما برای شما خراب گذاشته می شود و به شما می گویم که مرا دیگر نخواهید دید تا وقتی آید که گویید مبارک است او که به نام خداوند می آید.»