Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم لوقا 17 Bible Online

لوقا 17 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

لوقا 17

¹و شاگردان خود را گفت: «لابد است از وقوع لغزشها، لیکن وای بر آن کسی که باعث آنها شود.

²او را بهتر می بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته شود و در دریا افکنده شود از اینکه یکی از این کودکان را لغزش دهد.

³احتراز کنید و اگر برادرت به تو خطا ورزد او را تنبیه کن و اگر توبه کند او را ببخش.

⁴و هرگاه در روزی هفت کرت به تو گناه کند و در روزی هفت مرتبه ، برگشته به تو گوید توبه می کنم، او را ببخش.»

⁵آنگاه رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما را زیاد کن.»

⁶خداوند گفت: «اگر ایمان به قدر دانه خردلی می داشتید، به این درخت افراغ می گفتید که کنده شده، در دریا نشانده شود، اطاعت شما می کرد.

⁷«اما کیست از شما که غلامش به شخم کردن یا شبانی مشغول شود و وقتی که از صحرا آید، به وی گوید، بزودی بیا و بنشین.

⁸بلکه آیا بدو نمی گوید چیزی درست کن تا شام بخورم و کمر خود را بسته مرا خدمت کن تا بخورم و بنوشم و بعد از آن تو بخور و بیاشام؟

⁹آیا از آن غلام منت می کشد از آنکه حکمهای او را بجا آورد؟ گمان ندارم.

¹⁰همچنین شما نیز چون به هر چیزی که مامور شده اید عمل کردید، گویید که غلامان بی منفعت هستیم زیرا که آنچه بر ما واجب بود بجا آوردیم.»

¹¹و هنگامی که سفر به سوی اورشلیم می کرد از میانه سامره و جلیل می رفت.

¹²و چون به قریه ای داخل می شد، ناگاه ده شخص ابرص به استقبال او آمدند و از دور ایستاده،

¹³به آواز بلند گفتند: «ای عیسی خداوند بر ما ترحم فرما.»

¹⁴او به ایشان نظر کرده، گفت: «بروید و خود را به کاهن بنمایید.» ایشان چون می رفتند، طاهر گشتند.

¹⁵و یکی از ایشان چون دید که شفا یافته است، برگشته به صدای بلند خدا را تمجید می کرد.

¹⁶و پیش قدم او به روی در افتاده، وی را شکر کرد. و او از اهل سامره بود.

¹⁷عیسی ملتفت شده گفت: «آیا ده نفر طاهر نشدند؟ پس آن نه کجا شدند؟

¹⁸آیا هیچکس یافت نمی شود که برگشته خدا را تمجید کند جز این غریب؟»

¹⁹و بدو گفت: «برخاسته برو که ایمانت تو را نجات داده است.»

²⁰و چون فریسیان از او پرسیدند که ملکوت خدا کی می آید، او در جواب ایشان گفت: «ملکوت خدا با مراقبت نمی آید

²¹و نخواهند گفت که در فلان یا فلان جاست. زیرا اینک ملکوت خدا در میان شما است.»

²²و به شاگردان خود گفت: «ایامی می آید که آرزو خواهید داشت که روزی از روزهای پسر انسان را بینید و نخواهید دید.

²³و به شما خواهند گفت، اینک در فلان یا فلان جاست، مروید و تعاقب آن مکنید.

²⁴زیرا چون برق که از یک جانب زیر آسمان لامع شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می شود، پسر انسان در یوم خود همچنین خواهد بود.

²⁵لیکن اول لازم است که او زحمات بسیار بیند و از این فرقه مطرود شود.

²⁶«و چنانکه در ایام نوح واقع شد، همانطور در زمان پسر انسان نیز خواهد بود،

²⁷که می خوردند و می نوشیدند و زن و شوهر می گرفتند تا روزی که چون نوح داخل کشتی شد، طوفان آمده همه را هلاک ساخت.

²⁸و همچنان که در ایام لوط شد که به خوردن و آشامیدن و خرید و فروش و زراعت و عمارت مشغول می بودند،

²⁹تا روزی که چون لوط از سدوم بیرون آمد، آتش و گوگرد از آسمان بارید و همه را هلاک ساخت.

³⁰بر همین منوال خواهد بود در روزی که پسر انسان ظاهر شود.

³¹در آن روز هر که بر پشت بام باشد و اسباب او در خانه ، نزول نکند تا آنها را بردارد؛ و کسی که در صحرا باشد همچنین برنگردد.

³²زن لوط را بیاد آورید.

³³هر که خواهد جان خود را برهاند، آن را هلاک خواهد کرد و هر که آن را هلاک کند آن را زنده نگاه خواهد داشت.

³⁴به شما می گویم در آن شب دو نفر بر یک تخت خواهند بود، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.

³⁵ و دو زن که در یک جا دستاس کنند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.

³⁶و دو نفر که در مزرعه باشند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.»

³⁷در جواب وی گفتند: «کجا ای خداوند.» گفت: «در هر جایی که لاش باشد، در آنجا کرکسان جمع خواهند شد.»