Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم لوقا 24 Bible Online

لوقا 24 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

لوقا 24

¹پس در روز اول هفته ، هنگام سپیده صبح، حنوطی را که درست کرده بودند با خود برداشته ، به سر قبر آمدند و بعضی دیگران همراه ایشان.

²و سنگ را از سر قبر غلطانیده دیدند.

³چون داخل شدند، جسد خداوند عیسی را نیافتند.

⁴و واقع شد هنگامی که ایشان از این امر متحیر بودند که ناگاه دو مرد در لباس درخشنده نزد ایشان بایستادند.

⁵و چون ترسان شده، سرهای خود را به سوی زمین افکنده بودند، به ایشان گفتند: «چرا زنده را از میان مردگان می طلبید؟

⁶در اینجا نیست، بلکه برخاسته است. به یاد آورید که چگونه وقتی که در جلیل بود شما را خبر داده،

⁷گفت، ضروری است که پسر انسان به دست مردم گناهکار تسلیم شده، مصلوب گردد و روز سوم برخیزد.»

⁸پس سخنان او را به خاطر آوردند.

⁹و از سر قبر برگشته ، آن یازده و دیگران را از همه این امور مطلع ساختند.

¹⁰و مریم مجدلیه و یونا و مریم مادر یعقوب و دیگر رفقای ایشان بودند که رسولان را از این چیزها مطلع ساختند.

¹¹لیکن سخنان زنان را هذیان پنداشته ، باور نکردند.

¹²اما پطرس برخاسته ، دوان دوان به سوی قبر رفت و خمشده، کفن را تنها گذاشته دید. و از این ماجرا در عجب شده، به خانه خود رفت.

¹³و اینک در همان روز دو نفر از ایشان می رفتند به سوی قریه ای که از اورشلیم به مسافت شصت تیر پرتاب دور بود و عموآس نام داشت.

¹⁴و با یکدیگر از تمام این وقایع گفتگو می کردند.

¹⁵و چون ایشان در مکالمه و مباحثه می بودند، ناگاه خود عیسی نزدیک شده، با ایشان همراه شد.

¹⁶ولی چشمان ایشان بسته شد تا او را نشناسند.

¹⁷او به ایشان گفت: «چه حرفها است که با یکدیگر می زنید و راه را به کدورت می پیمایید؟»

¹⁸یکی که کلیوپاس نام داشت در جواب وی گفت: «مگر تو در اورشلیم غریب و تنها هستی و از آنچه در این ایام در اینجا واقع شد واقف نیستی ؟»

¹⁹به ایشان گفت: «چه چیز است؟» گفتندش: «درباره عیسی ناصری که مردی بود نبی و قادر در فعل و قول در حضور خدا و تمام قوم،

²⁰و چگونه رؤسای کهنه و حکام ما او را به فتوای قتل سپردند و او را مصلوب ساختند.

²¹اما ما امیدوار بودیم که همین است آنکه می باید اسرائیل را نجات دهد. و علاوه بر این همه ، امروز از وقوع این امور روز سوم است،

²²و بعضی از زنان ما هم ما را به حیرت انداختند که بامدادان نزد قبر رفتند،

²³و جسد او را نیافته ، آمدند و گفتند که فرشتگان را در رؤیا دیدیم که گفتند او زنده شده است.

²⁴و جمعی از رفقای ما به سر قبر رفته ، آن چنانکه زنان گفته بودند یافتند، لیکن او را ندیدند.»

²⁵او به ایشان گفت: «ای بی فهمان و سستدلان از ایمان آوردن به آنچه انبیا گفته اند.

²⁶آیا نمی بایست که مسیح این زحمات را بیند تا به جلال خود برسد؟»

²⁷پس از موسی و سایر انبیا شروع کرده، اخبار خود را در تمام کتب برای ایشان شرح فرمود.

²⁸و چون به آن دهی که عازم آن بودند رسیدند، او قصد نمود که دورتر رود.

²⁹و ایشان الحاح کرده، گفتند که «با ما باش. چونکه شب نزدیک است و روز به آخر رسیده.» پس داخل گشته ، با ایشان توقف نمود.

³⁰و چون با ایشان نشسته بود، نان را گرفته ، برکت داد و پاره کرده، به ایشان داد.

³¹که ناگاه چشمانشان باز شده، او را شناختند. و در ساعت از ایشان غایب شد.

³²پس با یکدیگر گفتند: «آیا دل در درون ما نمی سوخت، وقتی که در راه با ما تکلم می نمود و کتب را بجهت ما تفسیر می کرد؟»

³³و در آن ساعت برخاسته ، به اورشلیم مراجعت کردند و آن یازده را یافتند که با رفقای خود جمع شده

³⁴می گفتند: «خداوند در حقیقت برخاسته و به شمعون ظاهر شده است.»

³⁵و آن دو نفر نیز از سرگذشت راه و کیفیت شناختن او هنگام پاره کردن نان خبر دادند.

³⁶و ایشان در این گفتگو می بودند که ناگاه عیسی خود در میان ایشان ایستاده، به ایشان گفت: «سلام بر شما باد.»

³⁷اما ایشان لرزان و ترسان شده، گمان بردند که روحی می بینند.

³⁸به ایشان گفت: «چرا مضطرب شدید و برای چه در دلهای شما شبهات روی می دهد؟

³⁹دستها و پایهایم را ملاحظه کنید که من خود هستم و دست بر من گذارده ببینید، زیرا که روح گوشت و استخوان ندارد، چنانکه می نگرید که در من است.»

⁴⁰این را گفت و دستها و پایهای خود را بدیشان نشان داد.

⁴¹و چون ایشان هنوز از خوشی تصدیق نکرده، در عجب مانده بودند، به ایشان گفت: «چیز خوراکی در اینجا دارید؟»

⁴²پس قدری از ماهی بریان و از شانه عسل به وی دادند.

⁴³پس آن را گرفته پیش ایشان بخورد.

⁴⁴و به ایشان گفت: «همین است سخنانی که وقتی با شما بودم گفتم ضروری است که آنچه در تورات موسی و صحف انبیا و زبور درباره من مکتوب است به انجام رسد.»

⁴⁵و در آن وقت ذهن ایشان را روشن کرد تا کتب را بفهمند.

⁴⁶و به ایشان گفت: «بر همین منوال مکتوب است و بدینطور سزاوار بود که مسیح زحمت کشد و روز سوم از مردگان برخیزد.

⁴⁷و از اورشلیم شروع کرده، موعظه به توبه و آمرزش گناهان در همه امتها به نام او کرده شود.

⁴⁸و شما شاهد بر این امور هستید.

⁴⁹و اینک، من موعود پدر خود را بر شما می فرستم. پس شما در شهر اورشلیم بمانید تا وقتی که به قوت از اعلی آراسته شوید.»

⁵⁰پس ایشان را بیرون از شهر تا بیت عنیا برد و دستهای خود را بلند کرده، ایشان را برکت داد.

⁵¹و چنین شد که در حین برکت دادن ایشان، از ایشان جدا گشته ، به سوی آسمان بالا برده شد.

⁵²پس او را پرستش کرده، با خوشی عظیم به سوی اورشلیم برگشتند.

⁵³و پیوسته در هیکل مانده، خدا را حمد و سپاس می گفتند. آمین.