Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم تثنیه 11 Bible Online

تثنیه 11 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

تثنیه 11

¹پس یهوه خدای خود را دوست بدار، و ودیعت و فرایض و احکام و اوامر او را در همه وقت نگاه دار.

²و امروز بدانید، زیرا که به پسران شما سخن نمی گویم که ندانسته اند، و تادیب یهوه خدای شما را ندیده اند، و نه عظمت و دست قوی و بازوی افراشته او را،

³و آیات و اعمال او را که در میان مصر، به فرعون، پادشاه مصر، و به تمامی زمین او بظهور آورد،

⁴و آنچه را که به لشکر مصریان، به اسبها و به ارابه های ایشان کرد، که چگونه آب بحر قلزم را برایشان جاری ساخت، وقتی که شما را تعاقب می نمودند، و چگونه خداوند، ایشان را تا به امروز هلاک ساخت،

⁵و آنچه را که برای شما در بیابان کرد تا شما به اینجا رسیدید،

⁶ و آنچه را که به داتان و ابیرام پسران الیآب بن رؤبین کرد، که چگونه زمین دهان خود را گشوده، ایشان را و خاندان و خیمه های ایشان را، و هر ذی حیات را که همراه ایشان بود در میان تمامی اسرائیل بلعید.

⁷لیکن چشمان شما تمامی اعمال عظیمه خداوند را که کرده بود، دیدند.

⁸پس جمیع اوامری را که من امروز برای شما امر می فرمایم نگاه دارید، تا قوی شوید و داخل شده، زمینی را که برای گرفتن آن عبور می کنید، به تصرف آورید.

⁹و تا در آن زمینی که خداوند برای پدران شما قسم خورد که آن را به ایشان و ذریت ایشان بدهد، عمر دراز داشته باشید، زمینی که به شیر و شهد جاری است.

¹⁰زیرا زمینی که تو برای گرفتن آن داخل می شوی، مثل زمین مصر که از آن بیرون آمدی نیست، که در آن تخم خود را می کاشتی و آن را مثل باغ بقول به پای خود سیراب می کردی.

¹¹لیکن زمینی که شما برای گرفتنش به آن عبور می کنید، زمین کوهها و دره هاست که از بارش آسمان آب می نوشد،

¹²زمینی است که یهوه خدایت برآن التفات دارد و چشمان یهوه خدایت از اول سال تا آخر سال پیوسته بر آن است.

¹³و چنین خواهد شد که اگر اوامری را که من امروز برای شما امر می فرمایم، بشنوید، و یهوه خدای خود را دوست بدارید، و او را به تمامی دل و به تمامی جان خود عبادت نمایید،

¹⁴آنگاه باران زمین شما یعنی باران اولین و آخرین را در موسمش خواهم بخشید، تا غله و شیره و روغن خود را جمع نمایی.

¹⁵و در صحرای تو برای بهایمت علف خواهم داد تا بخوری و سیر شوی.

¹⁶باحذر باشید مبادا دل شما فریفته شود و برگشته ، خدایان دیگر را عبادت و سجده نمایید.

¹⁷و خشم خداوند برشما افروخته شود، تا آسمان را مسدود سازد، و باران نبارد، و زمین محصول خود را ندهد و شما از زمین نیکویی که خداوند به شما می دهد، بزودی هلاک شوید.

¹⁸پس این سخنان مرا در دل و جان خود جا دهید، و آنها را بر دستهای خود برای علامت ببندید، و در میان چشمان شما عصابه باشد.

¹⁹و آنها را به پسران خود تعلیم دهید، و حین نشستنت در خانه خود، و رفتنت به راه، و وقت خوابیدن و برخاستنت از آنها گفتگو نمایید.

²⁰و آنها را بر باهوهای در خانه خود و بر دروازه های خود بنویسید،

²¹تا ایام شما و ایام پسران شما بر زمینی که خداوند برای پدران شما قسم خورد که به ایشان بدهد، کثیر شود، مثل ایام افلاک بر بالای زمین.

²²زیرا اگر تمامی این اوامر را که من به جهت عمل نمودن به شما امر می فرمایم، نیکو نگاه دارید، تا یهوه خدای خود را دوست دارید، و در تمامی طریقهای او رفتار نموده، به او ملصق شوید،

²³آنگاه خداوند جمیع این امتها را از حضور شما اخراج خواهد نمود، و شما امتهای بزرگتر و قویتر از خود را تسخیر خواهید نمود.

²⁴هرجایی که کف پای شما برآن گذارده شود، از آن شما خواهد بود، از بیابان و لبنان و از نهر، یعنی نهر فرات تا دریای غربی، حدود شما خواهد بود.

²⁵و هیچکس یارای مقاومت با شما نخواهد داشت، زیرا یهوه خدای شما ترس و خوف شما را بر تمامی زمین که به آن قدم می زنید مستولی خواهد ساخت، چنانکه به شما گفته است.

²⁶اینک من امروز برکت و لعنت پیش شما می گذارم.

²⁷اما برکت، اگر اوامر یهوه خدای خود را که من امروز به شما امر می فرمایم، اطاعت نمایید.

²⁸و اما لعنت، اگر اوامر یهوه خدای خود را اطاعت ننموده، از طریقی که من امروز به شما امر می فرمایم برگردید، و خدایان غیر را که نشناخته اید، پیروی نمایید.

²⁹و واقع خواهد شد که چون یهوه، خدایت، تو را به زمینی که به جهت گرفتنش به آن می روی داخل سازد، آنگاه برکت را بر کوه جرزیم و لعنت را بر کوه ایبال خواهی گذاشت.

³⁰آیا آنها به آنطرف اردن نیستند پشت راه غروب آفتاب، در زمین کنعانیانی که در عربه ساکنند مقابل جلجال نزد بلوطهای موره.

³¹زیرا که شما از اردن عبور می کنید تا داخل شده، زمینی را که یهوه خدایت به تو می بخشد به تصرف آورید، و آن را خواهید گرفت و در آن ساکن خواهید شد.

³²پس متوجه باشید تا جمیع این فرایض و احکامی را که من امروز پیش شما می گذارم، به عمل آورید.