Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم تثنیه 14 Bible Online

تثنیه 14 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

تثنیه 14

¹شما پسران یهوه خدای خود هستید، پس برای مردگان، خویشتن را مجروح منمایید، و مابین چشمان خود را متراشید.

²زیرا تو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی، و خداوند تو را برای خود برگزیده است تا از جمیع امتهایی که برروی زمین اند به جهت او قوم خاص باشی.

³هیچ چیز مکروه مخور.

⁴این است حیواناتی که بخورید: گاو و گوسفند و بز،

⁵و آهو و غزال و گور و بزکوهی و ریم و گاو دشتی و مهات.

⁶و هر حیوان شکافته سم که سم را به دو حصه شکافته دارد و نشخوار کند، آن را از بهایم بخورید.

⁷لیکن از نشخوار کنندگان و شکافتگان سم اینها را مخورید: یعنی شتر و خرگوش و ونک، زیرا که نشخوار می کنند اما شکافته سم نیستند. اینها برای شما نجس اند.

⁸و خوک زیرا شکافته سم است، لیکن نشخوار نمی کند، این برای شما نجس است. از گوشت آنها مخورید و لاش آنها را لمس مکنید.

⁹از همه آنچه در آب است اینها را بخورید: هرچه پر و فلس دارد، آنها را بخورید.

¹⁰و هرچه پر و فلس ندارد مخورید، برای شما نجس است.

¹¹از همه مرغان طاهر بخورید.

¹²و این است آنهایی که نخورید: عقاب و استخوان خوار و نسر بحر،

¹³و لاشخوار و شاهین و کرکس به اجناس آن؛

¹⁴و هر غراب به اجناس آن؛

¹⁵و شترمرغ و جغد و مرغ دریایی و باز، به اجناس آن؛

¹⁶و بوم و بوتیمار و قاز؛

¹⁷و قائت و رخم و غواص؛

¹⁸و لقلق و کلنک، به اجناس آن؛ و هدهد و شبپره.

¹⁹و همه حشرات بالدار برای شما نجس اند؛ خورده نشوند.

²⁰اما از همه مرغان طاهر بخورید.

²¹هیچ میته مخورید؛ به غریبی که درون دروازه های تو باشد بده تا بخورد، یا به اجنبی بفروش، زیرا که تو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی. و بزغاله را در شیر مادرش مپز.

²²عشر تمامی محصولات مزرعه خود را که سال به سال از زمین برآید، البته بده.

²³و به حضور یهوه خدایت در مکانی که برگزیند تا نام خود را در آنجا ساکن سازد، عشر غله و شیره و روغن خود را و نخست زادگان رمه و گله خویش را بخور، تا بیاموزی که از یهوه خدایت همه اوقات بترسی.

²⁴و اگر راه از برایت دور باشد که آن را نمی توانی برد، و آن مکانی که یهوه، خدایت، خواهد برگزید تا نام خود را در آن بگذارد، وقتی که یهوه، خدایت، تو را برکت دهد، از تو دور باشد،

²⁵پس آن را به نقره بفروش و نقره را بدست خود گرفته ، به مکانی که یهوه خدایت برگزیند، برو.

²⁶و نقره را برای هرچه دلت می خواهد از گاو و گوسفند و شراب و مسکرات و هرچه دلت از تو بطلبد، بده، و در آنجا بحضور یهوه، خدایت، بخور و خودت با خاندانت شادی نما.

²⁷و لاوی ای را که اندرون دروازه هایت باشد، ترک منما چونکه او را با تو حصه و نصیبی نیست.

²⁸و در آخر هر سه سال تمام عشر محصول خود را در همان سال بیرون آورده، در اندرون دروازه هایت ذخیره نما.

²⁹و لاوی چونکه با تو حصه و نصیبی ندارد و غریب و یتیم و بیوه زنی که درون دروازه هایت باشند، بیایند و بخورند و سیر شوند، تا یهوه، خدایت، تو را در همه اعمال دستت که می کنی ، برکت دهد.