Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم تثنیه 16 Bible Online

تثنیه 16 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

تثنیه 16

¹ماه ابیب را نگاه دار و فصح را به جهت یهوه، خدایت، بجا آور، زیرا که در ماه ابیب یهوه، خدایت، تو را از مصر در شب بیرون آورد.

²پس فصح را از رمه و گله برای یهوه، خدایت، ذبح کن، در مکانی که خداوند برگزیند، تا نام خود را در آن ساکن سازد.

³با آن، خمیرمایه مخور، هفت روز نان فطیر یعنی نان مشقت را با آن بخور، زیرا که به تعجیل از زمین مصر بیرون آمدی، تا روز خروج خود را از زمین مصر در تمامی روزهای عمرت بیاد آوری.

⁴پس هفت روز هیچ خمیرمایه در تمامی حدودت دیده نشود؛ و از گوشتی که در شام روز اول، ذبح می کنی چیزی تا صبح باقی نماند.

⁵فصح را در هر یکی از دروازه هایت که یهوه خدایت به تو می دهد، ذبح نتوانی کرد،

⁶بلکه در مکانی که یهوه، خدایت، برگزیند تا نام خود را در آن ساکن سازد، در آنجا فصح را در شام، وقت غروب آفتاب، هنگام بیرون آمدنت از مصر ذبح کن.

⁷و آن را در مکانی که یهوه، خدایت، برگزیند بپز و بخور و بامدادان برخاسته ، به خیمه هایت برو.

⁸شش روز نان فطیر بخور، و در روز هفتم، جشن مقدس برای یهوه خدایت باشد؛ در آن هیچ کار مکن.

⁹هفت هفته برای خود بشمار. از ابتدای نهادن داس در زرع خود، شمردن هفت هفته را شروع کن.

¹⁰و عید هفته ها را با هدیه نوافل دست خود نگاه دار و آن را به اندازه برکتی که یهوه خدایت به تو دهد، بده.

¹¹و به حضور یهوه، خدایت، شادی نما تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و لاوی که درون دروازه هایت باشد و غریب و یتیم و بیوه زنی که در میان تو باشند، در مکانی که یهوه خدایت برگزیند تا نام خود را در آن ساکن گرداند.

¹²و بیاد آور که در مصر غلام بودی، پس متوجه شده، این فرایض را بجا آور.

¹³عید خیمه ها را بعد از جمع کردن حاصل از خرمن، و چرخشت خود هفت روز نگاه دار.

¹⁴و در عید خود شادی نما، تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و لاوی و غریب و یتیم و بیوه زنی که درون دروازه هایت باشند.

¹⁵هفت روز در مکانی که خداوند برگزیند، برای یهوه خدایت عید نگاه دار، زیرا که یهوه خدایت تو را در همه محصولت و در تمامی اعمال دستت برکت خواهد داد، و بسیار شادمان خواهی بود.

¹⁶سه مرتبه در سال جمیع ذکورانت به حضور یهوه خدایت در مکانی که او برگزیند حاضر شوند، یعنی در عید فطیر و عید هفته ها و عید خیمه ها؛ و به حضور خداوند تهی دست حاضر نشوند.

¹⁷هر کس به قدر قوه خود به اندازه برکتی که یهوه، خدایت، به تو عطا فرماید، بدهد.

¹⁸داوران و سروران در جمیع دروازه هایی که یهوه، خدایت، به تو می دهد برحسب اسباط خود برایت تعیین نما، تا قوم را به حکم عدل، داوری نمایند.

¹⁹داوری را منحرف مساز و طرفداری منما و رشوه مگیر، زیرا که رشوه چشمان حکما را کور می سازد و سخنان عادلان را کج می نماید.

²⁰انصاف کامل را پیروی نما تا زنده مانی و زمینی را که یهوه خدایت به تو می دهد، مالک شوی.

²¹اشیره ای از هیچ نوع درخت نزد مذبح یهوه، خدایت، که برای خود خواهی ساخت غرس منما.

²²و ستونی برای خود نصب مکن زیرا یهوه خدایت آن را مکروه می دارد.