Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم تثنیه 23 Bible Online

تثنیه 23 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

تثنیه 23

¹شخصی که کوبیده بیضه و آلت بریده باشد، داخل جماعت خداوند نشود.

²حرامزاده ای داخل جماعت خداوند نشود، حتی تا پشت دهم احدی از او داخل جماعت خداوند نشود.

³عمونی و موآبی داخل جماعت خداوند نشوند. حتی تا پشت دهم، احدی از ایشان هرگز داخل جماعت خداوند نشود.

⁴زیرا وقتی که شما از مصر بیرون آمدید، شما را در راه به نان و آب استقبال نکردند، و از این جهت که بلعام بن بعور را از فتور ارام نهرین اجیر کردند تا تو را لعنت کند.

⁵لیکن یهوه خدایت نخواست بلعام را بشنود، پس یهوه خدایت لعنت را به جهت تو، به برکت تبدیل نمود، چونکه یهوه خدایت تو را دوست می داشت.

⁶ابدا در تمامی عمرت جویای خیریت و سعادت ایشان مباش.

⁷ادومی را دشمن مدار چونکه برادر توست، و مصری را دشمن مدار چونکه در زمین وی غریب بودی.

⁸اولادی که از ایشان زاییده شوند، در پشت سوم داخل جماعت خداوند شوند.

⁹چون در اردو به مقابله دشمنانت بیرون روی، خویشتن را از هر چیز بد نگاه دار.

¹⁰اگر در میان شما کسی باشد که از احتلام شب نجس شود، از اردو بیرون رود و داخل اردو نشود.

¹¹چون شب نزدیک شود، با آب غسل کند، و چون آفتاب غروب کند، داخل اردو شود.

¹²و تو را مکانی بیرون از اردو باشد تا به آنجا بیرون روی.

¹³و در میان اسباب تو میخی باشد، و چون بیرون می نشینی با آن بکن و برگشته ، فضله خود را از آن بپوشان.

¹⁴زیرا که یهوه خدایت در میان اردوی تو می خرامد تا تو را رهایی داده، دشمنانت را به تو تسلیم نماید؛ پس اردوی تو مقدس باشد، مبادا چیز پلید را در میان تو دیده، از تو روگرداند.

¹⁵غلامی را که از آقای خود نزد تو بگریزد، به آقایش مسپار.

¹⁶با تو در میان تو در مکانی که برگزیند در یکی از شهرهای تو که به نظرش پسند آید، ساکن شود، و بر او جفا منما.

¹⁷از دختران اسرائیل فاحشه ای نباشد و از پسران اسرائیل لواطی نباشد.

¹⁸اجرت فاحشه و قیمت سگ را برای هیچ نذری به خانه یهوه خدایت میاور، زیرا که این هر دو نزد یهوه خدایت مکروه است.

¹⁹برادر خود را به سود قرض مده نه به سود نقره و نه به سود آذوقه و نه به سود هر چیزی که به سود داده می شود.

²⁰غریب را می توانی به سود قرض بدهی ، اما برادر خود را به سود قرض مده تا یهوه خدایت در زمینی که برای تصرفش داخل آن می شوی، تو را به هر چه دستت را بر آن دراز می کنی ، برکت دهد.

²¹چون نذری برای یهوه خدایت می کنی در وفای آن تاخیر منما، زیرا که یهوه خدایت البته آن را از تو مطالبه خواهد نمود، و برای تو گناه خواهد بود.

²²اما اگر از نذر کردن ابا نمایی ، تو را گناه نخواهد بود.

²³آنچه را که از دهانت بیرون آید، هوشیار باش که بجا آوری، موافق آنچه برای یهوه خدایت از اراده خود نذر کرده ای و به زبان خود گفته ای.

²⁴چون به تاکستان همسایه خود درآیی ، از انگور، هر چه می خواهی به سیری بخور، اما در ظرف خود هیچ مگذار.

²⁵چون به کشتزار همسایه خود داخل شوی، خوشه ها را به دست خود بچین، اما داس بر کشت همسایه خود مگذار.