Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم یوحنا 11 Bible Online

یوحنا 11 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

یوحنا 11

¹و شخصی ایلعازر نام، بیمار بود، از اهل بیت عنیا که ده مریم و خواهرش مرتا بود.

²و مریم آن است که خداوند را به عطر، تدهین ساخت و پایهای او را به موی خود خشکانید که برادرش ایلعازر بیمار بود.

³پس خواهرانش نزد او فرستاده، گفتند: «ای آقا، اینک آن که او را دوست می داری مریض است.»

⁴چون عیسی این را شنید گفت: «این مرض تا به موت نیست بلکه برای جلال خدا تا پسر خدا از آن جلال یابد.»

⁵و عیسی مرتا و خواهرش و ایلعازر را محبت می نمود.

⁶پس چون شنید که بیمار است، در جایی که بود دو روز توقف نمود.

⁷و بعد از آن به شاگردان خود گفت: «باز به یهودیه برویم.»

⁸شاگردان او را گفتند: «ای معلم، اﻵن یهودیان می خواستند تو را سنگسار کنند؛ و آیا باز می خواهی بدانجا بروی؟»

⁹عیسی جواب داد: «آیا ساعتهای روز دوازده نیست؟ اگر کسی در روز راه رود لغزش نمی خورد زیرا که نور این جهان را می بیند.

¹⁰و لیکن اگر کسی در شب راه رود لغزش خورد زیرا که نور در او نیست.»

¹¹این را گفت و بعد از آن به ایشان فرمود: «دوست ما ایلعازر در خواب است. اما می روم تا او را بیدار کنم.»

¹²شاگردان او گفتند: «ای آقا اگر خوابیده است، شفا خواهد یافت.»

¹³اما عیسی درباره موت او سخن گفت و ایشان گمان بردند که از آرامی خواب می گوید.

¹⁴آنگاه عیسی علانیه بدیشان گفت: «ایلعازر مرده است.

¹⁵و برای شما خشنود هستم که در آنجا نبودم تا ایمان آرید ولکن نزد او برویم.»

¹⁶پس توما که به معنی تؤام باشد، به همشاگردان خود گفت: «ما نیز برویم تا با او بمیریم.»

¹⁷پس چون عیسی آمد، یافت که چهار روز است در قبر می باشد.

¹⁸و بیت عنیا نزدیک اورشلیم بود، قریب به پانزده تیر پرتاب.

¹⁹و بسیاری از یهود نزد مرتا و مریم آمده بودند تا بجهت برادرشان، ایشان را تسلی دهند.

²⁰و چون مرتا شنید که عیسی می آید، او را استقبال کرد. لیکن مریم در خانه نشسته ماند.

²¹پس مرتا به عیسی گفت: «ای آقا اگر در اینجا می بودی، برادر من نمی مرد.

²²ولیکن اﻵن نیز می دانم که هر چه از خدا طلب کنی ، خدا آن را به تو خواهد داد.»

²³عیسی بدو گفت: «برادر تو خواهد برخاست.»

²⁴مرتا به وی گفت: «می دانم که در قیامت روز بازپسین خواهد برخاست.»

²⁵عیسی بدو گفت: «من قیامت و حیات هستم. هر که به من ایمان آورد، اگر مرده باشد، زنده گردد.

²⁶و هر که زنده بود و به من ایمان آورد، تا به ابد نخواهد مرد. آیا این را باور می کنی ؟»

²⁷او گفت: «بلی ای آقا، من ایمان دارم که تویی مسیح پسر خدا که در جهان آینده است.»

²⁸و چون این را گفت، رفت و خواهر خود مریم را در پنهانی خوانده، گفت: «استاد آمده است و تو را می خواند.»

²⁹او چون این را بشنید، بزودی برخاسته، نزد او آمد.

³⁰و عیسی هنوز وارد ده نشده بود، بلکه در جایی بود که مرتا او را ملاقات کرد.

³¹و یهودیانی که در خانه با او بودند و او را تسلی می دادند، چون دیدند که مریم برخاسته ، به تعجیل بیرون می رود، از عقب او آمده، گفتند: «به سر قبر می رود تا در آنجا گریه کند.»

³²و مریم چون به جایی که عیسی بود رسید، او را دیده، بر قدمهای او افتاد و بدو گفت: «ای آقا اگر در اینجا می بودی، برادر من نمی مرد.»

³³عیسی چون او را گریان دید و یهودیان را هم که با او آمده بودند گریان یافت، در روح خود بشدت مکدر شده، مضطرب گشت.

³⁴و گفت: «او را کجا گذارده اید؟» به او گفتند: «ای آقا بیا و ببین.»

³⁵عیسی بگریست.

³⁶آنگاه یهودیان گفتند: «بنگرید چقدر او را دوست می داشت!»

³⁷بعضی از ایشان گفتند: «آیا این شخص که چشمان کور را باز کرد، نتوانست امر کند که این مرد نیز نمیرد؟»

³⁸پس عیسی باز بشدت در خود مکدر شده، نزد قبر آمد و آن غاری بود، سنگی بر سرش گذارده.

³⁹عیسی گفت: «سنگ را بردارید.» مرتا خواهر میت بدو گفت: «ای آقا اﻵن متعفن شده، زیرا که چهار روز گذشته است.»

⁴⁰عیسی به وی گفت: «آیا به تو نگفتم اگر ایمان بیاوری، جلال خدا را خواهی دید؟»

⁴¹پس سنگ را از جایی که میت گذاشته شده بود برداشتند. عیسی چشمان خود را بالا انداخته، گفت: «ای پدر، تو را شکر می کنم که سخن مرا شنیدی.

⁴²و من می دانستم که همیشه سخن مرا می شنوی؛ و لکن بجهت خاطر این گروه که حاضرند گفتم تا ایمان بیاورند که تو مرا فرستادی.»

⁴³چون این را گفت، به آواز بلند ندا کرد: «ای ایلعازر، بیرون بیا.»

⁴⁴در حال آن مرده دست و پای به کفن بسته بیرون آمد و روی او به دستمالی پیچیده بود. عیسی بدیشان گفت: «او را باز کنید و بگذارید برود.»

⁴⁵آنگاه بسیاری از یهودیان که با مریم آمده بودند، چون آنچه عیسی کرد دیدند، بدو ایمان آوردند.

⁴⁶ولیکن بعضی از ایشان نزد فریسیان رفتند و ایشان را از کارهایی که عیسی کرده بود آگاه ساختند.

⁴⁷پس رؤسای کهنه و فریسیان شورا نموده، گفتند: «چه کنیم زیرا که این مرد، معجزات بسیار می نماید؟

⁴⁸اگر او را چنین واگذاریم، همه به او ایمان خواهند آورد و رومیان آمده، جا و قوم ما را خواهند گرفت.»

⁴⁹یکی از ایشان، قیافا نام که در آن سال رئیس کهنه بود، بدیشان گفت: «شما هیچ نمی دانید

⁵⁰و فکر نمی کنید که بجهت ما مفید است که یک شخص در راه قوم بمیرد و تمامی طائفه هلاک نگردند.»

⁵¹و این را از خود نگفت بلکه چون در آن سال رئیس کهنه بود، نبوت کرد که می بایست عیسی در راه آن طایفه بمیرد؛

⁵²و نه در راه آن طایفه تنها بلکه تا فرزندان خدا را که متفرقند در یکی جمع کند.

⁵³و از همان روز شورا کردند که او را بکشند.

⁵⁴پس بعد از آن عیسی در میان یهود آشکارا راه نمی رفت بلکه از آنجا روانه شد به موضعی نزدیک بیابان به شهری که افرایم نام داشت و با شاگردان خود در آنجا توقف نمود.

⁵⁵و چون فصح یهود نزدیک شد، بسیاری از بلوکات قبل از فصح به اورشلیم آمدند تا خود را طاهر سازند

⁵⁶و در طلب عیسی می بودند و در هیکل ایستاده، به یکدیگر می گفتند: «چه گمان می برید؟ آیا برای عید نمی آید؟»

⁵⁷اما رؤسای کهنه و فریسیان حکم کرده بودند که اگر کسی بداند که کجا است اطلاع دهد تا او را گرفتار سازند.