Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم یوحنا 12 Bible Online

یوحنا 12 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

یوحنا 12

¹پس شش روز قبل از عید فصح، عیسی به بیت عنیا آمد، جایی که ایلعازر مرده را از مردگان برخیزانیده بود.

²و برای او در آنجا شام حاضر کردند و مرتا خدمت می کرد و ایلعازر یکی از مجلسیان با او بود.

³آنگاه مریم رطلی از عطر سنبل خالص گرانبها گرفته ، پایهای عیسی را تدهین کرد و پایهای او را از مویهای خود خشکانید، چنانکه خانه از بوی عطر پر شد.

⁴پس یکی از شاگردان او یعنی یهودای اسخریوطی ، پسر شمعون که تسلیم کننده وی بود، گفت:

⁵«برای چه این عطر به سیصد دینار فروخته نشد تا به فقرا داده شود؟»

⁶و این را نه از آنرو گفت که پروای فقرا می داشت، بلکه از آنرو که دزد بود و خریطه در حواله او و از آنچه در آن انداخته می شد برمی داشت.

⁷عیسی گفت: «او را واگذار زیرا که بجهت روز تکفین من این را نگاه داشته است.

⁸زیرا که فقرا همیشه با شما می باشند و اما من همه وقت با شما نیستم.»

⁹پس جمعی کثیر از یهود چون دانستند که عیسی در آنجا است آمدند، نه برای عیسی و بس بلکه تا ایلعازر را نیز که از مردگانش برخیزانیده بود ببینند.

¹⁰آنگاه رؤسای کهنه شورا کردند که ایلعازر را نیز بکشند.

¹¹زیرا که بسیاری از یهود به سبب او می رفتند و به عیسی ایمان می آوردند.

¹²فردای آن روز چون گروه بسیاری که برای عید آمده بودند، شنیدند که عیسی به اورشلیم می آید،

¹³شاخه های نخل را گرفته ، به استقبال او بیرون آمدند و ندا می کردند: «هوشیعانا مبارک باد پادشاه اسرائیل که به اسم خداوند می آید.

¹⁴و عیسی کره الاغی یافته ، بر آن سوار شد چنانکه مکتوب است

¹⁵که «ای دختر صهیون مترس، اینک پادشاه تو سوار بر کره الاغی می آید.»

¹⁶و شاگردانش اولا این چیزها را نفهمیدند، لکن چون عیسی جلال یافت، آنگاه به خاطر آوردند که این چیزها درباره او مکتوب است و همچنان با او کرده بودند.

¹⁷و گروهی که با او بودند شهادت دادند که ایلعازر را از قبر خوانده، او را از مردگان برخیزانیده است.

¹⁸و بجهت همین نیز آن گروه او را استقبال کردند، زیرا شنیده بودند که آن معجزه را نموده بود.

¹⁹پس فریسیان به یکدیگر گفتند: «نمی بینید که هیچ نفع نمی برید؟ اینک تمام عالم از پی او رفته اند!»

²⁰و از آن کسانی که در عید بجهت عبادت آمده بودند، بعضی یونانی بودند.

²¹ایشان نزد فیلپس که از بیت صیدای جلیل بود آمدند و سؤال کرده، گفتند: «ای آقا، می خواهیم عیسی را ببینیم.»

²²فیلپس آمد و به اندریاس گفت و اندریاس و فیلپس به عیسی گفتند.

²³عیسی در جواب ایشان گفت: «ساعتی رسیده است که پسر انسان جلال یابد.

²⁴آمین آمین به شما می گویم اگر دانه گندم که در زمین می افتد نمیرد، تنها ماند لیکن اگر بمیرد ثمر بسیار آورد.

²⁵کسی که جان خود را دوست دارد، آن را هلاک کند؛ و هر که در این جهان جان خود را دشمن دارد، تا حیات جاودانی آن را نگاه خواهد داشت.

²⁶اگر کسی مرا خدمت کند، مرا پیروی بکند و جایی که من می باشم آنجا خادم من نیز خواهد بود؛ و هر که مرا خدمت کند پدر او را حرمت خواهد داشت.

²⁷اﻵن جان من مضطرب است و چه بگویم؟ ای پدر مرا از این ساعت رستگار کن. لکن بجهت همین امر تا این ساعت رسیده ام.

²⁸ای پدر اسم خود را جلال بده!» ناگاه صدایی از آسمان در رسید که «جلال دادم و باز جلال خواهم داد.»

²⁹پس گروهی که حاضر بودند این را شنیده، گفتند: «رعد شد!» و دیگران گفتند: «فرشته ای با او تکلم کرد!»

³⁰عیسی در جواب گفت: «این صدا از برای من نیامد، بلکه بجهت شما.

³¹الحال داوری این جهان است و اﻵن رئیس این جهان بیرون افکنده می شود.

³²و من اگر از زمین بلند کرده شوم، همه را به سوی خود خواهم کشید.»

³³و این را گفت کنایه از آن قسم موت که می بایست بمیرد.

³⁴پس همه به او جواب دادند: «ما از تورات شنیده ایم که مسیح تا به ابد باقی می ماند. پس چگونه تو می گویی که پسر انسان باید بالا کشیده شود؟ کیست این پسر انسان؟»

³⁵آنگاه عیسی بدیشان گفت: «اندک زمانی نور با شماست. پس مادامی که نور با شماست، راه بروید تا ظلمت شما را فرو نگیرد؛ و کسی که در تاریکی راه می رود نمی داند به کجا می رود.

³⁶مادامی که نور با شماست به نور ایمان آورید تا پسران نور گردید.» عیسی چون این را بگفت، رفته خود را از ایشان مخفی ساخت.

³⁷و با اینکه پیش روی ایشان چنین معجزات بسیار نموده بود، بدو ایمان نیاوردند.

³⁸تا کلامی که اشعیا نبی گفت به اتمام رسد: «ای خداوند کیست که خبر ما را باور کرد و بازوی خداوند به که آشکار گردید؟»

³⁹و از آنجهت نتوانستند ایمان آورد، زیرا که اشعیا نیز گفت:

⁴⁰«چشمان ایشان را کور کرد و دلهای ایشان را سخت ساخت تا به چشمان خود نبینند و به دلهای خود نفهمند و برنگردند تا ایشان را شفا دهم.»

⁴¹این کلام را اشعیا گفت وقتی که جلال او را دید و درباره او تکلم کرد.

⁴²لکن با وجود این، بسیاری از سرداران نیز بدو ایمان آوردند، اما به سبب فریسیان اقرار نکردند که مبادا از کنیسه بیرون شوند.

⁴³زیرا که جلال خلق را بیشتر از جلال خدا دوست می داشتند.

⁴⁴آنگاه عیسی ندا کرده، گفت: «آنکه به من ایمان آورد، نه به من بلکه به آنکه مرا فرستاده است، ایمان آورده است.

⁴⁵و کسی که مرا دید فرستنده مرا دیده است.

⁴⁶من نوری در جهان آمدم تا هر که به من ایمان آورد در ظلمت نماند.

⁴⁷و اگر کسی کلام مرا شنید و ایمان نیاورد، من بر او داوری نمی کنم زیرا که نیآمده ام تا جهان را داوری کنم بلکه تا جهان را نجات بخشم.

⁴⁸هر که مرا حقیر شمارد و کلام مرا قبول نکند، کسی هست که در حق او داوری کند، همان کلامی که گفتم در روز بازپسین بر او داوری خواهد کرد.

⁴⁹زآنرو که من از خود نگفتم، لکن پدری که مرا فرستاد، به من فرمان داد که چه بگویم و به چه چیز تکلم کنم.

⁵⁰و می دانم که فرمان او حیات جاودانی است. پس آنچه من می گویم چنانکه پدر به من گفته است، تکلم می کنم.»