Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم یوحنا 6 Bible Online

یوحنا 6 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

یوحنا 6

¹و بعد از آن عیسی به آن طرف دریای جلیل که دریای طبریه باشد، رفت.

²و جمعی کثیر از عقب او آمدند زیرا آن معجزاتی را که به مریضان می نمود، می دیدند.

³آنگاه عیسی به کوهی برآمده، با شاگردان خود در آنجا بنشست.

⁵پس عیسی چشمان خود را بالا انداخته ، دید که جمعی کثیر به طرف او می آیند. به فیلپس گفت: «از کجا نان بخریم تا اینها بخورند؟»

⁶و این را از روی امتحان به او گفت، زیرا خود می دانست چه باید کرد.

⁷فیلپس او را جواب داد که «دویست دینار نان، اینها را کفایت نکند تا هر یک اندکی بخورند!»

⁸یکی از شاگردانش که اندریاس برادر شمعون پطرس باشد، وی را گفت:

⁹«در اینجا پسری است که پنج نان جو و دو ماهی دارد. و لیکن این از برای این گروه چه می شود؟»

¹⁰عیسی گفت: «مردم را بنشانید.» و در آن مکان، گیاه بسیار بود، و آن گروه قریب به پنج هزار مرد بودند که نشستند.

¹¹عیسی نانها را گرفته و شکر نموده، به شاگردان داد و شاگردان به نشستگان دادند؛ و همچنین از دو ماهی نیز به قدری که خواستند.

¹²و چون سیر گشتند، به شاگردان خود گفت: «پاره های باقی مانده را جمع کنید تا چیزی ضایع نشود.»

¹³پس جمع کردند و از پاره های پنج نان جو که از خورندگان زیاده آمده بود، دوازده سبد پر کردند.

¹⁴و چون مردمان این معجزه را که از عیسی صادر شده بود دیدند، گفتند که «این البته همان نبی است که باید در جهان بیاید!»

¹⁵و اما عیسی چون دانست که می خواهند بیایند و او را به زور برده، پادشاه سازند، باز تنها به کوه برآمد.

¹⁶و چون شام شد، شاگردانش به جانب دریا پایین رفتند،

¹⁷و به کشتی سوار شده، به آن طرف دریا به کفرناحوم روانه شدند. و چون تاریک شد عیسی هنوز نزد ایشان نیامده بود.

¹⁸و دریا بواسطه وزیدن باد شدید به تلاطم آمد.

¹⁹پس وقتی که قریب به بیست و پنج یا سی تیر پرتاپ رانده بودند، عیسی را دیدند که بر روی دریا خرامان شده، نزدیک کشتی می آید. پس ترسیدند.

²⁰او بدیشان گفت: «من هستم، مترسید!»

²¹و چون می خواستند او را در کشتی بیاورند، در ساعت کشتی به آن زمینی که عازم آن بودند رسید.

²²بامدادان گروهی که به آن طرف دریا ایستاده بودند، دیدند که هیچ زورقی نبود غیر از آن که شاگردان او داخل آن شده بودند و عیسی با شاگردان خود داخل آن زورق نشده، بلکه شاگردانش تنها رفته بودند.

²³لیکن زورقهای دیگر از طبریه آمد، نزدیک به آنجایی که نان خورده بودند بعد از آنکه خداوند شکر گفته بود.

²⁴پس چون آن گروه دیدند که عیسی و شاگردانش در آنجا نیستند، ایشان نیز به کشتیها سوار شده، در طلب عیسی به کفرناحوم آمدند.

²⁵و چون او را در آن طرف دریا یافتند، بدو گفتند: «ای استاد کی به اینجا آمدی؟»

²⁶عیسی در جواب ایشان گفت: «آمین آمین به شما می گویم که مرا می طلبید نه بسبب معجزاتی که دیدید، بلکه بسبب آن نان که خوردید و سیر شدید.

²⁷کار بکنید نه برای خوراک فانی بلکه برای خوراکی که تا حیات جاودانی باقی است که پسر انسان آن را به شما عطا خواهد کرد، زیرا خدای پدر بر او مهر زده است.»

²⁸بدو گفتند: «چه کنیم تا اعمال خدا را بجا آورده باشیم؟»

²⁹عیسی در جواب ایشان گفت: «عمل خدا این است که به آن کسی که او فرستاد، ایمان بیاورید.»

³⁰بدو گفتند: «چه معجزه می نمایی تا آن را دیده به تو ایمان آوریم؟ چه کار می کنی؟

³¹پدران ما در بیابان من را خوردند، چنانکه مکتوب است که از آسمان بدیشان نان عطا کرد تا بخورند.»

³²عیسی بدیشان گفت: «آمین آمین به شما می گویم که موسی نان را از آسمان به شما نداد، بلکه پدر من نان حقیقی را از آسمان به شما می دهد.

³³زیرا که نان خدا آن است که از آسمان نازل شده، به جهان حیات می بخشد.»

³⁴آنگاه بدو گفتند: «ای خداوند این نان را پیوسته به ما بده.»

³⁵عیسی بدیشان گفت: «من نان حیات هستم. کسی که نزد من آید، هرگز گرسنه نشود و هر که به من ایمان آرد، هرگز تشنه نگردد.

³⁶لیکن به شما گفتم که مرا هم دیدید و ایمان نیاوردید.

³⁷هر آنچه پدر به من عطا کند، به جانب من آید و هر که به جانب من آید، او را بیرون نخواهم نمود.

³⁸زیرا از آسمان نزول کردم نه تا به اراده خود عمل کنم، بلکه به اراده فرستنده خود.

³⁹و اراده پدری که مرا فرستاد این است که از آنچه به من عطا کرد، چیزی تلف نکنم بلکه در روز بازپسین آن را برخیزانم.

⁴⁰و اراده فرستنده من این است که هر که پسر را دید و بدو ایمان آورد، حیات جاودانی داشته باشد و من در روز بازپسین او را خواهم برخیزانید.»

⁴¹پس یهودیان درباره او همهمه کردند زیرا گفته بود: «من هستم آن نانی که از آسمان نازل شد.»

⁴²و گفتند: «آیا این عیسی پسر یوسف نیست که ما پدر و مادر او را می شناسیم؟ پس چگونه می گوید که از آسمان نازل شدم؟»

⁴³عیسی در جواب ایشان گفت: «با یکدیگر همهمه مکنید.

⁴⁴کسی نمی تواند نزد من آید، مگر آنکه پدری که مرا فرستاد او را جذب کند و من در روز بازپسین او را خواهم برخیزانید.

⁴⁵در انبیا مکتوب است که همه از خدا تعلیم خواهند یافت. پس هر که از پدر شنید و تعلیم یافت نزد من می آید.

⁴⁶نه اینکه کسی پدر را دیده باشد، جز آن کسی که از جانب خداست، او پدر را دیده است.

⁴⁷آمین آمین به شما می گویم هر که به من ایمان آرد، حیات جاودانی دارد.

⁴⁸من نان حیات هستم.

⁴⁹پدران شما در بیابان من را خوردند و مردند.

⁵⁰این نانی است که از آسمان نازل شد تا هر که از آن بخورد نمیرد.

⁵¹من هستم آن نان زنده که از آسمان نازل شد. اگر کسی از این نان بخورد تا به ابد زنده خواهد ماند و نانی که من عطا می کنم جسم من است که آن را بجهت حیات جهان می بخشم.»

⁵²پس یهودیان با یکدیگر مخاصمه کرده، می گفتند: «چگونه این شخص می تواند جسد خود را به ما دهد تا بخوریم؟»

⁵³عیسی بدیشان گفت: «آمین آمین به شما می گویم اگر جسد پسر انسان را نخورید و خون او را ننوشید، در خود حیات ندارید.

⁵⁴و هر که جسد مرا خورد و خون مرا نوشید، حیات جاودانی دارد و من در روز آخر او را خواهم برخیزانید.

⁵⁵زیرا که جسد من، خوردنی حقیقی و خون من، آشامیدنی حقیقی است.

⁵⁶پس هر که جسد مرا می خورد و خون مرا می نوشد، در من می ماند و من در او.

⁵⁷چنانکه پدر زنده مرا فرستاد و من به پدر زنده هستم، همچنین کسی که مرا بخورد او نیز به من زنده می شود.

⁵⁸این است نانی که از آسمان نازل شد، نه همچنان که پدران شما من را خوردند و مردند؛ بلکه هر که این نان را بخورد تا به ابد زنده ماند.»

⁵⁹این سخن را وقتی که در کفرناحوم تعلیم می داد، در کنیسه گفت.

⁶⁰آنگاه بسیاری از شاگردان او چون این را شنیدند گفتند: «این کلام سخت است! که می تواند آن را بشنود؟»

⁶¹چون عیسی در خود دانست که شاگردانش در این امر همهمه می کنند، بدیشان گفت: «آیا این شما را لغزش می دهد؟

⁶²پس اگر پسر انسان را بینید که به جایی که اول بود صعود می کند چه؟

⁶³روح است که زنده می کند و اما از جسد فایده ای نیست. کلامی که من به شما می گویم، روح و حیات است.

⁶⁴ولیکن بعضی از شما هستند که ایمان نمی آورند.» زیرا که عیسی از ابتدا می دانست کیانند که ایمان نمی آورند و کیست که او را تسلیم خواهد کرد.

⁶⁵پس گفت: «از این سبب به شما گفتم که کسی نزد من نمی تواند آمد مگر آنکه پدر من، آن را بدو عطا کند.»

⁶⁶در همان وقت بسیاری از شاگردان او برگشته ، دیگر با او همراهی نکردند.

⁶⁷آنگاه عیسی به آن دوازده گفت: «آیا شما نیز می خواهید بروید؟»

⁶⁸شمعون پطرس به او جواب داد: «خداوندا نزد که برویم؟ کلمات حیات جاودانی نزد تو است.

⁶⁹و ما ایمان آورده و شناخته ایم که تو مسیح پسر خدای حی هستی .»

⁷⁰عیسی بدیشان جواب داد: «آیا من شما دوازده را برنگزیدم و حال آنکه یکی از شما ابلیسی است.»

⁷¹و این را درباره یهودا پسر شمعون اسخریوطی گفت، زیرا او بود که می بایست تسلیم کننده وی بشود و یکی از آن دوازده بود.