Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم کارهای رسولان 13 Bible Online

کارهای رسولان 13 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

کارهای رسولان 13

¹و در کلیسایی که در انطاکیه بود، انبیا و معلم چند بودند: برنابا و شمعون ملقب به نیجر و لوکیوس قیروانی و مناحم برادر رضاعی هیرودیس تیترارخ و سولس.

²چون ایشان در عبادت خدا و روزه مشغول می بودند، روح القدس گفت: «برنابا و سولس را برای من جدا سازید از بهر آن عمل که ایشان را برای آن خوانده ام.»

³آنگاه روزه گرفته و دعا کرده و دستها بر ایشان گذارده، روانه نمودند.

⁴پس ایشان از جانب روح القدس فرستاده شده، به سلوکیه رفتند و از آنجا از راه دریا به قپرس آمدند.

⁵و وارد سلامیس شده، در کنایس یهود به کلام خدا موعظه کردند و یوحنا ملازم ایشان بود.

⁶و چون در تمامی جزیره تا به پافس گشتند، در آنجا شخص یهودی را که جادوگر و نبی کاذب بود یافتند که نام او باریشوع بود.

⁷او رفیق سرجیوس پولس والی بود که مردی فهیم بود. همان برنابا و سولس را طلب نموده، خواست کلام خدا را بشنود.

⁸اما علیما یعنی آن جادوگر، زیرا ترجمه اسمش همچنین می باشد، ایشان را مخالفت نموده، خواست والی را از ایمان برگرداند.

⁹ولی سولس که پولس باشد، پر از روح القدس شده، بر او نیک نگریسته ،

¹⁰گفت: «ای پر از هر نوع مکر و خباثت، ای فرزند ابلیس و دشمن هر راستی، باز نمی ایستی از منحرف ساختن طرق راست خداوند؟

¹¹الحال دست خداوند بر توست و کور شده، آفتاب را تا مدتی نخواهی دید.» که در همان ساعت، غشاوه و تاریکی او را فرو گرفت و دور زده، راهنمایی طلب می کرد.

¹²پس والی چون آن ماجرا را دید، از تعلیم خداوند متحیر شده، ایمان آورد.

¹³آنگاه پولس و رفقایش از پافس به کشتی سوار شده، به پرجه پمفلیه آمدند. اما یوحنا از ایشان جدا شده، به اورشلیم برگشت.

¹⁴و ایشان از پرجه عبور نموده، به انطاکیه پیسیدیه آمدند و در روز سبت به کنیسه درآمده، بنشستند.

¹⁵و بعد از تلاوت تورات و صحف انبیا، رؤسای کنیسه نزد ایشان فرستاده، گفتند: «ای برادران عزیز، اگر کلامی نصیحت آمیز برای قوم دارید، بگویید.»

¹⁶پس پولس برپا ایستاده، به دست خود اشاره کرده، گفت: «ای مردان اسرائیلی و خداترسان، گوش دهید!

¹⁷خدای این قوم، اسرائیل، پدران ما را برگزیده، قوم را در غربت ایشان در زمین مصر سرافراز نمود و ایشان را به بازوی بلند از آنجا بیرون آورد؛

¹⁸و قریب به چهل سال در بیابان متحمل حرکات ایشان می بود.

¹⁹و هفت طایفه را در زمین کنعان هلاک کرده، زمین آنها را میراث ایشان ساخت تا قریب چهار صد و پنجاه سال.

²⁰و بعد از آن بدیشان داوران داد تا زمان سموئیل نبی.

²¹و از آن وقت پادشاهی خواستند و خدا شاؤل بن قیس را از سبط بنیامین تا چهل سال به ایشان داد.

²²پس او را از میان برداشته ، داود را برانگیخت تا پادشاه ایشان شود و در حق او شهادت داد که داود بن یسی را مرغوب دل خود یافته ام که به تمامی اراده من عمل خواهد کرد.

²³و از ذریت او خدا برحسب وعده، برای اسرائیل نجات دهنده ای یعنی عیسی را آورد،

²⁴چون یحیی پیش از آمدن او تمام قوم اسرائیل را به تعمید توبه موعظه نموده بود.

²⁵پس چون یحیی دوره خود را به پایان برد، گفت: مرا که می پندارید؟ من او نیستم، لکن اینک بعد از من کسی می آید که لایق گشادن نعلین او نی ام.

²⁶«ای برادران عزیز و ابنای آل ابراهیم و هرکه از شما خداترس باشد، مر شما را کلام این نجات فرستاده شد.

²⁷زیرا سکنه اورشلیم و رؤسای ایشان، چونکه نه او را شناختند و نه آوازهای انبیا را که هر سبت خوانده می شود، بر وی فتوی دادند و آنها را به اتمام رسانیدند.

²⁸و هر چند هیچ علت قتل در وی نیافتند، از پیلاطس خواهش کردند که او کشته شود.

²⁹پس چون آنچه را که درباره وی نوشته شده بود تمام کردند، او را از صلیب پایین آورده، به قبر سپردند.

³⁰لکن خدا او را از مردگان برخیزانید.

³¹و او روزهای بسیار ظاهر شد بر آنانی که همراه او از جلیل به اورشلیم آمده بودند که الحال نزد قوم شهود او می باشند.

³²پس ما به شما بشارت می دهیم، بدان وعده ای که به پدران ما داده شد،

³³که خدا آن را به ما که فرزندان ایشان می باشیم وفا کرد، وقتی که عیسی را برانگیخت، چنانکه در زبور دوم مکتوب است که تو پسر من هستی ، من امروز تو را تولید نمودم.

³⁴و در آنکه او را از مردگان برخیزانید تا دیگر هرگز راجع به فساد نشود چنین گفت که به برکات قدوس و امین داود برای شما وفا خواهم کرد.

³⁵بنابراین در جایی دیگر نیز می گوید: تو قدوس خود را نخواهی گذاشت که فساد را بیند.

³⁶زیرا که داود چونکه در زمان خود اراده خدا را خدمت کرده بود، بخفت و به پدران خود ملحق شده، فساد را دید.

³⁷لیکن آن کس که خدا او را برانگیخت، فساد را ندید.

³⁸«پس ای برادران عزیز، شما را معلوم باد که به وساطت او به شما از آمرزش گناهان اعلام می شود.

³⁹و به وسیله او هر که ایمان آورد، عادل شمرده می شود، از هر چیزی که به شریعت موسی نتوانستید عادل شمرده شوید.

⁴⁰پس احتیاط کنید، مبادا آنچه در صحف انبیا مکتوب است، بر شما واقع شود،

⁴¹که ای حقیرشمارندگان، ملاحظه کنید و تعجب نمایید و هلاک شوید زیرا که من عملی را در ایام شما پدید آرم، عملی که هر چند کسی شما را از آن اعلام نماید، تصدیق نخواهید کرد.»

⁴²پس چون از کنیسه بیرون می رفتند، خواهش نمودند که در سبت آینده هم این سخنان را بدیشان بازگویند.

⁴³و چون اهل کنیسه متفرق شدند، بسیاری از یهودیان و جدیدان خداپرست از عقب پولس و برنابا افتادند؛ و آن دو نفر به ایشان سخن گفته ، ترغیب می نمودند که «به فیض خدا ثابت باشید.»

⁴⁴اما در سبت دیگر قریب به تمامی شهر فراهم شدند تا کلام خدا را بشنوند.

⁴⁵ولی چون یهود ازدحام خلق را دیدند، از حسد پر گشتند و کفر گفته ، با سخنان پولس مخالفت کردند.

⁴⁶آنگاه پولس و برنابا دلیر شده، گفتند: «واجب بود کلام خدا نخست به شما القا شود. لیکن چون آن را رد کردید و خود را ناشایسته حیات جاودانی شمردید، همانا به سوی امتها توجه نماییم.

⁴⁷زیرا خداوند به ما چنین امر فرمود که تو را نور امتها ساختم تا الی اقصای زمین منشا نجات باشی .»

⁴⁸چون امتها این را شنیدند، شادخاطر شده، کلام خداوند را تمجید نمودند و آنانی که برای حیات جاودانی مقرر بودند، ایمان آوردند.

⁴⁹و کلام خدا در تمام آن نواحی منتشر گشت.

⁵⁰اما یهودیان چند زن دیندار و متشخص و اکابر شهر را بشورانیدند و ایشان را به زحمت رسانیدن بر پولس و برنابا تحریض نموده، ایشان را از حدود خود بیرون کردند.

⁵¹و ایشان خاک پایهای خود را بر ایشان افشانده، به ایقونیه آمدند.

⁵²و شاگردان پر از خوشی و روح القدس گردیدند.