Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم کارهای رسولان 21 Bible Online

کارهای رسولان 21 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

کارهای رسولان 21

¹و چون از ایشان هجرت نمودیم، سفر دریا کردیم و به راه راست به کوس آمدیم و روز دیگر به رودس و از آنجا به پاترا.

²و چون کشتی ای یافتیم که عازم فینیقیه بود، بر آن سوار شده، کوچ کردیم.

³و قپرس را به نظر آورده، آن را به طرف چپ رها کرده، به سوی سوریه رفتیم و در صور فرود آمدیم زیرا که در آنجا می بایست بار کشتی را فرود آورند.

⁴پس شاگردی چند پیدا کرده، هفت روز در آنجا ماندیم و ایشان به الهام روح به پولس گفتند که به اورشلیم نرود.

⁵و چون آن روزها را بسر بردیم، روانه گشتیم و همه با زنان و اطفال تا بیرون شهر ما را مشایعت نمودند و به کناره دریا زانو زده، دعا کردیم.

⁶پس یکدیگر را وداع کرده، به کشتی سوار شدیم و ایشان به خانه های خود برگشتند.

⁷و ما سفر دریا را به انجام رسانیده، از صور به پتولامیس رسیدیم و برادران را سلام کرده، با ایشان یک روز ماندیم.

⁸در فردای آن روز، از آنجا روانه شده، به قیصریه آمدیم و به خانه فیلپس مبشر که یکی از آن هفت بود درآمده، نزد او ماندیم.

⁹و او را چهار دختر باکره بود که نبوت می کردند.

¹⁰و چون روز چند در آنجا ماندیم، نبی ای آغابوس نام از یهودیه رسید،

¹¹و نزد ما آمده، کمربند پولس را گرفته و دستها و پایهای خود را بسته ، گفت: «روح القدس می گوید که یهودیان در اورشلیم صاحب این کمربند را به همینطور بسته ، او را به دستهای امتها خواهند سپرد.»

¹²پس چون این را شنیدیم، ما و اهل آنجا التماس نمودیم که به اورشلیم نرود.

¹³پولس جواب داد: «چه می کنید که گریان شده، دل مرا می شکنید زیرا من مستعدم که نه فقط قید شوم بلکه تا در اورشلیم بمیرم به خاطر نام خداوند عیسی .»

¹⁴چون او نشنید خاموش شده، گفتیم: «آنچه اراده خداوند است بشود.»

¹⁵و بعد از آن ایام تدارک سفر دیده، متوجه اورشلیم شدیم.

¹⁶و تنی چند از شاگردان قیصریه همراه آمده، ما را نزد شخصی مناسون نام که از اهل قپرس و شاگرد قدیمی بود، آوردند تا نزد او منزل نماییم.

¹⁷و چون وارد اورشلیم گشتیم، برادران ما را به خشنودی پذیرفتند.

¹⁸و در روز دیگر، پولس ما را برداشته ، نزد یعقوب رفت و همه کشیشان حاضر شدند.

¹⁹پس ایشان را سلام کرده، آنچه خدا بوسیله خدمت او در میان امتها به عمل آورده بود، مفصلا گفت.

²⁰ایشان چون این را شنیدند، خدا را تمجید نموده، به وی گفتند: «ای برادر، آگاه هستی که چند هزارها از یهودیان ایمان آورده اند و جمیعا در شریعت غیورند.

²¹و درباره تو شنیده اند که همه یهودیان را که در میان امتها می باشند، تعلیم می دهی که از موسی انحراف نمایند و می گویی نباید اولاد خود را مختون ساخت و به سنن رفتار نمود.

²²پس چه باید کرد؟ البته جماعت جمع خواهند شد زیرا خواهند شنید که تو آمده ای.

²³پس آنچه به تو گوییم به عمل آور: چهار مرد نزد ما هستند که بر ایشان نذری هست.

²⁴پس ایشان را برداشته ، خود را با ایشان تطهیر نما و خرج ایشان را بده که سر خود را بتراشند تا همه بدانند که آنچه درباره تو شنیده اند اصلی ندارد بلکه خود نیز در محافظت شریعت سلوک می نمایی.

²⁵لیکن درباره آنانی که از امتها ایمان آورده اند، ما فرستادیم و حکم کردیم که از قربانی های بت و خون و حیوانات خفه شده و زنا پرهیز نمایند.»

²⁶پس پولس آن اشخاص را برداشته ، روز دیگر با ایشان طهارت کرده، به هیکل درآمد و از تکمیل ایام طهارت اطلاع داد تا هدیه ای برای هر یک از ایشان بگذرانند.

²⁷و چون هفت روز نزدیک به انجام رسید، یهودی ای چند از آسیا او را در هیکل دیده، تمامی قوم را به شورش آوردند و دست بر او انداخته ،

²⁸فریاد برآوردند که «ای مردان اسرائیلی ، امداد کنید! این است آن کس که برخلاف امت و شریعت و این مکان در هر جا همه را تعلیم می دهد. بلکه یونانی ای چند را نیز به هیکل درآورده، این مکان مقدس را ملوث نموده است.»

²⁹زیرا قبل از آن تروفیمس افسسی را با وی در شهر دیده بودند و مظنه داشتند که پولس او را به هیکل آورده بود.

³⁰پس تمامی شهر به حرکت آمد و خلق ازدحام کرده، پولس را گرفتند و از هیکل بیرون کشیدند و فی الفور درها را بستند.

³¹و چون قصد قتل او می کردند، خبر به مین باشی سپاه رسید که «تمامی اورشلیم به شورش آمده است.»

³²او بی درنگ سپاه و یوزباشی ها را برداشته ، بر سر ایشان تاخت. پس ایشان به مجرد دیدن مین باشی و سپاهیان، از زدن پولس دست برداشتند.

³³چون مین باشی رسید، او را گرفته ، فرمان داد تا او را بدو زنجیر ببندند و پرسید که «این کیست و چه کرده است؟»

³⁴اما بعضی از آن گروه به سخنی و بعضی به سخنی دیگر صدا می کردند. و چون او به سبب شورش، حقیقت امر را نتوانست فهمید، فرمود تا او را به قلعه بیاورند.

³⁵و چون به زینه رسید، اتفاق افتاد که لشکریان به سبب ازدحام مردم او را برگرفتند،

³⁶زیرا گروهی کثیر از خلق از عقب او افتاده، صدا می زدند که «او را هلاک کن!»

³⁷چون نزدیک شد که پولس را به قلعه درآورند، او به مین باشی گفت: «آیا اجازت است که به تو چیزی گویم؟» گفت: «آیا زبان یونانی را می دانی؟

³⁸مگر تو آن مصری نیستی که چندی پیش از این فتنه برانگیخته ، چهار هزار مرد قتال را به بیابان برد؟»

³⁹پولس گفت: «من مرد یهودی هستم از طرسوس قیلیقیه، شهری که بی نام و نشان نیست و خواهش آن دارم که مرا اذن فرمایی تا به مردم سخن گویم.»

⁴⁰چون اذن یافت، بر زینه ایستاده، به دست خود به مردم اشاره کرد؛ و چون آرامی کامل پیدا شد، ایشان را به زبان عبرانی مخاطب ساخته ، گفت: