Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم کارهای رسولان 26 Bible Online

کارهای رسولان 26 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

کارهای رسولان 26

¹اغریپاس به پولس گفت: «مرخصی که کیفیت خود را بگویی .» پس پولس دست خود را دراز کرده، حجت خود را بیان کرد

²که «ای اغریپاس پادشاه، سعادت خود را در این می دانم که امروز در حضور تو حجت بیاورم، درباره همه شکایتهایی که یهود از من می دارند.

³خصوصا چون تو در همه رسوم و مسایل یهود عالم هستی ، پس از تو مستدعی آنم که تحمل فرموده، مرا بشنوی.

⁴رفتار مرا از جوانی چونکه از ابتدا در میان قوم خود در اورشلیم بسر می بردم، تمامی یهود می دانند

⁵و مرا از اول می شناسند هر گاه بخواهند شهادت دهند که به قانون پارساترین فرقه دین خود فریسی می بودم.

⁶والحال به سبب امید آن وعده ای که خدا به اجداد ما داد، بر من ادعا می کنند.

⁷و حال آنکه دوازده سبط ما شبانه روز بجد و جهد عبادت می کنند محض امید تحصیل همین وعده که بجهت همین امید، ای اغریپاس پادشاه، یهود بر من ادعا می کنند.

⁸«شما چرا محال می پندارید که خدا مردگان را برخیزاند؟

⁹من هم در خاطر خود می پنداشتم که به نام عیسی ناصری مخالفت بسیار کردن واجب است،

¹⁰چنانکه در اورشلیم هم کردم و از رؤسای کهنه قدرت یافته ، بسیاری از مقدسین را در زندان حبس می کردم و چون ایشان را می کشتند، در فتوا شریک می بودم.

¹¹و در همه کنایس بارها ایشان را زحمت رسانیده، مجبور می ساختم که کفر گویند و بر ایشان به شدت دیوانه گشته تا شهرهای بعید تعاقب می کردم.

¹²در این میان، هنگامی که با قدرت و اجازت از رؤسای کهنه به دمشق می رفتم،

¹³در راه، ای پادشاه، در وقت ظهر نوری را از آسمان دیدم، درخشنده تر از خورشید که در دور من و رفقایم تابید.

¹⁴و چون همه بر زمین افتادیم، هاتفی را شنیدم که مرا به زبان عبرانی مخاطب ساخته، گفت: ای شاؤل، شاؤل، چرا بر من جفا می کنی؟ تو را بر میخها لگد زدن دشوار است.

¹⁵من گفتم: خداوندا تو کیستی ؟ گفت: من عیسی هستم که تو بر من جفا می کنی.

¹⁶و لیکن برخاسته ، بر پا بایست زیرا که بر تو ظاهر شدم تا تو را خادم و شاهد مقرر گردانم بر آن چیزهایی که مرا در آنها دیده ای و بر آنچه به تو در آن ظاهر خواهم شد.

¹⁷و تو را رهایی خواهم داد از قوم و از امتهایی که تو را به نزد آنها خواهم فرستاد،

¹⁸تا چشمان ایشان را باز کنی تا از ظلمت به سوی نور و از قدرت شیطان به جانب خدا برگردند تا آمرزش گناهان و میراثی در میان مقدسین بوسیله ایمانی که بر من است بیابند.

¹⁹«آن وقت ای اغریپاس پادشاه، رؤیای آسمانی را نافرمانی نورزیدم.

²⁰بلکه نخست آنانی را که در دمشق بودند و در اورشلیم و در تمامی مرز و بوم یهودیه و امتها را نیز اعلام می نمودم که توبه کنند و به سوی خدا بازگشت نمایند و اعمال لایقه توبه را بجا آورند.

²¹به سبب همین امور یهود مرا در هیکل گرفته ، قصد قتل من کردند.

²²اما از خدا اعانت یافته ، تا امروز باقی ماندم و خرد و بزرگ را اعلام می نمایم و حرفی نمی گویم، جز آنچه انبیا و موسی گفتند که می بایست واقع شود،

²³که مسیح می بایست زحمت بیند و نوبر قیامت مردگان گشته، قوم و امتها را به نور اعلام نماید.»

²⁴چون او بدین سخنان، حجت خود را می آورد، فستوس به آواز بلند گفت: «ای پولس دیوانه هستی! کثرت علم تو را دیوانه کرده است!»

²⁵گفت: «ای فستوس گرامی ، دیوانه نیستم بلکه سخنان راستی و هوشیاری را می گویم.

²⁶زیرا پادشاهی که در حضور او به دلیری سخن می گویم، از این امور مطلع است، چونکه مرا یقین است که هیچ یک از این مقدمات بر او مخفی نیست، زیرا که این امور در خلوت واقع نشد.

²⁷ای اغریپاس پادشاه، آیا به انبیا ایمان آورده ای؟ می دانم که ایمان داری!»

²⁸اغریپاس به پولس گفت: «به قلیل ترغیب می کنی که من مسیحی بگردم؟»

²⁹پولس گفت: «از خدا خواهش می داشتم یا به قلیل یا به کثیر، نه تنها تو بلکه جمیع این اشخاصی که امروز سخن مرا می شنوند مثل من گردند، جز این زنجیرها!»

³⁰چون این را گفت، پادشاه و والی و برنیکی و سایر مجلسیان برخاسته ،

³¹رفتند و با یکدیگر گفتگو کرده، گفتند: «این شخص هیچ عملی مستوجب قتل یا حبس نکرده است.»

³²و اغریپاس به فستوس گفت: «اگر این مرد به قیصر رفع دعوی خود نمی کرد، او را آزاد کردن ممکن می بود.»