Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم کارهای رسولان 5 Bible Online

کارهای رسولان 5 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

کارهای رسولان 5

¹اما شخصی حنانیا نام، با زوجه اش سفیره ملکی فروخته ،

²قدری از قیمت آن را به اطلاع زن خود نگاه داشت و قدری از آن را آورده، نزد قدمهای رسولان نهاد.

³آنگاه پطرس گفت: «ای حنانیا چرا شیطان دل تو را پر ساخته است تا روح القدس را فریب دهی و مقداری از قیمت زمین را نگاه داری؟

⁴آیا چون داشتی از آن تو نبود و چون فروخته شد در اختیار تو نبود؟ چرا این را در دل خود نهادی؟ به انسان دروغ نگفتی بلکه به خدا.»

⁵حنانیا چون این سخنان را شنید افتاده، جان بداد و خوفی شدید بر همه شنوندگان این چیزها مستولی گشت.

⁶آنگاه جوانان برخاسته ، او را کفن کردند و بیرون برده، دفن نمودند.

⁷و تخمینا سه ساعت گذشت که زوجه اش از ماجرا مطلع نشده درآمد.

⁸پطرس بدو گفت: «مرا بگو که آیا زمین را به همین قیمت فروختید؟» گفت: «بلی، به همین.»

⁹پطرس به وی گفت: «برای چه متفق شدید تا روح خداوند را امتحان کنید؟ اینک پایهای آنانی که شوهر تو را دفن کردند، بر آستانه است و تو را هم بیرون خواهند برد.»

¹⁰در ساعت پیش قدمهای او افتاده، جان بداد و جوانان داخل شده، او را مرده یافتند. پس بیرون برده، به پهلوی شوهرش دفن کردند.

¹¹و خوفی شدید تمامی کلیسا و همه آنانی را که این را شنیدند، فرو گرفت.

¹²و آیات و معجزات عظیمه از دستهای رسولان در میان قوم به ظهور می رسید و همه به یکدل در رواق سلیمان می بودند.

¹³اما احدی از دیگران جرأت نمی کرد که بدیشان ملحق شود، لیکن خلق، ایشان را محترم می داشتند.

¹⁴و بیشتر ایمانداران به خداوند متحد می شدند، انبوهی از مردان و زنان،

¹⁵بقسمی که مریضان را در کوچه ها بیرون آوردند و بر بسترها و تختها خوابانیدند تا وقتی که پطرس آید، اقلا سایه او بر بعضی از ایشان بیفتد.

¹⁶و گروهی از بلدان اطراف اورشلیم، بیماران و رنجدیدگان ارواح پلیده را آورده، جمع شدند و جمیع ایشان شفا یافتند.

¹⁷اما رئیس کهنه و همه رفقایش که از طایفه صدوقیان بودند، برخاسته ، به غیرت پر گشتند.

¹⁸و بر رسولان دست انداخته ، ایشان را در زندان عام انداختند.

¹⁹شبانگاه فرشته خداوند درهای زندان را باز کرده و ایشان را بیرون آورده، گفت:

²⁰«بروید و در هیکل ایستاده، تمام سخنهای این حیات را به مردم بگویید.»

²¹چون این را شنیدند، وقت فجر به هیکل درآمده، تعلیم دادند. اما رئیس کهنه و رفیقانش آمده، اهل شورا و تمام مشایخ بنی اسرائیل را طلب نموده، به زندان فرستادند تا ایشان را حاضر سازند.

²²پس خادمان رفته ، ایشان را در زندان نیافتند و برگشته ، خبر داده،

²³گفتند که «زندان را به احتیاط تمام بسته یافتیم و پاسبانان را بیرون درها ایستاده؛ لیکن چون باز کردیم، هیچکس را در آن نیافتیم.»

²⁴چون کاهن و سردار سپاه هیکل و رؤسای کهنه این سخنان را شنیدند، درباره ایشان در حیرت افتادند که «این چه خواهد شد؟»

²⁵آنگاه کسی آمده، ایشان را آگاهانید که اینک آن کسانی که محبوس نمودید، در هیکل ایستاده، مردم را تعلیم می دهند.

²⁶پس سردار سپاه با خادمان رفته ، ایشان را آوردند، لیکن نه به زور زیرا که از قوم ترسیدند که مبادا ایشان را سنگسار کنند.

²⁷و چون ایشان را به مجلس حاضر کرده، برپا بداشتند، رئیس کهنه از ایشان پرسیده، گفت:

²⁸«مگر شما را قدغن بلیغ نفرمودیم که بدین اسم تعلیم مدهید؟ همانا اورشلیم را به تعلیم خود پر ساخته اید و می خواهید خون این مرد را به گردن ما فرود آرید.»

²⁹پطرس و رسولان در جواب گفتند: «خدا را می باید بیشتر از انسان اطاعت نمود.

³⁰خدای پدران ما، آن عیسی را برخیزانید که شما به صلیب کشیده، کشتید.

³¹او را خدا بر دست راست خود بالا برده، سرور و نجات دهنده ساخت تا اسرائیل را توبه و آمرزش گناهان بدهد.

³²و ما هستیم شاهدان او بر این امور، چنانکه روح القدس نیز است که خدا او را به همه مطیعان او عطا فرموده است.»

³³چون شنیدند دلریش گشته ، مشورت کردند که ایشان را به قتل رسانند.

³⁴اما شخصی فریسی ، غمالائیل نام که مفتی و نزد تمامی خلق محترم بود، در مجلس برخاسته ، فرمود تا رسولان را ساعتی بیرون برند.

³⁵پس ایشان را گفت: «ای مردان اسرائیلی ، برحذر باشید از آنچه می خواهید با این اشخاص بکنید.

³⁶زیرا قبل از این ایام، تیودا نامی برخاسته ، خود را شخصی می پنداشت و گروهی قریب به چهارصد نفر بدو پیوستند. او کشته شد و متابعانش نیز پراکنده و نیست گردیدند.

³⁷و بعد از او یهودای جلیلی در ایام اسم نویسی خروج کرد و جمعی را در عقب خود کشید. او نیز هلاک شد و همه تابعان او پراکنده شدند.

³⁸اﻵن به شما می گویم از این مردم دست بردارید و ایشان را واگذارید زیرا اگر این رأی و عمل از انسان باشد، خود تباه خواهد شد.

³⁹ولی اگر از خدا باشد، نمی توانید آن را برطرف نمود مبادا معلوم شود که با خدا منازعه می کنید.»

⁴⁰پس به سخن او رضا دادند و رسولان را حاضر ساخته ، تازیانه زدند و قدغن نمودند که دیگر به نام عیسی حرف نزنند پس ایشان را مرخص کردند.

⁴¹و ایشان از حضور اهل شورا شادخاطر رفتند از آنرو که شایسته آن شمرده شدند که بجهت اسم او رسوایی کشند.

⁴²و هر روزه در هیکل و خانه ها از تعلیم و مژده دادن که عیسی مسیح است دست نکشیدند.