Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم کارهای رسولان 8 Bible Online

کارهای رسولان 8 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

کارهای رسولان 8

¹و سولس در قتل او راضی می بود. و در آن وقت جفای شدید بر کلیسای اورشلیم عارض گردید، بحدی که همه جز رسولان به نواحی یهودیه و سامره پراکنده شدند.

²و مردان صالح استیفان را دفن کرده، برای وی ماتم عظیمی برپا داشتند.

³اما سولس کلیسا را معذب می ساخت و خانه به خانه گشته ، مردان و زنان را برکشیده، به زندان می افکند.

⁴پس آنانی که متفرق شدند، به هر جایی که می رسیدند به کلام بشارت می دادند.

⁵اما فیلپس به بلدی از سامره درآمده، ایشان را به مسیح موعظه می نمود.

⁶و مردم به یکدل به سخنان فیلپس گوش دادند، چون معجزاتی را که از او صادر می گشت، می شنیدند و می دیدند،

⁷زیرا که ارواح پلید از بسیاری که داشتند نعره زده، بیرون می شدند ومفلوجان و لنگان بسیار شفا می یافتند.

⁸و شادی عظیم در آن شهر روی نمود.

⁹اما مردی شمعون نام قبل از آن در آن قریه بود که جادوگری می نمود و اهل سامره را متحیر می ساخت و خود را شخصی بزرگ می نمود،

¹⁰بحدی که خرد و بزرگ گوش داده، می گفتند: «این است قوت عظیم خدا.»

¹¹و بدو گوش دادند از آنرو که مدت مدیدی بود از جادوگری او متحیر می شدند.

¹²لیکن چون به بشارت فیلپس که به ملکوت خدا و نام عیسی مسیح می داد، ایمان آوردند، مردان و زنان تعمید یافتند.

¹³و شمعون نیز خود ایمان آورد و چون تعمید یافت همواره با فیلپس می بود و از دیدن آیات و قوات عظیمه که از او ظاهر می شد، در حیرت افتاد.

¹⁴اما رسولان که در اورشلیم بودند، چون شنیدند که اهل سامره کلام خدا را پذیرفته اند، پطرس و یوحنا را نزد ایشان فرستادند.

¹⁵و ایشان آمده، بجهت ایشان دعا کردند تا روح القدس را بیابند،

¹⁶زیرا که هنوز بر هیچکس از ایشان نازل نشده بود که به نام خداوند عیسی تعمید یافته بودند و بس.

¹⁷پس دستها بر ایشان گذارده، روح القدس را یافتند.

¹⁸اما شمعون چون دید که محض گذاردن دستهای رسولان روح القدس عطا می شود، مبلغی پیش ایشان آورده،

¹⁹گفت: «مرا نیز این قدرت دهید که به هر کس دست گذارم، روح القدس را بیابد.»

²⁰پطرس بدو گفت: «زرت با تو هلاک باد، چونکه پنداشتی که عطای خدا به زر حاصل می شود.

²¹تو را در این امر، قسمت و بهره ای نیست زیرا که دلت در حضور خدا راست نمی باشد.

²²پس از این شرارت خود توبه کن و از خدا درخواست کن تا شاید این فکر دلت آمرزیده شود،

²³زیرا که تو را می بینم در زهره تلخ و قید شرارت گرفتاری.»

²⁴شمعون در جواب گفت: «شما برای من به خداوند دعا کنید تا چیزی از آنچه گفتید بر من عارض نشود.»

²⁵پس ارشاد نموده و به کلام خداوند تکلم کرده، به اورشلیم برگشتند و در بسیاری از بلدان اهل سامره بشارت دادند.

²⁶اما فرشته خداوند به فیلپس خطاب کرده، گفت: «برخیز و به جانب جنوب، به راهی که از اورشلیم به سوی غزه می رود که صحراست، روانه شو.»

²⁷پس برخاسته ، روانه شد که ناگاه شخصی حبشی که خواجه سرا و مقتدر نزد کنداکه ، ملکه حبش، و بر تمام خزانه او مختار بود، به اورشلیم بجهت عبادت آمده بود،

²⁸و در مراجعت بر ارابه خود نشسته ، صحیفه اشعیای نبی را مطالعه می کند.

²⁹آنگاه روح به فیلپس گفت: «پیش برو و با آن ارابه همراه باش.»

³⁰فیلپس پیش دویده، شنید که اشعیای نبی را مطالعه می کند. گفت: «آیا می فهمی آنچه را می خوانی ؟»

³¹گفت: «چگونه می توانم؟ مگر آنکه کسی مرا هدایت کند.» و از فیلپس خواهش نمود که سوار شده، با او بنشیند.

³²و فقره ای از کتاب که می خواند این بود که «مثل گوسفندی که به مذبح برند و چون بره ای خاموش نزد پشم برنده خود، همچنین دهان خود را نمی گشاید.

³³در فروتنی او انصاف از او منقطع شد و نسب او را که می تواند تقریر کرد؟ زیرا که حیات او از زمین برداشته می شود.»

³⁴پس خواجه سرا به فیلپس ملتفت شده، گفت: «از تو سؤال می کنم که نبی این را درباره که می گوید؟ درباره خود یا درباره کسی دیگر؟»

³⁵آنگاه فیلپس زبان خود را گشود و از آن نوشته شروع کرده، وی را به عیسی بشارت داد.

³⁶و چون در عرض راه به آبی رسیدند، خواجه گفت: «اینک آب است! از تعمید یافتنم چه چیز مانع می باشد؟»

³⁷فیلپس گفت: «هر گاه به تمام دل ایمان آوردی، جایز است.» او در جواب گفت: «ایمان آوردم که عیسی مسیح پسر خداست.»

³⁸پس حکم کرد تا ارابه را نگاه دارند و فیلپس با خواجه سرا هر دو به آب فرود شدند. پس او را تعمید داد.

³⁹و چون از آب بالا آمدند، روح خداوند فیلپس را برداشته ، خواجه سرا دیگر او را نیافت زیرا که راه خود را به خوشی پیش گرفت.

⁴⁰اما فیلپس در اشدود پیدا شد و در همه شهرها گشته بشارت می داد تا به قیصریه رسید.