Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم کارهای رسولان 9 Bible Online

کارهای رسولان 9 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

کارهای رسولان 9

¹اما سولس هنوز تهدید و قتل بر شاگردان خداوند همی دمید و نزد رئیس کهنه آمد،

²و از او نامه ها خواست به سوی کنایسی که در دمشق بود تا اگر کسی را از اهل طریقت خواه مرد و خواه زن بیابد، ایشان را بند برنهاده، به اورشلیم بیاورد.

³و در اثنای راه، چون نزدیک به دمشق رسید، ناگاه نوری از آسمان دور او درخشید

⁴و به زمین افتاده، آوازی شنید که بدو گفت: «ای شاؤل، شاؤل، برای چه بر من جفا می کنی ؟»

⁵گفت: «خداوندا تو کیستی ؟» خداوند گفت: «من آن عیسی هستم که تو بدو جفا می کنی.

⁶لیکن برخاسته ، به شهر برو که آنجا به تو گفته می شود چه باید کرد.»

⁷اما آنانی که همسفر او بودند، خاموش ایستادند چونکه آن صدا را شنیدند، لیکن هیچکس را ندیدند.

⁸پس سولس از زمین برخاسته ، چون چشمان خود را گشود، هیچکس را ندید و دستش را گرفته ، او را به دمشق بردند،

⁹و سه روز نابینا بوده، چیزی نخورد و نیاشامید.

¹⁰ و در دمشق، شاگردی حنانیا نام بود که خداوند در رؤیا بدو گفت: «ای حنانیا!» عرض کرد: «خداوندا لبیک!»

¹¹خداوند وی را گفت: «برخیز و به کوچه ای که آن را راست می نامند بشتاب و در خانه یهودا، سولس نام طرسوسی را طلب کن زیرا که اینک دعا می کند،

¹²و شخصی حنانیا نام را در خواب دیده است که آمده، بر او دست گذارد تا بینا گردد.»

¹³حنانیا جواب داد که «ای خداوند، درباره این شخص از بسیاری شنیده ام که به مقدسین تو در اورشلیم چه مشقتها رسانید،

¹⁴و در اینجا نیز از رؤسای کهنه قدرت دارد که هر که نام تو را بخواند، او را حبس کند.»

¹⁵خداوند وی را گفت: «برو زیرا که او ظرف برگزیده من است تا نام مرا پیش امتها و سلاطین و بنی اسرائیل ببرد.

¹⁶زیرا که من او را نشان خواهم داد که چقدر زحمتها برای نام من باید بکشد.»

¹⁷پس حنانیا رفته ، بدان خانه درآمد و دستها بر وی گذارده، گفت: «ای برادر شاؤل، خداوند یعنی عیسی که در راهی که می آمدی بر تو ظاهر گشت، مرا فرستاد تا بینایی بیابی و از روح القدس پر شوی.»

¹⁸در ساعت از چشمان او چیزی مثل فلس افتاده، بینایی یافت و برخاسته ، تعمید گرفت.

¹⁹و غذا خورده، قوت گرفت و روزی چند با شاگردان در دمشق توقف نمود.

²⁰و بی درنگ، در کنایس به عیسی موعظه می نمود که او پسر خداست.

²¹و آنانی که شنیدند تعجب نموده، گفتند: «مگر این آن کسی نیست که خوانندگان این اسم را در اورشلیم پریشان می نمود و در اینجا محض این آمده است تا ایشان را بند نهاده، نزد رؤسای کهنه برد؟»

²²اما سولس بیشتر تقویت یافته ، یهودیان ساکن دمشق را مجاب می نمود و مبرهن می ساخت که همین است مسیح.

²³اما بعد از مرور ایام چند یهودیان شورا نمودند تا او را بکشند.

²⁴ولی سولس از شورای ایشان مطلع شد و شبانه روز به دروازه ها پاسبانی می نمودند تا او را بکشند.

²⁵پس شاگردان او را در شب در زنبیلی گذارده، از دیوار شهر پایین کردند.

²⁶و چون سولس به اورشلیم رسید، خواست به شاگردان ملحق شود، لیکن همه از او بترسیدند زیرا باور نکردند که از شاگردان است.

²⁷اما برنابا او را گرفته ، به نزد رسولان برد و برای ایشان حکایت کرد که چگونه خداوند را در راه دیده و بدو تکلم کرده و چطور در دمشق به نام عیسی به دلیری موعظه می نمود.

²⁸و در اورشلیم با ایشان آمد و رفت می کرد و به نام خداوند عیسی به دلیری موعظه می نمود.

²⁹و با هلینستیان گفتگو و مباحثه می کرد. اما درصدد کشتن او برآمدند.

³⁰چون برادران مطلع شدند، او را به قیصریه بردند و از آنجا به طرسوس روانه نمودند.

³¹آنگاه کلیسا در تمامی یهودیه و جلیل و سامره آرامی یافتند و بنا می شدند و در ترس خداوند و به تسلی روح القدس رفتار کرده، همی افزودند.

³²اما پطرس در همه نواحی گشته ، نزد مقدسین ساکن لده نیز فرود آمد.

³³و در آنجا شخصی اینیاس نام یافت که مدت هشت سال از مرض فالج بر تخت خوابیده بود.

³⁴پطرس وی را گفت: «ای اینیاس، عیسی مسیح تو را شفا می دهد. برخیز و بستر خود را برچین که او در ساعت برخاست.»

³⁵و جمیع سکنه لده و سارون او را دیده، به سوی خداوند بازگشت کردند.

³⁶و در یافا، تلمیذهای طابیتا نام بود که معنی آن غزال است. وی از اعمال صالحه و صدقاتی که می کرد، پر بود.

³⁷از قضا در آن ایام او بیمار شده، بمرد و او را غسل داده، در بالاخانه ای گذاردند.

³⁸و چونکه لده نزدیک به یافا بود و شاگردان شنیدند که پطرس در آنجا است، دو نفر نزد او فرستاده، خواهش کردند که «در آمدن نزد ما درنگ نکنی .»

³⁹آنگاه پطرس برخاسته ، با ایشان آمد و چون رسید او را بدان بالاخانه بردند و همه بیوه زنان گریه کنان حاضر بودند و پیراهنها و جامه هایی که غزال وقتی که با ایشان بود دوخته بود، به وی نشان می دادند.

⁴⁰اما پطرس همه را بیرون کرده، زانو زد و دعا کرده، به سوی بدن توجه کرد و گفت: «ای طابیتا، برخیز!» که در ساعت چشمان خود را باز کرد و پطرس را دیده، بنشست.

⁴¹پس دست او را گرفته ، برخیزانیدش و مقدسان و بیوه زنان را خوانده، او را بدیشان زنده سپرد.

⁴²چون این مقدمه در تمامی یافا شهرت یافت، بسیاری به خداوند ایمان آوردند.

⁴³و در یافا نزد دباغی شمعون نام روزی چند توقف نمود.