Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم رومیان 3 Bible Online

رومیان 3 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

رومیان 3

¹پس برتری یهود چیست؟ و یا از ختنه چه فایده؟

²بسیار از هر جهت؛ اول آنکه بدیشان کلام خدا امانت داده شده است.

³زیرا که چه بگوییم اگر بعضی ایمان نداشتند؟ آیا بی ایمانی ایشان امانت خدا را باطل می سازد؟

⁴حاشا! بلکه خدا راستگو باشد و هر انسان دروغگو، چنانکه مکتوب است: «تا اینکه در سخنان خود مصَدق شوی و در داوری خود غالب آیی .»

⁵لکن اگر ناراستی ما عدالت خدا را ثابت می کند، چه گوییم؟ آیا خدا ظالم است وقتی که غضب می نماید؟ بطور انسان سخن می گویم.

⁶حاشا! در این صورت خدا چگونه عالم را داوری خواهد کرد؟

⁷زیرا اگر به دروغ من، راستی خدا برای جلال او افزون شود، پس چرا بر من نیز چون گناهکار حکم شود؟

⁸و چرا نگوییم، چنانکه بعضی بر ما افترا می زنند و گمان می برند که ما چنین می گوییم، بدی بکنیم تا نیکویی حاصل شود؟ که قصاص ایشان به انصاف است.

⁹پس چه گوییم؟ آیا برتری داریم؟ نه به هیچوجه! زیرا پیش ادعا وارد آوردیم که یهود و یونانیان هر دو به گناه گرفتارند.

¹⁰چنانکه مکتوب است که «کسی عادل نیست، یکی هم نی.

¹¹کسی فهیم نیست، کسی طالب خدا نیست.

¹²همه گمراه و جمیعا باطل گردیده اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.

¹³گلوی ایشان گور گشاده است و به زبانهای خود فریب می دهند. زهر مار در زیر لب ایشان است،

¹⁴و دهان ایشان پر از لعنت و تلخی است.

¹⁵پایهای ایشان برای خون ریختن شتابان است.

¹⁶هلاکت و پریشانی در طریقهای ایشان است،

¹⁷و طریق سلامتی را ندانسته اند.

¹⁸خدا ترسی در چشمانشان نیست.»

¹⁹اﻵن آگاه هستیم که آنچه شریعت می گوید، به اهل شریعت خطاب می کند تا هر دهانی بسته شود و تمام عالم زیر قصاص خدا آیند.

²⁰از آنجا که به اعمال شریعت هیچ بشری در حضور او عادل شمرده نخواهد شد، چونکه از شریعت دانستن گناه است.

²¹لکن الحال بدون شریعت، عدالت خدا ظاهر شده است، چنانکه تورات و انبیا بر آن شهادت می دهند؛

²²یعنی عدالت خدا که بوسیله ایمان به عیسی مسیح است، به همه و کل آنانی که ایمان آورند. زیرا که هیچ تفاوتی نیست،

²³زیرا همه گناه کرده اند واز جلال خدا قاصر می باشند،

²⁴و به فیض او مجاناً عادل شمرده می شوند به وساطت آن فدیه ای که در عیسی مسیح است.

²⁵که خدا او را از قبل معین کرد تا کفاره باشد به واسطه ایمان بوسیله خون او تا آنکه عدالت خود را ظاهر سازد، به سبب فرو گذاشتن خطایای سابق در حین تحمل خدا،

²⁶برای اظهار عدالت خود در زمان حاضر، تا او عادل شود و عادل شمارد هرکسی را که به عیسی ایمان آورد.

²⁷پس جای فخر کجا است؟ برداشته شده است! به کدام شریعت؟ آیا به شریعت اعمال؟ نی بلکه به شریعت ایمان.

²⁸زیرا یقین می دانیم که انسان بدون اعمال شریعت، محض ایمان عادل شمرده می شود.

²⁹آیا او خدای یهود است فقط؟ مگر خدای امتها هم نیست؟ البته خدای امتها نیز است.

³⁰زیرا واحد است خدایی که اهل ختنه را از ایمان، و نامختونان را به ایمان عادل خواهد شمرد.

³¹پس آیا شریعت را به ایمان باطل می سازیم؟ حاشا! بلکه شریعت را استوار می داریم.