Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم رومیان 9 Bible Online

رومیان 9 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

رومیان 9

¹در مسیح راست می گویم و دروغ نی و ضمیر من در روح القدس مرا شاهد است،

²که مرا غمی عظیم و در دلم وجع دائمی است.

³زیرا راضی هم می بودم که خود از مسیح محروم شوم در راه برادرانم که بحسب جسم خویشان منند،

⁴که ایشان اسرائیلی اند و پسرخواندگی و جلال و عهدها و امانت شریعت و عبادت و وعده ها از آن ایشان است؛

⁵که پدران از آن ایشانند و از ایشان مسیح بحسب جسم شد که فوق از همه است، خدای متبارک تا ابداﻵباد، آمین.

⁶ولکن چنین نیست که کلام خدا ساقط شده باشد؛ زیرا همه که از اسرائیل اند، اسرائیلی نیستند،

⁷و نه نسل ابراهیم تماماً فرزند هستند؛ بلکه «نسل تو در اسحاق خوانده خواهند شد.»

⁸یعنی فرزندان جسم، فرزندان خدا نیستند، بلکه فرزندان وعده از نسل محسوب می شوند.

⁹زیرا کلام وعده این است که موافق چنین وقت خواهم آمد و ساره را پسری خواهد بود.

¹⁰و نه این فقط، بلکه رفقَه نیز چون از یک شخص یعنی از پدر ما اسحاق حامله شد،

¹¹زیرا هنگامی که هنوز تولد نیافته بودند و عملی نیک یا بد نکرده، تا اراده خدا برحسب اختیار ثابت شود نه از اعمال بلکه از دعوت کننده

¹²بدو گفته شد که «بزرگتر کوچکتر را بندگی خواهد نمود.»

¹³چنانکه مکتوب است: «یعقوب را دوست داشتم اما عیسو را دشمن.»

¹⁴پس چه گوییم؟ آیا نزد خدا بی انصافی است؟ حاشا!

¹⁵زیرا به موسی می گوید: «رحم خواهم فرمود بر هر که رحم کنم و رأفت خواهم نمود بر هر که رأفت نمایم.»

¹⁶لاجرم نه از خواهش کننده و نه از شتابنده است، بلکه از خدای رحم کننده.

¹⁷زیرا کتاب به فرعون می گوید: «برای همین تو را برانگیختم تا قوت خود را در تو ظاهر سازم و تا نام من در تمام جهان ندا شود.»

¹⁸بنابراین هر که را می خواهد رحم می کند و هر که را می خواهد سنگدل می سازد.

¹⁹پس مرا می گویی : «دیگر چرا ملامت می کند؟ زیرا کیست که با اراده او مقاومت نموده باشد؟»

²⁰نی بلکه تو کیستی ای انسان که با خدا معارضه می کنی؟ آیا مصنوع به صانع می گوید که چرا مرا چنین ساختی؟

²¹یا کوزه گر اختیار بر گل ندارد که از یک خمیره ظرفی عزیز و ظرفی ذلیل بسازد؟

²²و اگر خدا چون اراده نمود که غضب خود را ظاهر سازد و قدرت خویش را بشناساند، ظروف غضب را که برای هلاکت آماده شده بود، به حلم بسیار متحمل گردید،

²³و تا دولت جلال خود را بشناساند بر ظروف رحمتی که آنها را از قبل برای جلال مستعد نمود،

²⁴و آنها را نیز دعوت فرمود یعنی ما نه از یهود فقط بلکه از امتها نیز.

²⁵چنانکه در هوشع هم می گوید: «آنانی را که قوم من نبودند، قوم خود خواهم خواند و او را که دوست نداشتم محبوبه خود.

²⁶و جایی که به ایشان گفته شد که شما قوم من نیستید، در آنجا پسران خدای حی خوانده خواهند شد.»

²⁷و اشعیا نیز در حق اسرائیل ندا می کند که «هرچند عدد بنی اسرائیل مانند ریگ دریا باشد، لکن بقیه نجات خواهند یافت؛

²⁸زیرا خداوند کلام خود را تمام و منقطع ساخته ، بر زمین به عمل خواهد آورد.»

²⁹و چنانکه اشعیا پیش اخبار نمود که «اگر رب الجنود برای ما نسلی نمی گذارد، هرآینه مثل سدوم می شدیم و مانند غموره می گشتیم.»

³⁰پس چه گوییم؟ امتهایی که در پی عدالت نرفتند، عدالت را حاصل نمودند، یعنی عدالتی که از ایمان است.

³¹لکن اسرائیل که در پی شریعت عدالت می رفتند، به شریعت عدالت نرسیدند.

³²از چه سبب؟ از این جهت که نه از راه ایمان بلکه از راه اعمال شریعت آن را طلبیدند، زیرا که به سنگ مصادم لغزش خوردند.

³³چنانکه مکتوب است که «اینک در صهیون سنگی مصادم و صخره لغزش می نهم و هر که بر او ایمان آورد، خجل نخواهد گردید.»