Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اول قرنتیان 11 Bible Online

اول قرنتیان 11 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اول قرنتیان 11

¹پس اقتدا به من نمایید چنانکه من نیز به مسیح می کنم.

²اما ای برادران شما را تحسین می نمایم از اینجهت که در هرچیز مرا یاد می دارید و اخبار را بطوری که به شما سپردم، حفظ می نمایید.

³اما می خواهم شما بدانید که سر هر مرد، مسیح است و سر زن، مرد و سر مسیح، خدا.

⁴هر مردی که سرپوشیده دعا یا نبوت کند، سر خود را رسوا می نماید.

⁵اما هر زنی که سر برهنه دعا یا نبوت کند، سر خود را رسوا می سازد، زیرا این چنان است که تراشیده شود.

⁶زیرا اگر زن نمی پوشد، موی را نیز ببرد؛ و اگر زن را موی بریدن یا تراشیدن قبیح است، باید بپوشد.

⁷زیرا که مرد را نباید سر خود را بپوشد چونکه او صورت و جلال خداست، اما زن جلال مرد است.

⁸زیرا که مرد از زن نیست بلکه زن از مرد است.

⁹و نیز مرد بجهت زن آفریده نشد، بلکه زن برای مرد.

¹⁰از این جهت زن می باید عزتی بر سر داشته باشد به سبب فرشتگان.

¹¹لیکن زن از مرد جدا نیست و مرد هم جدا از زن نیست درخداوند.

¹²زیرا چنانکه زن از مرد است، همچنین مرد نیز بوسیله زن، لیکن همه چیز از خدا.

¹³در دل خود انصاف دهید: آیا شایسته است که زن ناپوشیده نزد خدا دعا کند؟

¹⁴آیا خود طبیعت شما را نمی آموزد که اگر مرد موی دراز دارد، او را عار می باشد؟

¹⁵و اگر زن موی دراز دارد، او را فخر است، زیرا که موی بجهت پرده بدو داده شد؟

¹⁶و اگر کسی ستیزه گر باشد، ما و کلیساهای خدا را چنین عادتی نیست.

¹⁷لیکن چون این حکم را به شما می کنم، شما را تحسین نمی کنم، زیرا که شما نه از برای بهتری بلکه برای بدتری جمع می شوید.

¹⁸زیرا اولاٌ هنگامی که شما در کلیسا جمع می شوید، می شنوم که در میان شما شقاقها روی می دهد و قدری از آن را باور می کنم.

¹⁹از آن جهت که لازم است در میان شما بدعتها نیز باشد تا که مقبولان از شما ظاهر گردند.

²⁰پس چون شما در یک جا جمع می شوید، ممکن نیست که شام خداوند خورده شود،

²¹زیرا در وقت خوردن هرکس شام خود را پیشتر می گیرد و یکی گرسنه و دیگری مست می شود.

²²مگر خانه ها برای خوردن و آشامیدن ندارید؟ یا کلیسای خدا را تحقیر می نمایید و آنانی را که ندارند شرمنده می سازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا در این امر شما را تحسین نمایم؟ تحسین نمی نمایم!

²³زیرا من از خداوند یافتم، آنچه به شما نیز سپردم که عیسی خداوند در شبی که او را تسلیم کردند، نان را گرفت

²⁴و شکر نموده، پاره کرد و گفت: «بگیرید بخورید. این است بدن من که برای شما پاره می شود. این را به یادگاری من بجا آرید.»

²⁵و همچنین پیاله را نیز بعد از شام و گفت: «این پیاله عهد جدید است در خون من. هرگاه این را بنوشید، به یادگاری من بکنید.»

²⁶زیرا هرگاه این نان را بخورید و این پیاله را بنوشید، موت خداوند را ظاهر می نمایید تا هنگامی که بازآید.

²⁷پس هرکه بطور ناشایسته نان را بخورد و پیاله خداوند را بنوشد، مجرم بدن و خون خداوند خواهد بود.

²⁸اما هر شخص خود را امتحان کند و بدین طرز از آن نان بخورد و از آن پیاله بنوشد.

²⁹زیرا هرکه می خورد و می نوشد، فتوای خود را می خورد و می نوشد اگر بدن خداوند را تمییز نمی کند.

³⁰از این سبب بسیاری از شما ضعیف و مریض اند و بسیاری خوابیده اند.

³¹اما اگر برخود حکم می کردیم، حکم بر ما نمی شد.

³²لکن هنگامی که بر ما حکم می شود، از خداوند تادیب می شویم مبادا با اهل دنیا بر ما حکم شود.

³³لهذا ای برادران من، چون بجهت خوردن جمع می شوید، منتظر یکدیگر باشید.

³⁴و اگر کسی گرسنه باشد، در خانه بخورد، مبادا بجهت عقوبت جمع شوید. و چون بیایم، مابقی را منتظم خواهم نمود.