Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اول قرنتیان 9 Bible Online

اول قرنتیان 9 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اول قرنتیان 9

¹آیا رسول نیستم؟ آیا آزاد نیستم؟ آیا عیسی مسیح خداوند ما را ندیدم؟ آیا شما عمل من در خداوند نیستید؟

²هرگاه دیگران را رسول نباشم، البته شما را هستم زیرا که مهر رسالت من در خداوند شما هستید.

³حجت من بجهت آنانی که مرا امتحان می کنند این است

⁴که آیا اختیار خوردن و آشامیدن نداریم؟

⁵آیا اختیار نداریم که خواهر دینی را به زنی گرفته ، همراه خود ببریم، مثل سایر رسولان و برادران خداوند و کیفا؟

⁶یا من و برنابا به تنهایی مختار نیستیم که کار نکنیم؟

⁷کیست که هرگز از خرجی خود جنگ کند؟ یا کیست که تاکستانی غرس نموده، از میوه اش نخورد؟ یا کیست که گلهای بچراند و از شیر گله ننوشد؟

⁸آیا این را بطور انسان می گویم یا شریعت نیز این را نمی گوید؟

⁹زیرا که در تورات موسی مکتوب است که «گاو را هنگامی که خرمن را خرد می کند، دهان مبند». آیا خدا در فکر گاوان می باشد؟

¹⁰یا محض خاطر ما این را نمی گوید؟ بلی برای ما مکتوب است که شخم کننده می باید به امید، شخم نماید و خرد کننده خرمن در امید یافتن قسمت خود باشد.

¹¹چون ما روحانیها را برای شما کاشتیم، آیا امر بزرگی است که ما جسمانیهای شما را درو کنیم؟

¹²اگر دیگران در این اختیار بر شما شریکند، آیا نه ما بیشتر؟ لیکن این اختیار را استعمال نکردیم، بلکه هرچیز را متحمل می شویم، مبادا انجیل مسیح را تعویق اندازیم.

¹³آیا نمی دانید که هرکه در امور مقدس مشغول باشد، از هیکل می خورد و هرکه خدمت مذبح کند، از مذبح نصیبی می دارد.

¹⁴و همچنین خداوند فرمود که «هرکه به انجیل اعلام نماید، از انجیل معیشت یابد».

¹⁵لیکن من هیچیک از اینها را استعمال نکردم و این را به این قصد ننوشتم تا با من چنین شود، زیرا که مرا مردن بهتر است از آنکه کسی فخر مرا باطل گرداند.

¹⁶زیرا هرگاه بشارت دهم، مرا فخر نیست چونکه مرا ضرورت افتاده است، بلکه وای بر من اگر بشارت ندهم.

¹⁷زیرا هرگاه این را طوعاً کنم اجرت دارم، لکن اگر کرهاً باشد وکالتی به من سپرده شد.

¹⁸در این صورت، مرا چه اجرت است تا آنکه چون بشارت می دهم، انجیل مسیح را بی خرج سازم و اختیار خود را در انجیل استعمال نکنم؟

¹⁹زیرا با اینکه از همه کس آزاد بودم، خود را غلام همه گردانیدم تا بسیاری را سود برم.

²⁰و یهود را چون یهود گشتم تا یهود را سود برم و اهل شریعت را مثل اهل شریعت تا اهل شریعت را سود برم؛

²¹و بی شریعتان را چون بی شریعتان شدم، هرچند نزد خدا بی شریعت نیستم، بلکه شریعت مسیح در من است، تا بی شریعتان را سود برم؛

²²ضعفا را ضعیف شدم تا ضعفا را سود برم؛ همه کس را همه چیز گردیدم تا به هرنوعی بعضی را برهانم.

²³اما همه کار را بجهت انجیل می کنم تا در آن شریک گردم.

²⁴آیا نمی دانید آنانی که در میدان می دوند، همه می دوند لکن یک نفر انعام را می برد. به اینطور شما بدوید تا به کمال ببرید.

²⁵و هرکه ورزش کند در هرچیز ریاضت می کشد؛ اما ایشان تا تاج فانی را بیابند لکن ما تاج غیرفانی را.

²⁶پس من چنین می دوم، نه چون کسی که شک دارد؛ و مشت می زنم نه آنکه هوا را بزنم.

²⁷بلکه تن خود را زبون می سازم و آن را در بندگی می دارم، مبادا چون دیگران را وعظ نمودم، خود محروم شوم.