Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم غلاطیان 2 Bible Online

غلاطیان 2 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

غلاطیان 2

¹پس بعد از چهارده سال با برنابا باز به اورشلیم رفتم و تیطس را همراه خود بردم.

²ولی به الهام رفتم و انجیلی را که در میان امتها بدان موعظه می کنم، به ایشان عرضه داشتم، اما در خلوت به معتبرین، مبادا عبث بدوم یا دویده باشم.

³لیکن تیطس نیز که همراه من و یونانی بود، مجبور نشد که مختون شود.

⁴و این به سبب برادران کذبه بود که ایشان را خفیه درآوردند و خفیه درآمدند تا آزادی ما را که در مسیح عیسی داریم، جاسوسی کنند و تا ما را به بندگی درآورند.

⁵که ایشان را یک ساعت هم به اطاعت در این امر تابع نشدیم تا راستی انجیل در شما ثابت ماند.

⁶اما از آنانی که معتبراند که چیزی می باشند - هرچه بودند مرا تفاوتی نیست، خدا بر صورت انسان نگاه نمی کند - زیرا آنانی که معتبراند، به من هیچ نفع نرسانیدند.

⁷بلکه به خلاف آن، چون دیدند که بشارت نامختونان به من سپرده شد، چنانکه بشارت مختونان به پطرس

⁸زیرا او که برای رسالت مختونان در پطرس عمل کرد، در من هم برای امتها عمل کرد

⁹پس چون یعقوب و کیفا و یوحنا که معتبر به ارکان بودند، آن فیضی را که به من عطا شده بود دیدند، دست رفاقت به من و برنابا دادند تا ما به سوی امتها برویم، چنانکه ایشان به سوی مختونان؛

¹⁰جز آنکه فقرا را یاد بداریم و خود نیز غیور به کردن این کار بودم.

¹¹اما چون پطرس به انطاکیه آمد، او را روبرو مخالفت نمودم زیرا که مستوجب ملامت بود،

¹²چونکه قبل از آمدن بعضی از جانب یعقوب، با امتها غذا می خورد؛ ولی چون آمدند، از آنانی که اهل ختنه بودند ترسیده، باز ایستاد و خویشتن را جدا ساخت.

¹³و سایر یهودیان هم با وی نفاق کردند، بحدی که برنابا نیز در نفاق ایشان گرفتار شد.

¹⁴ولی چون دیدم که به راستی انجیل به استقامت رفتار نمی کنند، پیش روی همه پطرس را گفتم: «اگر تو که یهود هستی ، به طریق امتها و نه به طریق یهود زیست می کنی ، چون است که امتها را مجبور می سازی که به طریق یهود رفتار کنند؟»

¹⁵ما که طبعا یهود هستیم و نه گناهکاران از امتها،

¹⁶اما چونکه یافتیم که هیچکس از اعمال شریعت عادل شمرده نمی شود، بلکه به ایمان به عیسی مسیح، ما هم به مسیح عیسی ایمان آوردیم تا از ایمان به مسیح و نه از اعمال شریعت عادل شمرده شویم، زیرا که از اعمال شریعت هیچ بشری عادل شمرده نخواهد شد.

¹⁷اما اگر چون عدالت در مسیح را می طلبیم، خود هم گناهکار یافت شویم، آیا مسیح خادم گناه است؟ حاشا!

¹⁸زیرا اگر باز بنا کنم آنچه را که خراب ساختم، هرآینه ثابت می کنم که خود متعدی هستم.

¹⁹زانرو که من بواسطه شریعت نسبت به شریعت مردم تا نسبت به خدا زیست کنم.

²⁰با مسیح مصلوب شده ام ولی زندگی می کنم لیکن نه من بعد از این، بلکه مسیح در من زندگی می کند. و زندگانی که الحال در جسم می کنم، به ایمان بر پسر خدا می کنم که مرا محبت نمود و خود را برای من داد.

²¹فیض خدا را باطل نمی سازم، زیرا اگر عدالت به شریعت می بود، هرآینه مسیح عبث مرد.