Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم یوشع 13 Bible Online

یوشع 13 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

یوشع 13

¹و یوشع پیر و سالخورده شد، و خداوند به وی گفت: «تو پیر و سالخورده شده ای و هنوز زمین بسیار برای تصرف باقی می ماند.

²و این است زمینی که باقی می ماند، تمامی بلوک فلسطینیان و جمیع جشوریان.

³از شیحور که در مقابل مصر است تا سرحد عقرون به سمت شمال که از کنعانیان شمرده می شود، یعنی پنج سردار فلسطینیان از غزیان و اشدودیان و اشقلونیان و جتیان و عقرونیان و عویان.

⁴و از جنوب تمامی زمین کنعانیان و مغاره ای که از صیدونیان است تا افیق و تا سرحد اموریان.

⁵و زمین جبلیان و تمامی لبنان به سمت مطلع آفتاب از بعل جاد که زیر کوه حرمون است تا مدخل حمات.

⁶تمامی ساکنان کوهستان از لبنان تا مصرفوت مایم که جمیع صیدونیان باشند، من ایشان را از پیش بنی اسرائیل بیرون خواهم کرد. لیکن تو آنها را به بنی اسرائیل به ملکیت به قرعه تقسیم نما چنانکه تو را امر فرموده ام.

⁷پس اﻵن این زمین را به نه سبط و نصف سبط منسی برای ملکیت تقسیم نما.»

⁸با او رؤبینیان و جادیان ملک خود را گرفتند که موسی در آن طرف اردن به سمت مشرق به ایشان داد، چنانکه موسی بنده خداوند به ایشان بخشیده بود.

⁹از عروعیر که بر کناره وادی ارنون است، و شهری که در وسط وادی است، و تمامی بیابان میدبا تا دیبون.

¹⁰و جمیع شهرهای سیحون ملک اموریان که در حشبون تا سرحد بنی عمون حکمرانی می کرد.

¹¹و جلعاد و سرحد جشوریان و معکیان و تمامی کوه حرمون و تمامی باشان تا سلخه.

¹²و تمامی ممالک عوج در باشان که در اشتاروت و ادرعی حکمرانی می کرد، و او از بقیه رفائیان بود. پس موسی ایشان را شکست داد و بیرون کرد.

¹³اما بنی اسرائیل جشوریان و معکیان را بیرون نکردند؛ پس جشور و معکی تا امروز در میان اسرائیل ساکنند.

¹⁴لیکن به سبط لاوی هیچ ملکیت نداد، زیرا هدایای آتشین یهوه خدای اسرائیل ملکیت وی است چنانکه به او گفته بود.

¹⁵و موسی به سبط بنی رؤبین برحسب قبیله های ایشان داد.

¹⁶و حدود ایشان از عروعیر بود که به کنار وادی ارنون است و شهری که در وسط وادی است و تمامی بیابان که پهلوی میدبا است؛

¹⁷حشبون و تمامی شهرهایش که در بیابان است و دیبون و باموتبعل و بیت بعل معون؛

¹⁸و یهصه و قدیموت و میفاعت؛

¹⁹و قریتایم و سبمه و سارت شحر که در کوه دره بود؛

²⁰و بیت فغور و دامن فسجه و بیت یشیموت؛

²¹و تمامی شهرهای بیابان و تمامی ممالک سیحون، ملک اموریان، که در حشبون حکمرانی می کرد، و موسی او را با سرداران مدیان یعنی اوی و راقم و صور و حور و رابع، امرای سیحون، که در آن زمین ساکن بودند، شکست داد.

²²و بلعام بن بعور فالگیر را بنی اسرائیل در میان کشتگان به شمشیر کشتند.

²³و سرحد بنی رؤبین اردن و کناره اش بود. این ملکیت بنی رؤبین برحسب قبیله های ایشان بود یعنی شهرها و دهات آنها.

²⁴و موسی به سبط جاد یعنی به بنی جاد برحسب قبیله های ایشان داد.

²⁵و سرحد ایشان یعزیر بود و تمامی شهرهای جلعاد و نصف زمین بنی عمون تا عروعیر که در مقابل ربه است.

²⁶و از حشبون تا رامت مصفه و بطونیم و از محنایم تا سرحد دبیر.

²⁷و در دره بیت هارام و بیت نمره و سکوت و صافون و بقیه مملکت سیحون، ملک حشبون، و اردن و کناره آن تا انتهای دریای کنرت در آن طرف اردن به سمت مشرق.

²⁸این است ملکیت بنی جاد برحسب قبیله های ایشان یعنی شهرها و دهات آنها.

²⁹و موسی به نصف سبط منسی داد و برای نصف سبط بنی منسی برحسب قبیله های ایشان برقرار شد.

³⁰و حدود ایشان از محنایم تمامی باشان یعنی تمامی ممالک عوج، ملک باشان و تمامی قریه های یائیر که در باشان است، شصت شهر بود.

³¹و نصف جلعاد و عشتاروت و ادرعی شهرهای مملکت عوج در باشان برای پسران ماکیر بن منسی یعنی برای نصف پسران ماکیر برحسب قبیله های ایشان بود.

³²اینهاست آنچه موسی در عربات موآب در آن طرف اردن در مقابل اریحا به سمت مشرق برای ملکیت تقسیم کرد.

³³لیکن به سبط لاوی، موسی هیچ نصیب نداد زیرا که یهوه، خدای اسرائیل، نصیب ایشان است چنانکه به ایشان گفته بود.