Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم عبرانیان 10 Bible Online

عبرانیان 10 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

عبرانیان 10

¹زیرا که چون شریعت را سایه نعمتهای آینده است نه نفس صورت آن چیزها آن هرگز نمی تواند هر سال به همان قربانی هایی که پیوسته می گذرانند تقرب جویندگان را کامل گرداند.

²والا آیا گذرانیدن آنها موقوف نمی شد چونکه عبادت کنندگان بعد از آنکه یک بار پاک شدند دیگر حس گناهان را در ضمیر نمی داشتند؟

³بلکه در اینها هر سال یادگاری گناهان می شود.

⁴زیرا محال است که خون گاوها و بزها رفع گناهان را بکند.

⁵لهذا هنگامی که داخل جهان می شود می گوید قربانی و هدیه را نخواستی لکن جسدی برای من مهیا ساختی.

⁶به قربانی های سوختنی و قربانی های گناه رغبت نداشتی.

⁷آنگاه گفتم اینک می آیم (در طومار کتاب در حق من مکتوب است) تا اراده تو را ای خدا بجا آورم.

⁸چون پیش می گوید هدایا و قربانی ها و قربانی های سوختنی و قربانی های گناه را نخواستی و به آنها رغبت نداشتی که آنها را بحسب شریعت می گذرانند

⁹بعد گفت که اینک می آیم تا اراده تو را ای خدا بجا آورم. پس اول را برمی دارد تا دوم را استوار سازد.

¹⁰و به این اراده مقدس شده ایم به قربانی جسد عیسی مسیح یک مرتبه فقط.

¹¹و هر کاهن هر روزه به خدمت مشغول بوده می ایستد و همان قربانی ها را مکررا می گذراند که هرگز رفع گناهان را نمی تواند کرد.

¹²لکن او چون یک قربانی برای گناهان گذرانید به دست راست خدا بنشست تا ابداﻵباد.

¹³و بعد از آن منتظر است تا دشمنانش پای انداز او شوند.

¹⁴از آنرو که به یک قربانی مقدسان را کامل گردانیده است تا ابداﻵباد.

¹⁵و روح القدس نیز برای ما شهادت می دهد زیرا بعد از آنکه گفته بود.

¹⁶این است آن عهدی که بعد از آن ایام با ایشان خواهم بست خداوند می گوید احکام خود را در دلهای ایشان خواهم نهاد و بر ذهن ایشان مرقوم خواهم داشت.

¹⁷ (باز می گوید) و گناهان و خطایای ایشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.

¹⁸اما جایی که آمرزش اینها هست دیگر قربانی گناهان نیست.

¹⁹پس ای برادران چونکه به خون عیسی دلیری داریم تا به مکان اقدس داخل شویم.

²⁰از طریق تازه و زنده که آن را بجهت ما از میان پرده یعنی جسم خود مهیا نموده است.

²¹و کاهنی بزرگ را بر خانه خدا داریم.

²²پس به دل راست در یقین ایمان دلهای خود را از ضمیر بد پاشیده و بدنهای خود را به آب پاک غسل داده نزدیک بیاییم.

²³و اعتراف امید را محکم نگاه داریم زیرا که وعده دهنده امین است.

²⁴و ملاحظه یکدیگر را بنماییم تا به محبت و اعمال نیکو ترغیب نماییم.

²⁵و از با هم آمدن در جماعت غافل نشویم چنانکه بعضی را عادت است بلکه یکدیگر را نصیحت کنیم و زیادتر به اندازه ای که می بینید که آن روز نزدیک می شود.

²⁶زیرا که بعد از پذیرفتن معرفت راستی اگر عمدا گناهکار شویم دیگر قربانی گناهان باقی نیست.

²⁷بلکه انتظار هولناک عذاب و غیرت آتشی که مخالفان را فرو خواهد برد.

²⁸هر که شریعت موسی را خوار شمرد بدون رحم به دو یا سه شاهد کشته می شود.

²⁹پس به چه مقدار گمان می کنید که آن کس مستحق عقوبت سخت تر شمرده خواهد شد که پسر خدا را پایمال کرد و خون عهدی را که به آن مقدس گردانیده شد ناپاک شمرد و روح نعمت را بی حرمت کرد؟

³⁰زیرا می شناسیم او را که گفته است خداوند می گوید انتقام از آن من است من مکافات خواهم داد. و ایضا خداوند قوم خود را داوری خواهد نمود.

³¹افتادن به دستهای خدای زنده چیزی هولناک است.

³²ولیکن ایام سلف را به یاد آورید که بعد از آنکه منور گردیدید متحمل مجاهده ای عظیم از دردها شدید.

³³چه از اینکه از دشنامها و زحمات تماشای مردم می شدید و چه از آنکه شریک با کسانی می بودید که در چنین چیزها بسر می بردند.

³⁴زیرا که با اسیران نیز همدرد می بودید و تاراج اموال خود را نیز به خوشی می پذیرفتید چون دانستید که خود شما را در آسمان مال نیکوتر و باقی است.

³⁵پس ترک مکنید دلیری خود را که مقرون به مجازات عظیم می باشد.

³⁶زیرا که شما را صبر لازم است تا اراده خدا را بجا آورده وعده را بیابید.

³⁷زیرا که بعد از اندک زمانی آن آینده خواهد آمد و تاخیر نخواهد نمود.

³⁸لکن عادل به ایمان زیست خواهد نمود و اگر مرتد شود نفس من با وی خوش نخواهد شد.

³⁹لکن ما از مرتدان نیستیم تا هلاک شویم بلکه از ایمانداران تا جان خود را دریابیم.