Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم عبرانیان 12 Bible Online

عبرانیان 12 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

عبرانیان 12

¹بنابراین چونکه ما نیز چنین ابر شاهدان را گرداگرد خود داریم هر بار گران و گناهی را که ما را سخت می پیچد دور بکنیم و با صبر در آن میدان که پیش روی ما مقرر شده است بدویم.

²و به سوی پیشوا و کامل کننده ایمان یعنی عیسی نگران باشیم که بجهت آن خوشی که پیش او موضوع بود بی حرمتی را ناچیز شمرده متحمل صلیب گردید و به دست راست تخت خدا نشسته است.

³پس تفکر کنید در او که متحمل چنین مخالفتی بود که از گناهکاران به او پدید آمد مبادا در جانهای خود ضعف کرده خسته شوید.

⁴هنوز در جهاد با گناه تا به حد خون مقاومت نکرده اید.

⁵و نصیحتی را فراموش نموده اید که با شما چون با پسران مکالمه می کند که ای پسر من تادیب خداوند را خوار مشمار و وقتی که از او سرزنش یابی خسته خاطر مشو.

⁶زیرا هر که را خداوند دوست می دارد توبیخ می فرماید و هر فرزند مقبول خود را به تازیانه می زند.

⁷اگر متحمل تادیب شوید خدا با شما مثل با پسران رفتار می نماید. زیرا کدام پسر است که پدرش او را تادیب نکند؟

⁸لکن اگر بی تادیب می باشید که همه از آن بهره یافتند پس شما حرام زادگانید نه پسران.

⁹و دیگر پدران جسم خود را وقتی داشتیم که ما را تادیب می نمودند و ایشان را احترام می نمودیم آیا از طریق اولی پدر روحها را اطاعت نکنیم تا زنده شویم؟

¹⁰زیرا که ایشان اندک زمانی موافق صوابدید خود ما را تادیب کردند لکن او بجهت فایده تا شریک قدوسیت او گردیم.

¹¹لکن هر تادیب در حال نه از خوشیها بلکه از دردها می نماید اما در آخر میوه عدالت سلامتی را برای آنانی که از آن ریاضت یافته اند بار می آورد.

¹²لهذا دستهای افتاده و زانوهای سست شده را استوار نمایید.

¹³و برای پایهای خود راههای راست بسازید تا کسی که لنگ باشد از طریق منحرف نشود بلکه شفا یابد.

¹⁴و در پی سلامتی با همه بکوشید و تقدسی که بغیر از آن هیچکس خداوند را نخواهد دید.

¹⁵و مترصد باشید مبادا کسی از فیض خدا محروم شود و ریشه مرارت نمو کرده اضطراب بار آورد و جمعی از آن آلوده گردند.

¹⁶مبادا شخصی زانی یا بی مبالات پیدا شود مانند عیسو که برای طعامی نخست زادگی خود را بفروخت.

¹⁷زیرا می دانید که بعد از آن نیز وقتی که خواست وارث برکت شود مردود گردید (زیرا که جای توبه پیدا ننمود) با آنکه با اشکها در جستجوی آن بکوشید.

¹⁸زیرا تقرب نجسته اید به کوهی که می توان لمس کرد و به آتش افروخته و نه به تاریکی و ظلمت و باد سخت.

¹⁹و نه به آواز کرنا و صدای کلامی که شنوندگان التماس کردند که آن کلام دیگر بدیشان گفته نشود.

²⁰زیرا که متحمل آن قدغن نتوانستند شد که اگر حیوانی نیز کوه را لمس کند سنگسار یا به نیزه زده شود.

²¹و آن رؤیت بحدی ترسناک بود که موسی گفت بغایت ترسان و لرزانم.

²²بلکه تقرب جسته اید به جبل صهیون و شهر خدای حی یعنی اورشلیم سماوی و به جنود بی شماره از محفل فرشتگان.

²³و کلیسای نخست زادگانی که در آسمان مکتوبند و به خدای داور جمیع و به ارواح عادلان مکمل

²⁴و به عیسی متوسط عهد جدید و به خون پاشیده شده که متکلم است به معنی نیکوتر از خون هابیل.

²⁵زنهار از آنکه سخن می گوید رو مگردانید زیرا اگر آنانی که از آنکه بر زمین سخن گفت رو گردانیدند نجات نیافتند پس ما چگونه نجات خواهیم یافت اگر از او که از آسمان سخن می گوید روگردانیم؟

²⁶که آواز او در آن وقت زمین را جنبایند لکن اﻵن وعده داده است که یک مرتبه دیگر نه فقط زمین بلکه آسمان را نیز خواهم جنبانید.

²⁷و این قول او یک مرتبه دیگر اشاره است از تبدیل چیزهایی که جنبانیده می شود مثل آنهایی که ساخته شد تا آنهایی که جنبانیده نمی شود باقی ماند.

²⁸پس چون ملکوتی را که نمی توان جنبانید می یابیم شکر بجا بیاوریم تا به خشوع و تقوا خدا را عبادت پسندیده نماییم.

²⁹زیرا خدای ما آتش فروبرنده است.