Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم یعقوب 1 Bible Online

یعقوب 1 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

یعقوب 1

¹یعقوب که غلام خدا و عیسی مسیح خداوند است به دوازده سبط که پراکنده هستند خوش باشید.

²ای برادران من وقتی که در تجربه های گوناگون مبتلا شوید کمال خوشی دانید.

³چونکه می دانید که امتحان ایمان شما صبر را پیدا می کند.

⁴لکن صبر را عمل تام خود باشد تا کامل و تمام شوید و محتاج هیچ چیز نباشید.

⁵و اگر از شما کسی محتاج به حکمت باشد سؤال بکند از خدایی که هر کس را به سخاوت عطا می کند و ملامت نمی نماید و به او داده خواهد شد.

⁶لکن به ایمان سؤال بکند و هرگز شک نکند زیرا هرکه شک کند مانند موج دریاست که از باد رانده و متلاطم می شود.

⁷زیرا چنین شخص گمان نبرد که از خداوند چیزی خواهد یافت.

⁸مرد دودل در تمام رفتار خود ناپایدار است.

⁹لکن برادر مسکین به سرافرازی خود فخر بنماید.

¹⁰و دولتمند از مسکنت خود زیرا مثل گل علف در گذر است.

¹¹از آنرو که آفتاب با گرمی طلوع کرده علف را خشکانید و گلش به زیر افتاده حسن صورتش زایل شد. به همینطور شخص دولتمند نیز در راههای خود پژمرده خواهد گردید.

¹²خوشابحال کسی که متحمل تجربه شود زیرا که چون آزموده شد آن تاج حیاتی را که خداوند به محبان خود وعده فرموده است خواهد یافت.

¹³هیچکس چون در تجربه افتد نگوید خدا مرا تجربه می کند زیرا خدا هرگز از بدیها تجربه نمی شود و او هیچکس را تجربه نمی کند.

¹⁴لکن هرکس در تجربه می افتد وقتی که شهوت وی او را می کشد و فریفته می سازد.

¹⁵پس شهوت آبستن شده گناه را می زاید و گناه به انجام رسیده موت را تولید می کند.

¹⁶ای برادران عزیز من گمراه مشوید!

¹⁷هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل از بالا است و نازل می شود از پدر نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گردش نیست.

¹⁸او محض اراده خود ما را بوسیله کلمه حق تولید نمود تا ما چون نوبر مخلوقات او باشیم.

¹⁹بنابراین ای برادران عزیز من هرکس در شنیدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد.

²⁰زیرا خشم انسان عدالت خدا را به عمل نمی آورد.

²¹پس هر نجاست و افزونی شر را دور کنید و با فروتنی کلام کاشته شده را بپذیرید که قادر است که جانهای شما را نجات بخشد.

²²لکن کنندگان کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می دهند.

²³زیرا اگر کسی کلام را بشنود و عمل نکند شخصی را ماند که صورت طبیعی خود را در آینه می نگرد.

²⁴زیرا خود را نگریست و رفت و فورا فراموش کرد که چطور شخصی بود.

²⁵لکن کسی که بر شریعت کامل آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند او چون شنونده فراموشکار نمی باشد بلکه کننده عمل پس او در عمل خود مبارک خواهد بود.

²⁶اگر کسی از شما گمان برد که پرستنده خدا است و عنان زبان خود را نکشد بلکه دل خود را فریب دهد پرستش او باطل است.

²⁷پرستش صاف و بی عیب نزد خدا و پدر این است که یتیمان و بیوه زنان را در مصیبت ایشان تفقد کنند و خود را از آلایش دنیا نگاه دارند.