Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم مکاشفهٔ یوحنا 16 Bible Online

مکاشفهٔ یوحنا 16 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

مکاشفهٔ یوحنا 16

¹و آوازی بلند شنیدم که از میان قدس به آن هفت فرشته می گوید که بروید هفت پیاله غضب خدا را بر زمین بریزید.

²و اولی رفته پیاله خود را بر زمین ریخت و دمل زشت و بد بر مردمانی که نشان وحش دارند و صورت او را می پرستند بیرون آمد.

³و دومین پیاله خود را به دریا ریخت که آن به خون مثل خون مرده مبدل گشت و هر نفس زنده از چیزهایی که در دریا بود بمرد.

⁴و سومین پیاله خود را در نهرها و چشمه های آب ریخت و خون شد.

⁵و فرشته آبها را شنیدم که می گوید عادلی تو که هستی و بودی ای قدوس زیرا که چنین حکم کردی.

⁶چونکه خون مقدسین و انبیا را ریختند و بدیشان خون دادی که بنوشند زیرا که مستحقند.

⁷و شنیدم که مذبح می گوید ای خداوند خدای قادر مطلق داوریهای تو حق و عدل است.

⁸و چهارمین پیاله خود را بر آفتاب ریخت و به آن داده شد که مردم را به آتش بسوزاند.

⁹و مردم به حرارت شدید سوخته شدند و به اسم آن خدا که بر این بلایا قدرت دارد کفر گفتند و توبه نکردند تا او را تمجید نمایند.

¹⁰و پنجمین پیاله خود را بر تخت وحش ریخت و مملکت او تاریک گشت و زبانهای خود را از درد می گزیدند.

¹¹و به خدای آسمان به سبب دردها و دملهای خود کفر می گفتند و از اعمال خود توبه نکردند.

¹²و ششمین پیاله خود را بر نهر عظیم فرات ریخت و آبش خشکید تا راه پادشاهانی که از مشرق آفتاب می آیند مهیا شود.

¹³و دیدم که از دهان اژدها و از دهان وحش و از دهان نبی کاذب سه روح خبیث چون وزغها بیرون می آیند.

¹⁴زیرا که آنها ارواح دیوها هستند که معجزات ظاهر می سازند و بر پادشاهان تمام ربع مسکون خروج می کنند تا ایشان را برای جنگ آن روز عظیم خدای قادر مطلق فراهم آورند.

¹⁵اینک چون دزد می آیم! خوشابحال کسی که بیدار شده رخت خود را نگاه دارد مبادا عریان راه رود و رسوایی او را ببینند.

¹⁶و ایشان را به موضعی که آن را در عبرانی حارمجدون می خوانند فراهم آوردند.

¹⁷و هفتمین پیاله خود را بر هوا ریخت و آوازی بلند از میان قدس آسمان از تخت بدر آمده گفت که تمام شد!

¹⁸و برقها و صداها و رعدها حادث گردید و زلزلهای عظیم شد آن چنانکه از حین آفرینش انسان بر زمین زلزلهای به این شدت و عظمت نشده بود.

¹⁹و شهر بزرگ به سه قسم منقسم گشت و بلدان امتها خراب شد و بابل بزرگ در حضور خدا بیاد آمد تا پیاله خمر غضب آلود خشم خود را بدو دهد.

²⁰و هر جزیره گریخت و کوهها نایاب گشت

²¹و تگرگ بزرگ که گویا به وزن یک من بود از آسمان بر مردم بارید و مردم به سبب صدمه تگرگ خدا را کفر گفتند زیرا که صدمه اش بی نهایت سخت بود.